تاريخ : شنبه ۱ اسفند ۱۳۸۸ ساعت ۲۰:۳۶
نویسنده، مترجم: سارك فورتير، فرزان سجودي، نريمان افشاري
تعداد صفحات: 231 قيمت: 4000 تومان
شابک: 8 ـ 613 ـ506 ـ 964 ـ 978 قطع: رقعي
نوبت چاپ: اول 1388 شمارگان: 2500
معرفی کتاب: كتاب نظريه در تئاتر را «مارك فورتير» نوشته است و فرزان سجودي و نريمان افشاري آن را به فارسي ترجمه كرده‌اند. اين كتاب به بررسي رابطه بين نظريه و تئاتر مي‌پردازد و در هر دو حوزه، سؤالاتي را طرح مي‌كند. هدف اصلي اين كتاب عبارت است از: ارائه شرحي مقدماتي از جريان كنوني نظريه فرهنگي و چگونگي كاربرد احتمالي آن در تئاتر.
كتاب نظريه در تئاتر، به گونه‌اي طراحي شده است، تا طيف گسترده‌اي از ايده‌هايي را كه خوانندگان مي‌توانند به تفصيل در كتاب‌هاي تخصصي‌تر دنبال كنند، معرفي كند.
نظريه‌هايي كه در اين كتاب معرفي شده‌اند همه در طي صد و پنجاه سال گذشته مطرح شده‌اند و دلايل انتخاب آن‌ها اين واقعيت بوده است كه هنوز به طور گسترده‌اي به كار برده مي‌شوند. بخش نخست به شكل‌گيري نظريه‌هاي نشانه‌شناسي، روان‌كاوي و پديدارشناسي مي‌پردازد و بخش دوم كتاب به نظريه‌هاي واكنش خواننده، واسازي، فمينيسم و نظريه جنسيت، پسامدرنيسم و پسااستعماري مي‌پردازد. اين نظريه‌ها براي اين انتخاب شده‌اند كه هر كدام از آن‌ها نكات مهمي درباره تئاتر در خود دارند.
اين كتاب، كتابي است، نه صرفاً درباره نظريه و نه صرفاً درباره تئاتر. در سطح كلي، بحث در مورد نظريه و تئاتر، نه حول مكاتب نظري يا كار نظريه‌پردازان خاص، بلكه پيرامون مسائل مربوط به تئاتر سازمان داده شده است؛ نظريه‌ها فقط تا جايي كه به مسائل خاص مورد بحث مي‌پردازند، مورد توجه قرار گرفته‌اند. اين مسائل تحت سه عنوان كلي طبقه‌بندي شده‌اند. فصل اول، با توجه به تئاتر در حكم متن و تئاتر در حكم رويدادي زنده، به روابط بين نظام‌هاي كلامي و غير كلامي در روي صحنه مي‌پردازد.
مسائلي چون: دلالت، بازنمايي، معنا و فهم، واژگان، سكوت و صحنه بررسي مي‌شوند.
فصل دوم، به كساني كه در تئاتر درگير هستند، مي‌پردازد و عامليت، مؤلف، شخصيت، بازيگر، مخاطب و پيوندهايي كه تئاتر بين آدم‌هاي دخيل به وجود مي‌آورد، بررسي مي‌شود. فصل سوم، به تئاتر به مثابه نهادي در جهان مي‌پردازد و روابط تئاتر با جهان بيرون از تماشاخانه را بررسي مي‌كند، در اين فصل عواملي چون نيروهاي تاريخي و اقتصادي و سياسي كه تئاتر را به شيوه بخصوصي به زمان و مكان خاص مرتبط مي‌كند، مورد توجه قرار داده شده است.
گزيده متن
«... هيچ چيز نمي‌تواند آن راه‌هاي دروني احساس، آن جاده خودآگاه منتهي به دروازه‌هاي ناخودآگاه را تثبيت و به آيندگان منتقل كند، راه‌ها و جاده‌هايي كه تنها شالوده‌هاي حقيقي هنر تئاتر هستند. اين سپهرست زنده است...»
