به گزارش هنرنیوزبه نقل از روابط عمومی برنامه هفت؛ بخش سوم و پایانی این هفته برنامه «هفت» به میزگردی دیگری با موضوع اقتصاد سینما با حضور سید غلامرضا موسوی و سید جمال ساداتیان اختصاص یافت. در ابتدای بحث غلامرضا موسوی با اشاره به مشکلات اقتصادی سینما گفت: به اعتقاد من مشکل اصلی این است که تعریف درستی از سینما نداریم. سینما در تمام دنیا به هنر-صنعت شناخته می شود. در اینجا تا اسم صنعت می آید مسئولان دچار مشکل می شوند و فرار می کنند. ما باید رابطه بین سینما و صنعت را جا بیندازیم. هنر باید سرگرمی مردم را هم فراهم کند و مخاطب را به سینما بکشاند. باید تعریف درستی از هنر و روابط آن با صنعت و سرگرمی به مسئولان اجرایی ارائه دهیم.

وی در خصوص فیلم های دولتی گفت: فیلم های دولتی در تمام دنیا نشان داده است که جواب نمی دهد و صرف بودجه های کلان نمی توان مخاطب را به سینما کشاند.

در ادامه جمال ساداتیان تهیه کننده گفت: بحث عرضه و تقاضا است هر محصولی که تولید می شود باید با مخاطب خود ارتباط برقرار کند. در شرایطی که سینما های ما شرایط مطلوبی ندارد وقتی یک فیلمی با مخاطب خود ارتباط برقرار می کند می تواند بار اقتصادی خود را بکشد و به چرخه اقتصادی سینما کمک کند.

ساداتیان در پاسخ به این پرسش که متولیان فرهنگ نگران این هستند که برخی آثار موجب وارد کردن ضربه به فرهنگ کشور می شوند، گفت: باید ببینیم چه کسی فرهنگ را تعریف می کند. به نظر من مشکلی که در این بخش وجود دارد این است که بعد از انقلاب ما هیچ چارچوب و قواعدی برای هنر تعریف نکردیم. مدام شعار می دهیم اخلاق، ولی هیچ معیار سنجشی برای آن وجود ندارد. همیشه سعی شده است که تعداد انگشت شماری برای کل مردم تصمیم بگیرند در حوزه فرهنگ نیز این مسئله وجود دارد.

وی افزود: تولید کننده یک دغدغه فکری دارد در حالی که باید از نظر اقتصادی نیز بتواند کار کند. زمانی است که کار خوب است و پیش بینی می شود که فیلم فروش خوبی داشته باشد ولی به یک باره عده ای تصمیم می گیرند که یک سری از سینماها را در جهت اهداف سیاسی خود از لیست پخش خارج کنند. در این صورت فیلمی که از داشتن این سینماها محروم شده دیگر نمی تواند رقابت کند و بازده اقتصادی داشته باشد.

موسوی با اشاره به نقش سیاست گذران در سینما گفت: سیاست گذار نمی تواند دستور دهد بلکه باید تبیین کند. باید بستری فراهم شود که خود به خود آن چیزی که سیاست گذار می خواهد اتفاق بیفتد. دولت نباید در بخش های صنفی سینما دخالت کند. چون هر زمان که دولت وارد شده دعواها بیشتر شده است. مشکل این است که متاسفانه مسئولان ارتباطی با هنرمندان ندارند. در این سال ها شرایط اقتصادی سینما در بدترین وضعیت خود بعد از انقلاب قرار دارد.

این تهیه کننده سینما تاکید کرد: سیاست زدگی در تصمیم گیری‌های فرهنگی مسئولان وجود دارد. نباید مسائل شخصی خودشان را وارد فرهنگ بکنند. با برخی تصمیمات خود، نفس بخش خصوصی را گرفته اند. بستر لازم برای بخش خصوصی در سینمای ایران وجود ندارد سینمای دولتی با پول های کلان کار را برای بخش خصوصی سخت کرده است.

موسوی افزود: وظیفه مسئولان سیاست گذاری است نه دخالت در کار هنرمندان و بخش خصوصی. ما باید در ابتدا یک برنامه کوتاه مدت برای نجات بخش خصوصی داشته باشیم. برنامه میان مدتی هم برای رسیدن به اوج سینما داشته باشیم. باید به بخش صنعت سینما و سرگرمی توجه ویژه ای داشته باشیم.

ساداتیان در ادامه به بیان وضعیت امروز سینمای ایران پرداخت: متاسفانه امروز وضعیت سینما اسفناک است. به نظر من دولت باید به طور کل خود را از سینما کنار بکشد و فقط استراتژی های کلی را تعیین کند. باید هم ساخت فیلم و هم بخش سینما گری توسط بخش خصوصی اداره شود. سینما در این سال ها بسیار وابسته دولت شده است. بودجه های دولتی خوب است که تزریق شود ولی نه اینکه فقط به بخش یا افراد خاصی بلکه به طور عام تقسیم شود.

موسوی در ادامه بحث بیان کرد: اگر دولت می خواهد اثری را هم تولید کند نباید به طور مستقیم وارد شود بلکه باید بسترهای لازم را فراهم کند تا هنرمند خود در آن مسیر حرکت کند.

وی افزود: وام، کمک به تهیه کننده نیست چون سود بانک ۳۰ درصد است در صورتی که حداکثر سود کار فرهنگی ۱۰ درصد است این وام در واقع به ضرر تهیه کننده است که در خارج از کشور به این شکل نیست و حداکثر سود بانکی چهار درصد است.

ساداتیان در پایان صحبت هایش تاکید کرد: به نظرم اگر اجازه دهیم بخش خصوصی به فعالیت خود ادامه دهد به نظام در رسیدن به اهدافش کمک می کند. سینماداری را نیز باید به بخش خصوصی واگذار کنیم تا فضا را برای کارهای فرهنگی فراهم کنند. مشکل اساسی دیگر نیز که وجود دارد ابزارهای تبلیغات برای اکران فیلم ها است که با توجه گرانی های موجود واقعا مشکل شده است.