سه مجموعه شعر و هشت منظومه منتشر نشده از مرحوم محمد بياباني به زودي روانه بازار كتاب مي‌شود.


به گزارش هنر نیوز،سعيد مهيمني، شاعر و سرپرست تدوين و نشر آثار مرحوم محمد بياباني به فارس گفت: پس از درگذشت زنده‌ياد بياباني مسئوليت تدوين و تنظيم دست‌نوشته‌ها و اشعار او از طرف خانواده ايشان به من واگذار شد و من در اين سال‌ها با تحقيق و بازخواني دست‌نوشته‌هاي او موفق به گردآوري سه مجموعه شعر و هشت منظومه بلند شدم كه البته اين هشت منظومه قرار است در يك مجلد منتشر شود.


«سفر به لابه‌ي عنقا»، «سار صبور بر صنوبر آتش»، «وصالگرد تماشاي آب در پاييز» عناوين سه مجموعه‌ شعر ياد شده است و هشت منظومه گردآوري شده نيز در ذيل عنوان «مزامير زمهرير» دسته‌بندي شده‌‌اند.


مهيمني در اين رابطه توضيح داد: اگرچه اين مجموعه‌ها حاوي تمام اشعاري كه مرحوم بياباني در طول دوران شاعري‌اش سروده است، نيست اما به جرات مي‌توان گفت كه با انتشار اين كتاب‌ها شعرهاي مهم مرحوم بياباني منتشر شده است.


وي دليل عدم انتشار آثار مرحوم بياباني در دوران حياتش را ‌مخالفت شديد او با رژيم پهلوي ذكر كرد و گفت: بياباني به لحاظ انديشگي با رژيم گذشته مشكل بنيادين داشت و اساسا وزارت فرهنگ و هنر آن دوره را شايسته بررسي آثار خودش نمي‌دانست به همين دليل از انتشار كتابهايش امتناع مي‌كرد.


وي با اشاره به جايگاه بياباني در ميان شاعران امروز، تصريح كرد: اگر كساني چون اخوان‌ثالث، شاملو، سپهري، فرخزاد و آتشي را نسل اول شاعران معاصر تلقي كنيم، مرحوم بياباني در نسل دوم شاعران و در كنار افرادي چون باباچاهي قرار مي‌گيرد و به اعتقاد من اگر او در زمان حياتش اقدام به چاپ شعرهايش مي‌كرد مي‌توانست جزء شاعران سرآمد روزگار خودش باشد.


به اعتقاد مهيمني، بياباني در دوران شاعري‌اش هرگز افول نداشته و پيوسته در اوج شعري خودش حركت كرده است.


وي بياباني را به عنوان پديدآورنده شعر بومي در بوشهر معرفي كرد و گفت: او در سال‌هاي آغازين دهه 40 با سرودن غزلي محلي با نام «بهار اندن اندن» شعر بومي را در بوشهر پايه‌گذاري كرد و بعد از بياباني ديگراني همچون منوچهر آتشي آمدند كه كار او را ادامه و گسترش دادند.


مهيمني در پايان ابراز اميدواري كرد كه با انتشار آثار بياباني، جايگاه حقيقي او در ميان شاعران امروز شناخته‌تر شود.


محمد بياباني هفتم خرداد ماه سال 1324 در سامانه امامزاده در بوشهر به دنيا آمد. وي تحصيلات ابتدايي و متوسطه را در بوشهـر گذراند و سپس براي ادامــه تحصــيل و گــذراندن دوره دو سـالــه تربيت معلــم وارد دانشسراي كشاورزي شيراز شد و از همين دوره فعاليت‌هاي سياسي خودش بر عليه رژيم پهلوي را به صورت جدي آغاز كرد. بياباني پس از اتمام دانشسرا، دوره دو ساله خدمت نظام وظيفه را در سپاه ترويج دامغان به پايان رساند. وي سرانجام در بامداد روز چهار شنبه 21 اسفند سال 1381 بر اثر سرطان ريه در خانه خويش در بوشهر درگذشت.


از بياباني در دوران حياتش تنها سه مجموعه شعر با عناوين "حماسه درخت گل‌بانو "، "زخم بلور بر زبانه الماس " و "دستي پر از بريده مهتاب " منتشر شده است.