رحماندوست در گفتگو با خبرنگار گروه کتاب و ادبیات هنرنیوز گفت: در راستای برنامه بیست ساله ای که در سند چشم انداز سازندگی تعیین شد قرار بود کارگروه کودک و نوجوان در شورای عالی انقلاب فرهنگی تشکیل شود. 

وی با بیان این مطلب افزود: این کارگروه سه مرتبه در شورای عالی انقلاب فرهنگی تشکیل جلسه داد لیکن بعد از آن دیگر هرگز تشکیل نشد. 

مدیر کارگروه کودک و نوجوان در شورای عالی انقلاب فرهنگی ضمن اشاره به دلایل عدم تشکیل جلسه این کارگروه اظهار داشت: طی آن سه جلسه به مشکلاتی چون نبودن آمار درباره وضعیت کودکان برخورد کردیم؛ همچنین نبود آمار درباره وضعیت بهداشت یا بی سوادی که در هر حوزه آمار بسیار متناقضی وجود داشت لذا عده ای برآن شدند تا تحقیق کنند و با ارائه آمار دقیق تر

این جلسات تشکیل شود اما دیگر جلسه ای تشکیل نشد یا تشکیل شده و من بی خبرم. 

وی در پاسخ به این پرسش که «با توجه به اینکه شما مدیریت این کارگروه را بر عهده داشتید به چه علت تجمیع اطلاعات آماری خارج از حوزه نظارت شما انجام شد؟» گفت: گروه هایی که متولی آمار هستند به صورت مجزا فعالیت می کنند و تنها اطلاعات را ارائه می دهند؛ ما در آن دوره به تجمیع آمار وضعیت بهداشت، وضعیت درس و سواد و به طور کل وضعیت کودکان و نوجوانان در روستاها و شهرها نیاز داشتیم تا بتوانیم بنشینیم و برای آن برنامه ریزی کنیم ولی نتوانستیم به این آمار برسیم. 

رحماندوست در خاتمه خاطرنشان نمود: بسیار جای تاسف دارد که در راستای برنامه بیست ساله ای که قرار است ما و کشورمان را به قله های پیشرفت برساند، بیش از پنج سال از آغازش گذشته ولی هنوز برای کودکان و نوجوانان هیچ برنامه ریزی نشده است. 

***
گفتنی است کارگروه کودک و نوجوان شورای عالی انقلاب فرهنگی با هدف برنامه ریزی آتیه فرهنگی نسل نو که قرار بود در دو سال اخیر برنامه های خود را نهایی و اعلام کند تنها با برگزاری سه جلسه در این شورا، سرنوشتی نافرجام یافت؛ حال پرسش این است که وقتی در یک شورای رسمی کشوری همچون شورای عالی انقلاب فرهنگی که بخش اعظم فعالیت آن به فرهنگ و زیرساخت های آن که تربیت نسل نو را بخشی مهمی از آن است، اختصاص دارد چرا نتیجه نهایی تشکیل یک کارگروه با این درجه اهمیت باید این چنین در تعلیق قرار گیرد. اگر ما به عنوان یک کشور موفق در منطقه نمی توانیم به تجمیع ساده اطلاعات آماری کودمان و نوجوانان کشور دست یابیم چگونه برای بیست سال فرهنگ کشور به صورتی انتزاعی برنامه ریزی می کنیم؟!

مریم خاکیان