مراسم بزرگداشت شهید احمد زارعی شب گذشته در تالار سلمان هراتی حوزه هنری با حضور جمعی از شاعران و محسن مومنی شریف رئیس حوزه هنری در سالن سلمان هراتی حوزه برگزار شد.

* ابراز تاسف رئیس حوزه هنری از عدم چاپ آثار و دست نوشته‌های «مرحوم احمد زارعی» 

در این مراسم محسن مومنی شریف رئیس حوزه هنری سخنرانی کرد و ابراز داشت: در حوزه هنری با شهید احمد زارعی آشنا شدم، ایشان معاون آقای شمس‌الدین رحمانی معاون پژوهشی حوزه بود، ادبیات برایش جدی تلقی می‌شد، فراتر از یک ذوق ورزیدن به مسائل بود، با توجه به اینکه جنگ در حال اتمام بود ارزش‌ها هم رو به تغییر بودند از این رو می‌گفت: "زمان شعر جمالی نیست، وقت شعر جلالی است"، او صحبت قرا و حماسی داشت به یاد دارم جلسات شعر در حوزه داشتیم که البته من شرکت نمی‌کردم، دوستانی جلساتی برگزار می‌کردند که اکنون در حلقه ما، انقلاب و در کشور نیستند، بعضاً به بچه‌ها ریشخند می‌زنند و اگر شرکت می‌کردند فضای خوبی ایجاد نمی‌شد، احمد به جلسه رفت و مواردی را گفت که آنها ناراحت شده بودند، اما ایشان به لحاظ سواد کم سواد شمرده نمی‌شد و تسلط بر ادبیاتش از همه آنها بیشتر بود، لذا در بحث‌های روانشناسی سر بود، از این رو آن جلسه به هم ریخت.
مومنی به بدترین خاطره خود که بیماری و به دنبال آن رحلت شهید زارعی است اشاره و خاطرنشان کرد: زمان شهادت شهید زارعی مدتی پس از شهادت شهید آوینی بود، او با آوینی جور بود، برای آوینی شعر می‌خواند، به یاد دارم شعری برایش خوانده بود با مضمون «شهید»، چرا که امیدوار بود روزی شهید می‌شود، البته شعری هم گفته بود و عنوان می‌کرد برای شهادت خودم گفته‌ام.
وی با ابراز تاسف از اینکه نتوانسته آثار وی را چاپ کند، سخن به پایان برد و تصریح کرد: ما تأسف می‌خوریم که نمی‌توانیم آثار آقای زارعی را گردآوری کنیم و این مهم باعث می‌شود جوانان امروز او را نشناسند و انشاالله او ما را به دلیل این کوتاهی ببخشد.


* قزوه: شهید احمد زارعی از سرداران فرهنگی ما محسوب می‌شود 

علیرضا قزوه مدیر مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری در ابتدای این مراسم ضمن اشاره به اینکه از سال‌های حدود ۶۲ شهید زارعی را می‌شناسم، اظهار داشت: حدود ۳۰ سال پیش و از سال ۶۲ شهید احمد زارعی را می‌شناسم، او فردی است که تاثیرات بسیار ماندگاری در زندگی بنده داشته و جزء چهره‌های تاثیرگذار و از سرداران فرهنگی ما در دو جبهه جنگ و فرهنگی محسوب می‌شود او در عملیات‌ها نقش فرماندهی داشت و در عرصه‌های فرهنگی همواره طرح‌های تازه ارائه می‌کرد.
مدیر مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری بیان کرد: بزرگترین دستاورد شهید زارعی که در افواه به نام شهید زارعی یاد می‌شود شکل گیری مجلات سپاه بود.
وی ادامه داد: احمد بعنوان تاثیرگذارترین شاعر در شکل‌گیری کنگره‌های شعر جنگ شمرده می‌شود، در نخستین کنگره در کنار طراحی و دعوت از اساتید دانشگاه برای حضور در مناطق عملیاتی در کنار شاعرانی چون محدثی خراسانی، اسماعیل علیمی و فرهیختگانی چون کمری حضور داشت گاهی اگر ضروریت پیدا می‌کرد گونی خاک را حمل می‌کرد و سنگر می‌ساخت.
به گفته قزوه، احمد هم فرزندان خوب و هم دوستان خوبی داشت و امروز می‌بینیم در میان فرزندانش هم شعر و ادبیات وجود دارد و هم دوستانش همواره به یاد او هستند.
وی ضمن یاد کردی از این شاعر تصریح کرد: آقای زارعی هرگز به سفر حج مشرف نشده بود، اما روزی بنده در سفر حج و در عرفات خواب او را دیدم که او می‌گفت من هم آمده‌ام اینجا زیارت. چند ماه بعد زارعی در بیمارستان خاتم الانبیا بستری شد، خواب را برایش تعریف کردم اشک در چشمانش جاری شد گویی احساس را داشت که به این سرزمین مشرف شود.
این شاعر در ادامه خاطره‌ای از تنها دیدار خود با امام راحل تعریف کرد و اضافه کرد: یک کارت ملاقات با امام داشتم اما آقای زارعی می‌گفت باهم برویم، به او گفتم من فقط یک کارت دارم، گفت برویم مشکلی پیش نمی‌آید و همینطور هم شد، خیلی راحت عبور کردیم و تنها دیدار تاریخی بنده با امام در کنار شهید زارعی شکل گرفت.
در این مراسم فرزند شهید زارعی دل‌نوشته‌ای برای پدر قرائت کرد و در ادامه دختر این شاعر شعر خواند.


* کمره‌ای: داغ «احمد زارعی» به دل ادبیات انقلاب ماند

علیرضا کمره‌ای از دیگر افرادی بود که در این مراسم به ایراد سخن پرداخت و گفت: ۲۰ سال از درگذشت احمد زارعی گذشت، چه زود و چه پرسرعت. خداوند او را از نعمت رضوان و رحمت خود برخوردار کند.
وی افزود: ادعا ندارم که سال‌های طولانی را با او سپری کرده‌ام، اما از سال‌های ۶۴ و ۶۵ به بعد ارتباطات ما از انتشارات تحقیقات سپاه آغاز شد. همچنین زمانی که ما در حوزه هنری، برای بخش ادبیات مقاومت و انقلاب دو کانکس داشتیم که به تعبیر دوستان دوکوهه‌ای بود در این مرکز، او نیز با ما بود.
کمره‌ای ادامه داد: در مجالس یادبودی که شرکت می‌کنیم، بارها گفته‌ام و این‌بار نیز می‌گویم. قصد از شرکت در این مجالس اعزاز متوفی نیست، این یادبودها توفیری به حال او نمی‌کند؛ اما برای بازماندگان و کسانی که در قید هستند، این ذکر و یادآوری ضرورت دارد. ناگزیزم تا برای رهیدن از فراموشی، از کسانی یاد کنیم که بوده‌اند. اگر انسان دچار غفلت شود، معلوم نیست که سر از کجا درخواهد آورد.
وی تصریح کرد: از جمله اموری که در ذهن انسان می‌ماند، تفاوت و تمایز اخلاقی او با دیگران است، زارعی در خلوت خدای جای گرفته است، برای اینکه از یاد او دچار غفلت نشویم، ذکر چند نکته ضرورت دارد؛ نخست آنکه زارعی شاعر بود، اما متشاعر نبود. آنچه که زارعی از روی ذوق و درد و آگاهی به زبان می‌آورد، حاصل جوشش عمیق درونی‌اش بود. ضمن اینکه در شعرشناسی هم دستی داشت. مرحوم زارعی در این زمینه صاحب نظر بود. به یاد دارم ایشان در مطالعه انگشت‌نما و به دستور زبان حساس بود. اعتنایی تام به درست‌نویسی داشت.
کمره‌ای با تاکید بر ویژگی‌های شهید زارعی یادآور شد: او دردمند بود. دردمندی در عین باورمندی خیلی مهم است. سرشار از این خصوصیات بود. عمل او معتقدانه بود نه منفعلانه و صدق تام بود. اخلاق شورمندانه‌اش موجب می‌شد تا از خواندن یک شعر روحیه طنازش گل کند. دچار تعصب خام و خون‌نوشی نبود. آزادگی و حریتی در مشی او بود که نشان از اعتنا به داشته‌هایش بود. تشنه یاد دادن و یاد گرفتن بود و مسئله آموزش هم از این نظر برای او مهم بود. او هیچ‌گاه به خودش چندان خیره نشد و در خودش نماند. همه این‌ها نشان از آن دارد که او در زمانش مورد توجه بود.
این پژوهشگر با بیان این جملات که زارعی از پایه‌گذاران اولیه سمینار ادبیات انقلاب در دانشگاه تهران بود و این خود نشان از روحیه جوینده و پرتکاپوی او داشت به وفاداری به امام اشاره و اضافه کرد: نگاه مریدانه‌ای به امام(ره) داشت و از جمله کسانی است که داغش به دل ادبیات انقلاب ماند.

* حسینی: رفتارهای بزرگوارانه زارعی با افرادی که سابقه ضد انقلابی داشتند در نوع خود جالب بود

حجت‌الاسلام سید عبدالله حسینی از دوستان شهید زارعی از جمله دیگر افرادی بود که ضمن اشاره به آشنایی خود در ۱۸ سالگی با زارعی گفت: در آن دوران شعری گفته بودم برای یک کنگره که ردیف این شعر فعل «رفتند» بود، زارعی با کمال دقت آن را تصریح کرد و به من یادآوری می‌کرد پس از آن در کنگره سمینار و جشنواره‌ها شرکت کردم اما نمی‌دانستم او در سپاه مسئولیتی دارد، تا اینکه با علیرضا قزوه آشنا شدیم و در ساختمان شهید امانی پاتوق داشتیم.
وی در خاتمه سخنان خود با این جملات که احمد به نحوی دست ما را گرفت که به صورت جدی با او وارد عرصه کار ادبی شدیم گفت: با احمد زارعی به اهمیت کار شعر پی بردم، رفتارهای بزرگوارانه او با افرادی که سابقه ضد انقلابی داشتند در نوع خود جالب بود.