به گزارش هنرنیوز به نقل از خانه ملت، پرویز تناولی مدتی است که در رابطه با ۵۷ قطعه از آثار خود با سازمان فرهنگی شهرداری دچار مناقشه شده و شهرداری علی­رغم دستورات قضائی به حکم دادگاه عمل نکرده است . در این ارتباط نصرالله پژمانفر توضیح داد: آثار این هنرمند تجسمی در دسته میراث فرهنگی کشور قرار می­ گیرد و حفظ این میراث به­ عهده سازمان میراث فرهنگی است.

نماینده مردم مشهد و کلات در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: سازمان میراث فرهنگی از منظر یک دستگاه اجرایی اختیاراتی دارد که می­ تواند برای حل این مسئله اقدام کند و اگر نتیجه­ ای حاصل نشد مجلس با توجه به اختیارات نظارتی خود به عرصه ورود پیدا خواهد کرد.

وی افزود: شهرداری از حوزه کاری خود خارج شده و همین موضوع دردسرهای زیادی بوجود آورده چرا که وظیفه شهرداری در اصل باید به امور شهری رسیدگی کند و وقتی بی ­تخصص وارد مباحث دیگر می­ شود مشکلاتی مانند مسئله آقای تناولی بروز پیدا می­ کند.

این نماینده مردم در مجلس نهم تأکید کرد: شورای شهر نگذارد شهرداری از حوزه وظایف خود خارج شود.

لازم به ذکر است پرویز تناولی در نامه­ ای به دکتر روحانی رییس جمهوری موضوع مناقشه خود با شهرداری را به این شرح اعلام کرده است: به استحضار می‌رساند بیش از ۱۰ سال است شهرداری تهران ۵۷ قطعه از آثارم را برخلاف قانون از خانه‌ام برده است. در این مدت طولانی برای بازپس‌گیری آثارم به هر دری زده‌ام، اما نتیجه‌ای نگرفته‌ام. پس از انتخاب جنابعالی و پدیدار شدن روزنه‌های امید مصمم به پیگیری مجدد شدم و پرونده را به آقای صدرالدین ماحوزی از وکلای متعین و قدمای جامعه وکلا سپردم. ایشان پس از طرح دعوی اقدام به تودیع مبلغ ۶۰۰ میلیون تومان وجه قرارداد ۵۷ اثر به عرضه مستندات کافی در تاریخ ۹۲/۱۱/۶ حکمی از شعبه ۳۷ مجتع قضایی شهید صدر، دائر بر توقیف هر ۵۷ اثر و انتقال آن‌ها به خانه‌ای که در آن زاده شده بودند، کردند؛ اما شهرداری تنها ۱۱ اثر را تحویل داد و از تحویل ۴۶ اثر دیگر سر باز زد. علاوه بر تخلف فوق، شهرداری با اعمال نفوذ و علی‌رغم معتبر بودن حکم قبلی، حکم دیگری از همان شعبه دریافت و در روز ۲۵ اسفند ۹۲ با شکستن قفل در و ورود به عنف اقدام به بردن ۱۱ اثر فوق از خانه‌ام کرد. اعمال فوق زیر نظر حدود ۲۰ نفر با نهایت خشونت و بی‌ادبی انجام گرفت. آن‌ها علاوه بر توهین، در صدد بیرون کردن دخترم از خانه بودند؛ چرا که خواهان رویت حکم دادگاه شده بود. صدماتی که این افراد ظرف چند ساعت به آثاری که طی سال‌های متمادی ساخته شده بود، وارد کردند، حد و وصفی ندارد.

در خرداد سال ۱۳۸۲ به پیشنهاد شهردار وقت تهران -آقای ملک مدنی- خانه اینجانب در نیاوران با عنوان «موزه پرویز تناولی» رسما افتتاح شد، اما عمر موزه کوتاه بود. با روی کار آمدن آقای احمدی‌نژاد به عنوان شهردار و به دستور ایشان موزه تعطیل و آثارم به مکان‌های مختلف شهرداری منتقل شد. پس از پنج سال دوندگی در سال ۱۳۸۷ موفق شدم با حکم دادگاه، خانه‌ام را از شهرداری پس بگیرم، اما آثارم همچنان در دست شهرداری باقی ماند. مطابق قرارداد، این آثار برای موزه و ماندگاری در خانه من بود، به علاوه مدت قرارداد یک ساله بود که پس از سه ماه منفک و قرارداد باطل شد. مطابق قوانین مدنی و عرفی و شرعی این آثار متعلق به اینجانب است و باید بازگردانده شود./