به گزارش هنرنیوز؛ در این جلسه سید جمال سید حاتمی کارگردان فیلم، درباره‌ موضوع این فیلم گفت: این فیلم در ارتباط با خانواده، فرزندان و ناهنجاری‌های جامعه است که براساس ایده‌ای از علیرضا طالب‌زاده شکل گرفت و با تحقیقات امیر عبدی به عنوان فیلمنامه‌نویس به فیلمنامه خوبی رسیدیم که فکر کردیم می‌تواند به عنوان فیلم اولم شروع خوبی باشد.

او با اشاره به مشکلات و معضلات اجتماعی بسیاری که در فیلم مطرح می‌شود، اظهار کرد: این طبقه اجتماعی جایی است که من و آقای عبدی در آن زندگی کرده‌ایم و به نوعی خلاصه‌ای است از زندگی اطرافیانمان. بخش اصلی فیلم اعتیاد و معضلات آن برای خانواده یک فرد معتاد بود و می‌خواستیم به شکلی عریان و تلخ این معضل را به خانواده‌ها گوشزد کنیم. گرچه ممکن است در بخش‌هایی ضعف‌هایی هم داشته باشد.

در ادامه‌ی این نشست محمدرضا سکوت به عنوان مدیر فیلمبرداری «لاک قرمز» با اشاره به سابقه دوستی با سید جمال سید حاتمی و پذیرش این کار به واسطه شناختن او درباره‌ی واقع‌گرایی این فیلم ادامه داد: سختی کار ما رسیدن به رئالیسم مورد نظر کارگردان بود و در این باره نباید هیچ چیزی حتی نورپردازی به چشم می‌آمد. وجه تمایز این فیلم با کارهای دیگرم رسیدن به واقعیت‌های اجتماعی بود و دوربین روی دست و نوع نورپردازی را نیز برای نزدیک شدن به واقعیت انتخاب کردیم.

او در ادامه با بیان این‌که امیدوارم دوربین برنامه «هفت» اینجا باشد و تذکرات من را برای آیندگان ثبت کند، در واکنش به بحث‌های مطرح شده در این برنامه تلویزیونی گفت: من تا به حال ۴۰ فیلم کار کردم اما هرگز کسی به اندازه برنامه دیشب «هفت» به من توهین نکرده بود. می‌خواهم از اینجا تذکر کوچکی به آقای فراستی و منتقدانی از این جنس بدهم.گرچه بعضی‌ها فکر می‌کنند باید در برابر سخن تخریبی سکوت کرد اما من زحمت زیادی برای این فیلم کشیده‌ام که در برنامه تلویزیونی مورد تایید صدا‌وسیما به من توهین می‌شود و حرکات دوربین من با واژه‌هایی نظیر احمقانه، حال بهم زن و تهوع‌آور توصیف می‌شود. فکر نمی‌کنم این کلمات در بخش نقد جایی داشته باشند. می‌شود این مسائل را انسانی‌تر بیان کرد، من نقد دوستانه را می‌پذیرم اما نقد تخریبی را برای هیچ فیلمی شایسته نمی‌دانم. شب گذشته در کاخ جشنواره سه فیلم به نمایش درآمده که از نظر دوستان در این برنامه تلویزیونی هر سه نابود بوده‌اند و هیچ نکته‌ی مثبتی نداشتند، پس یعنی ما بیهوده در این فضا کار می‌کنیم؟

در ادامه‌ی این نشست نقد و بررسی امیر عبدی (فیلم‌نامه‌نویس) درباره‌ی فیلمنامه «لاک‌ قرمز» توضیح داد: برای نگارش فیلمنامه قصه‌ای اولیه داشتیم که از آن به شخصیت اکرم و خانواده‌اش رسیدیم و در ادامه به تحقیق درباره‌ی قوانین بهزیستی و شرایط دختران ۱۶ تا ۱۸ ساله پرداختیم، در مجموع از نتیجه کارم راضی هستم.

او نیز با گلایه از بی‌احترامی مسعود فراستی به عوامل این فیلم، در واکنش به صحبت‌های شبنم زین‌العابدین – منتقد حاضر در این جلسه – که به روندهای قانونی و قضایی موجود در فیلم انتقاد داشت، گفت: انتقاد سازنده‌ای است و به پیشرفت فیلمساز کمک می‌کند اما من این فضاها را زندگی کرده‌ام و به طور روزانه دیده‌ام نه این‌که برحسب یک مورد گفته باشم این موضوع برای ساخت فیلم خوب باشد، قطعا پژوهش و تحقیق در کار لازم است، اما وقتی من خودم در آن فضا زندگی کرده باشم، پژوهش راه مرا دور می‌کند.

پردیس احمدیه که نقش اصلی این فیلم را برعهده داشت درباره‌ی همکاری‌اش در این پروژه اظهار کرد: من ۲۳ سال دارم و قرار بود نقش دختری ۱۶ ساله را بازی کنم و تنها چیزی که کارگردان از من می‌خواست که اطمینان پیدا کنند، موضوع سن و سال بود. به همین دلیل با آقای سید حاتمی جلساتی داشتیم و من به مدرسه‌های دخترانه جنوب شهر رفتم و با بچه‌ها سرکلاس نشستم و فضای آنها را به دست آوردم و در نهایت به این نتیجه رسیدیم که می‌توانم این نقش را بازی کنم.

در انتهای جلسه کامران مجیدی که تهیه‌کنندگی این فیلم را برعهده داشته، گفت: پروژه «لاک قرمز» کاملا مستقل بود و ما برای دریافت حمایت به هیچ وجه زیربار اعمال نظرها نرفتیم. در این فیلم ۴۰ لوکیشن داشتیم و اینها را در ۴۰ روز فیلمبرداری کردیم، چون منابع مالی بسیار محدود داشتیم اما با این حال تلاش کردیم فیلم ما از حالت آپارتمانی در بیاید.

او همچنین با گلایه از همزمانی اکران این فیلم در کاخ مردمی و کاخ اصلی جشنواره در واکنش به نقدهای مطرح شده در برنامه هفت اظهار کرد: دم شما گرم اما ما فیلم بعدی‌مان را هم به همین شکل می‌سازیم شما هم اگر ادب را رعایت کنید بد نیست.

همچنین در این نشست که به مدیریت حمیدرضا مدقق برگزار شد، مرتضی پورحیدری طراح صحنه و حمید نجفی راد تدوینگر هم در خصوص همکاری خود در پروژه «لاک قرمز» سخنانی را مطرح کردند.