به گزارش هنرنیوز؛ موضوع اين كارگاه «جلوه هاي ويژه بصري» بود. در اين كارگاه به بحث روش تعامل كارگردان با عوامل جلوه‌هاي بصري، تفاوت جلوه‌هاي ويژه با جلوه‌هاي بصري و مراحل استفاده از جلوه‌هاي بصري در ساخت فيلم مطرح شد. به گفته جوانرودي، حضور عوامل جلوه‌هاي بصري در يك فيلم بر خلاف آن‌چه فيلمسازان ايراني فكر مي‌كنند، بايد از مرحله پيش توليد آغاز شود.
در ادامه جوانرودي در مرحله پيش توليد، جلوه‌هاي بصري را به چهار مرحله تقسيم كرد و توضيح داد اولين مرحله «تحقيق و گسترش» نام دارد كه بيشتر تهيه‌كنندگان به خاطر هزينه‌اش اين مرحله را حذف مي‌كنند اما بهرام جوانرودي معتقد است اين كار بسيار به ضرر آنهاست و عملي شدن پروژه را با ترديد روبه‌رو مي‌كند. وي تفاوت جلوه‌هاي ويژه با جلوه‌هاي بصري را در اين دانست كه در پروسه توليد فيلم، جلوه بصري در زير مجموعه جلوه ويژه قرار مي‌گيرد و جلوه ويژه بيشتر مربوط به جلوه‌هاي ميداني مانند ساخت ماكت و توليد برف و باران مربوط است.
جوانرودي مرحله تست را، دومين مرحله از مرحله پيش توليد دانست و گفت كه تهيه‌كننده، كارگردان، طراح و فيلمبردار ساخته اوليه را مورد بازبيني قرار مي‌دهند و ميزان نزديك بودن به واقعيت آن را مي‌سنجند. مرحله مدل‌سازي و پيش نمايش، دو مرحله بعدي هستند كه هم براي ساخت مدل اورگانيك و هم غيراورگانيك نياز به پس‌زمينه علمي، اشراف به ساخت مجسمه و زمينه هنري است.
جوانرودي معتقد است بدون مدل‌سازي جلوه بصري امكان‌پذير نيست و تاكيد كرد اجراي اين مرحله ضروري است.
در مرحله توليد، مرحله تصاوير مرجع و اسكن سه‌بعدي مراحلي هستند كه به كمك مدل‌سازي مي‌آيند. در مرحله تصاوير مرجع، كساني براي نزديك شدن مدل به واقعيت، تصاويري از نمونه‌هاي واقعي آن جمع‌آوري مي‌كنند و در مرحله اسكن سه‌بعدي با كمك دوربين‌هايي حرفه‌اي از نمونه‌هاي واقعي، مدل سه‌بعدي قابل انتقال به سيستم مي‌سازند. اين اسكن در جايي كاربرد دارد كه اندازه‌گيري نمونه واقعي آن ممكن نيست مثل جسد يك موميايي و يا زماني كه نمونه واقعي خيلي بزرگ و با جزئيات است مثل يك كوهپايه و خانه‌هاي پايين كوه كه ساخت آن زمان زيادي طول مي‌كشد.
مرحله تصاوير HDR نيز مرحله‌اي است كه تصاويري بدون محدوديت رنگ در آن تهيه مي‌شوند كه براي تغيير نورپردازي صحنه بسيار مناسب هستند. مرحله اسكن فيلم، مرحله‌اي است كه در مرحله توليد، موازي با فعاليت‌هاي مراحل قبلي انجام مي‌شود و پس از آن مرحله «تصحيح و تطبيق رنگ» پس از توليد انجام مي‌شود. به دليل خاصيت چسبندگي نوار فيلم‌ها، از مرحله «گرد و غبارروبي» استفاده مي‌شود تا به اين ترتيب عيوب حاصل از گرد و غبار آن برطرف شود. استخوان‌بندي يكي از مراحلي است كه باز هم به كمك مدل‌سازي مي‌آيد و به انيماتور كمك مي‌كند تا حركت روي مدل راحت‌تر انجام شود.
آشناسازي و تطبيق حركت، متحرك‌سازي و شبيه‌سازي مراحل بعدي هستند كه پس از توليد انجام مي‌شوند. به همين دليل تعامل با فيلمبردار قبل از اين مرحله ضروري است و مدير جلوه‌هاي بصري بايد نياز‌هاي مدل‌سازي را با مدير فيلمبرداري و مدير جلوه‌هاي ويژه هماهنگ كند. جوانرودي در اين‌باره گفت: انيماتور بيش از هرچيز به صبر نياز دارد، چرا كه امكان دارد برداشت‌هاي يك صحنه چندين و چند بار تا گرفتن رضايت كارگردان تكرار شود و طول بكشد.
مرحله بافت زماني، جنسيت‌پردازي و نورپردازي رندر مراحل بعدي هستند كه روي كيفيت تصاوير تاثير زيادي دارد و باعث مي‌شود ساخت مدل كم‌هزنيه‌تر و در زمان كمتري ساخته شود. مرحله «دور بر تصاوير»، مرحله‌اي است كه احتياج به دقت زيادي دارد، اگر فرم اول با فرم دوم يكسان نباشد، لرزشي ايجاد مي‌شود كه بسيار آزاردهنده است. المان‌هاي تصويري هم آخرين مرحله‌اي است كه به كمك مدل‌سازي مي‌آيد و در كاهش هزينه بسيار تاثير دارد. چراكه به طور مثال به جاي آتش زدن ماشيني گران‌قيمت اين مرحله را فقط مدل‌سازي مي‌كنند و در هزينه توليد صرفه‌جويي مي‌شود.
مرحله تلفيق، مرحله نهايي است كه در آن نتايج مرحله‌هاي مختلف روي هم تلفيق مي‌زند. جوانرودي تاكيد داشت اگر در اين مرحله كارگردان به عنوان نماينده مخاطبان گول بخورد و آن را واقعي ببيند نتيجه كار موفقيت‌آميز بوده است. وي در پايان از هديش شاملو، يكي از متخصصين جلوه‌هاي بصري ايران كه سال گذشته از ميان ما رفت، ياد كرد
جوانرودي در جشنواره سال گذشته نيز كارگاهي با موضوع «جانبخشي» برگزار كرده بود كه در آن ۱۲ قانون متحرك‌سازي را آموزش داده بود.
بيست و نهمين جشنواره بين المللي فيلم كوتاه تهران توسط انجمن سينماي جوانان ايران از ۱۰ تا ۱۶ مهرماه در پرديس سينمايي ملت و همزمان سراسر كشور در حال برگزاري است.