«مظفر بختیار» بیست و چهارمین شخصیت مشاهیر کتابشناسی معاصر ایران شد/ پژوهشگری ایرانشناس و آشنا به فرهنگ ایرانی
بیست و چهارمین کتاب از مجموعه مشاهیر کتابشناسی معاصر ایران با عنوان «مظفر بختیار» نوشته مسعود راستی‌پور منتشر شد. مظفر بختیار پیش از هر چیز بهعنوان ایرانشناس شناخته می‌شود؛ پژوهشگری که آشنا به جنبه‌های گوناگون فرهنگ ایرانی است.
تاريخ : چهارشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۴ ساعت ۱۲:۵۳
به گزارش هنرنیوز؛ بیست و چهارمین کتاب از مجموعه مشاهیر کتابشناسی معاصر ایران با عنوان «مظفر بختیار» نوشته مسعود راستی پور به تازگی از سوی انتشارات موسسه خانه کتاب منتشر شده است.
در بخشی از مقدمه‌ای که مجید غلامی‌جلیسه، مدیر عامل موسسه خانه کتاب بر این کتاب نوشته می‌خوانیم: «کتابشناسی در دنیای امروز بهعنوان یک علم شناخته شده و مطرح می‌باشد و عالمان این علم یعنی کتابشناسان از قدیم‌الایام از مقبولیت و اهمیت خاصی برخوردار بوده‌اند. بزرگانی چون ابن غضائری، نجاشی، شیخ طوسی، ابن ندیم، ابن شهرآشوب، عبدالله افندی، ثقةالاسلام تبریزی، آقا بزرگ تهرانی و بسیاری از بزرگان که امروز ما آنها را با نام کتابشناسان عصر خود می‌شناسیم سهم بسزایی در شکل‌گیری تمدن اسلامی ما داشته و دارند.
کتابشناسی گام اولیه شناخت و معرفی آثار منتشر شده و مهم‌ترین رکن برای ورود به علوم مختلف به‌شمار می‌رود و امروزه به جهت حجم اطلاعات و کتاب‌ها این علم با توسعه فراوانی که یافته از اهمیتی دوچندان برخوردار است. متأسفانه طی سالیان سال این علم و عالمان آن، چنان‌که باید محل توجه نبوده و نیستند و امروزه تنها عشق و علاقه قلبی این بزرگان است که موجب استمرار و استنتاج در این حوزه است.
ایبنا نوشت:خانه کتاب با توجه به اهداف و برنامه‌های خود و اولویت‌هایی که در این خصوص تعریف نموده وظیفه خود می‌داند که ضمن تقدیر و تشکر از بزرگانی که روزگار خود، صرفه در این راه نموده‌اند به معرفی این شخصیت‌ها و آثار و کارنامه عملی آنها مبادرت ورزد تا نسل جوان ما بیش از پیش با هویت و اهمیت علم کتابشناسی و کتابشناسان این سرزمین آشنا گشته و جریان کتابشناسی جانی دوباره گیرد.»
مظفر بختیار( ۳۹۴ ـ ۱۳۲۲ ش) ایرانشناس، ادیب، چین‌شناس، کتابشناس، استاد دانشگاه تهران و استاد ممتاز دانشگاه پکن بود. او از دوران دانشجویی خود (۱۳۴۴ش) به تألیف آغازید و نخستین اثر او زندگی‌نامه استاد مؤبدالدین طغرایی بود.
سفر به چین (در قالب مأموریتی از سوی دانشگاه تهران) سرآغاز مهم‌ترین فعالیت کتابشناسی او بود. بختیار در این سفر به بررسی دستنویس‌های اسلامی در شهرها و روستاهای مختلف چین پرداخت و حاصل تحقیق خود را در بررسی‌نامه نسخه‌های خطی اسلامی در جهان‌ـ چین منتشر کرد. «زندگی و آثار میرزا غلامرضا اصفهانی» و ترجمه کتاب «علف» (از مریان سی‌کوپر) از آثار ارزشمند او (در دست انتشار) هستند.
نزد اهل پژوهش، مظفر بختیار پیش از هر چیز بهعنوان یک ایرانشناس شناخته می‌شود، پژوهشگری آشنا به جنبه‌های گوناگون فرهنگ ایرانی، از تاریخ و ادبیات تا نگارگری و خوشنویسی، تخصص او در حوزه مینیاتور و خط، نه فقط محدود به شناخت دقایق، که آنگونه که می‌باید تا حد ایجاد آثار زیبا و چشم‌نواز در این زمینه‌ها پیش می‌رفت.
در فراز دیگری از این کتاب، محمد دهقانی درباره شناخت مظفر از هنر ایرانی و چیره‌دستی او در مینیاتور می‌گوید: «مظفر بختیار گویی ذاتاً هنرمند و هنرشناس بود. هنر اصیل را از هر دستی که بودـ قدیم و جدید و ایرانی و ناایرانی، از شعر و موسیقی گرفته تا نقاشی و پیکره‌سازی‌ـ خوب می‌شناخت و قدر و قیمتش را مثل عتیقه‌شناسی خبره تعیین می‌کرد. روزی مینیاتور زیبا و استادانه‌ای را نشانم داد و وقتی پرسیدم: «کار کیست؟»، با لبخندی ملایم و بی‌اعتنا که نشان نارضایتی از خود بود جواب داد: «کار خودم است، در پانزده سالگی.» باورم نمی‌شد. او اگر می‌خواست می‌توانست یکی از بهترین مینیاتوریست‌ها و خوش‌نویسان ایران باشد، ولی لذت بردن از هنر دیگران را ترجیح می‌داد بر این‌که خود بخواهد اثری هنری پدید آورد.»
نمونه مینیاتورهای او گویا متاسفانه هیچ جا منتشر نشده، اما چند نمونه از آثار خط او در کتاب‌های مختلف نشر یافته است. نمونه‌ای از این آثار نام کتاب ایران پل فیروزه است، که به قلم کوفی بر جلد آن کتاب چاپ شده است.
بیست و چهارمین کتاب از مجموعه مشاهیر کتابشناسی معاصر ایران با عنوان «مظفر بختیار» نوشته مسعود راستی‌پور با شمارگان هزار نسخه در ۴۸ صفحه به بهای پنج هزار تومان از سوی انتشارات موسسه خانه کتاب روانه بازار نشر شده است.
