حمید اسفندیاری ضمن اعلام این خبر گفت: این مراسم که از ساعت ۱۱ روز جمعه در گالری شیرین آغاز می شود به رونمایی از مجموعه ای شامل ۲۰ سی دی و دو دی وی دی همگی از آثار لوریس چنکاواریان اختصاص دارد که از سوی موسسه آوای باربد منتشر می شود. 

مدیر انتشارات آوای باربد در ادامه افزود: در دو دی وی دی که در این مجموعه وجود دارد اپرای رستم و سهراب از ساخته های چکناواریان به صورت تصویری گنجانده شده است. همچنین در کتابی که همراه با این مجموعه منتشر خواهد شد توضیحاتی در مورد آثار و زندگی هنری لوریس چکناواریان داده شده است.
وی همچنین تصریح کرد: این در حالی است که حدود سی اثر از نقاشی ها و طرح های چکناواریان نیز که اغلب با تکنیک رنگ و بافت آکرلیک است از روز جمعه تا چهارشنبه پنجم بهمن ماه به نمایش در خواهد آمد. 

مجموعه آثار لوریس چکناواریان شامل تمام سوئیت‌ها‌، کنسرتوها، دوئت‌ها‌، سمفونی‌ها و موسیقی فیلم‌‌هایی است که تاکنون ساخته است که از آن جمله می توان به ‌اپرای رستم و سهراب، سمفونی شماره یک تا چهار، سوئیت‌های پردیس و پریسا‌، والس تولد، سوئیت آوازهای عاشقانه‌، نوستالژی برای پیانو و ارکستر‌، کنسرتو پیانو، کنسرتوگیتار، آوازی عاشقانه(تنظیم برای ارکستر) خداوند عاشق است، رانده شدن شیطان از درگاه خداوند و یادبود اشاره کرد.همچنین آثار دیگری چون رقص‌های فانتزی‌ارکسترال، آرارات سوئیت‌، باله سیمرغ، سوئیت پرسه پلیس(سفرپارسه) زندگی مسیح از تولد تا عروج، سوئیت باله اتلو، مدرس برای ابوا و پرکاشن، رکوئیم برای قتل عام، کوینتت سازهای بادی و موسیقی متن فیلم‌هایی بیتا، تجاوز، تنگسیر، کتابخانه، حاج المصور ملک، خلیج فارس‌، رویا از دیگر آثار مجموعه هستند.
لوریس چکناواریان در سال ۱۳۱۶ در بروجرد متولد شده است. او تحصیلات موسیقی خود را از سال ۱۳۳۲ در هنرستان عالی موسیقی آغاز کرد. مدتی بعد به وین عزیمت کرد و تا سال ۱۳۴۰ در فرهنگستان موسیقی این شهر به تحصیل آهنگسازی و رهبری ارکستر اشتغال داشت. سپس به ایران بازگشت و ضمن تدریس در هنرستان عالی موسیقی و ترتیب دادن نمایشگاهی از سازهای ملی در انستیتو گوته تهران، تصدی صداخانه ملی هنرهای زیبای کشور را عهده دار شد.چکناواریان در اواخر سال ۱۳۴۲ عازم اتریش شد و در سالزبورگ کار آهنگسازی را ادامه داد. دو سال بعد به آمریکا رفت و چندین سال در دانشگاه میشیگان به ادامه تحصیل در رشته‌های آهنگسازی و رهبری ارکستر پرداخت.
وی در سال ۱۳۴۹ به ایران بازگشت و علاوه بر کنسرت‌هایی با ارکستر سمفونیک تهران، ارکستر مجلسی و تلویزیونی ملی ایران(به عنوان رهبر میهمان)، آثار متعددی نوشت.