به گزارش هنرنیوز به نقل از ستاد خبری بیست و ششمین جشنواره فیلم کودک و نوجوان، نشست تخصصی راهکارهای مناسب برای اکران فیلم کودک شامگاه روز سه شنبه ۱۸ مهرماه با حضور وحید نیکخواه آزاد، داریوش بابائیان، علی روئین تن، سعید هاشمی، علی زارعان مدیر گروه کودک شبکه دو سیما، کامران ملکی و جمعی از سینماگران در هتل کوثر اصفهان برگزار شد.
براساس این گزارش در ابتدای این نشست کامران ملکی با اشاره به اینکه برگزاری اینگونه نشست‌های تخصی برگ برنده اصلی جشنواره فیلم کودک است گفت: به هر حال در جشنواره‌ها همواره تعدادی فیلم به نمایش در می‌آید اما بررسی علل موانع،مشکلات و ارائه راهکارها در خصوص معضلات سینمای کشور یکی از نقاط عطف این جشنواره‌ها است.همه در مورد مساله اکران اشراف دارند و می‌دانند که واقعا وضعیت حال حاضر اکران مطلوب نیست و وقتی به سینمای کودک می‌رسیم به صورت مضاعف مشکل دارد.
داریوش بابائیان تهیه کننده و پخش کننده سینما نیز در ادامه گفت: مشکل اصلی ما مدیریت‌های کوتاه مدت و تصمیم‌گیریهای لحظه به لحظه است.
وی ادامه داد: ما ۵ گروه سینمایی داریم و ۲۶ سال است که جشنواره کودک را برگزار می‌کنیم اما هر سال همچنان برای اکران فیلم‌های کودک صحبت می‌کنیم.در گذشته این ۵ گروه کار خودشان را کرده‌اند و توانسته‌اند فیلم‌های کودک را در دل سینمای عام روانه اکران کنند که موفق هم بوده‌اند که البته آموزش و پرورش کمک بزرگی دراین زمینه بود اما امروزه دیگر اینگونه نیست و سینمای کودک واقعا در اکران مشکل دارد چرا که به آن اکران ندادند.
بابائیان تصریح کرد: در یکی دو سال گذشته واقعا چند فیلم کودک اکران شده است. البته فیلمی مانند کلاه قرمزی و پسرخاله یک استثناء است اما بعد از جشنواره سال گذشته تنها فیلم فیتیله آن هم در عید نوروز اکران شد که برای نوروز مناسب نبود و به نظرم من نظرات این نشست باید توسط دبیر جشنواره صورت جلسه شود و برای اصلاح رویکرد به مسولین سینمایی ارائه شود.
سعید هاشمی تهیه کننده سینما و طراح طرح «سینما مدرسه» در ادامه این جلسه گفت: من نگاه متفاوتی نسبت به نظرات آقایان نیکخواه و بابائیان دارم؛ چراکه در این دوسالی که برای طرح سینما مدرسه سینمای ایران را آنالیز کردیم معتقدم که اگر فیلم جذاب داشته باشیم، قطعا اکران خواهد شد.
وی افزود: از سال ۸۶ تا کنون برای اکران فیلم‌ها در طرح «سینما مدرسه» از ۴۰ فیلم به زیر ۱۰ فیلم جذاب رسیدیم که می‌توانند اکران شوند و هزینه‌های خودش را بازگرداند. یکی از بهترین فیلم‌ها متعلق به خود آقای نیکخواه است و فیلم آخر علی شاه‌حاتمی نیز در این لیست است؛ یک فیلم از غلامرضا رمضانی و فیلم سیدجواد هاشمی هم جزو فیلم‌ها هستند که احتمال دارد موفقیت خاصی در اکران داشته باشند.
طراح سینما مدرسه تصریح کرد: آیا این ۱۰ فیلم واقعا همه پتانسیل سینمای کودک است؟ یعنی مخاطب سینمای خودمان را نمی‌شناسیم. آقای نیکخواه گفتند که مسولین عوض شده‌اند؛ اما آیا تفکر فیلمسازان هم از دهه ۶۰ عوض شده و آیا قصه فیلم‌ها را بچه ها دوست دارند؟ ما فقط سنین ابتدایی و راهنمایی را شاهد هستیم که به سینما می روند و سنین دبیرستان سینما نمی‌روند؛ به جرات می‌توانم بگویم که برای دبیرستانی‌ها اصلا فیلمی ساخته نشده است.
در ادامه این نشست، علی روئین تن کارگردان و نویسنده سینما گفت: جشنواره کودک و مقوله کودک با مقوله‌های دیگر تفاوت دارد و هرچه به جوامع متمدن‌تر می‌رسیم این تفاوت بیشتر به چشم می‌آید.
وی ادامه داد: جشنواره کودک آینده و فردای این مملکت را می سازد و فیلمساز کودک باید آنقدر اندیشه بزرگ داشته باشد که بتواند آینده کشور را در فیلمش بسازد. بچه‌های ما نمی‌توانند مثل ما فکر کنند و نوستالژی ما را داشته باشند این که اکران سینمای ما مشکل دارد، یک مشکل فرهنگی است.
این فیمسار ادامه داد: این که پشت میز نشسته‌ایم و داریم در مورد سینمای کودک صحبت می کنیم؛ حاصل زحمات آدم‌هایی مانند وحید نیکخواه آزاد است؛ اما آیا ایشان برای اکران فیلمش باشد فریاد بزند.
در ادامه وحید نیکخواه نیز در خصوص صحبت‌های مطرح شده گفت: من با صحبت‌های آقای بابائیان مخالفم و حداقل یک نقطه نظر ایشان را دوست نداشتم، یک زمانی است که ما می گوییم، این بضاعت سینمای ماست و ما برای اکران، باید چکار کنیم؛ و این موضوع به این جا خواهد رسید که در نهایت از سازمان‌های مختلف مثل آموزش و پرورش کمک بگیریم؛ اما این تفکر، مشکلی را حل نمی‌کند؛ چرا که گاهی اوقات باید منشا را درست کرد و بعد همه چیز درست خواهد شد.
وی افزود: بنابراین خیلی نباید دنبال صورت جلسه کردن این صحبت‌ها باشیم چرا که واقعا قرار نیست با صورتجلسه کردن اتفاقی رخ دهد و اتفاقا باید بگذاریم یک بار هم که شده، سنجیده و درست حرف‌ها زده شود.
این فیلمسار کودک تاکید کرد: مشکل اکران فیلم کودک، واقعا با فیلم حل خواهد شد؛ اما این فیلم هم باید مشخصه‌ای داشته باشد؛ از آن مهمتر باید بخش خصوصی آن را ساخته باشد. من قبول دارم که کلاه قرمزی یک «برند» است، اما اگر بخش دولتی آن را ساخته بود برند نمی‌شد و اشکال سینمای کودک ما این است که بخش خصوصی از آن حذف شده است.
در ادامه سعید هاشمی نیز گفت: به نظر من کلاه قرمزی یک استثناست؛ اما همین فیلم نیز خیلی شانس آورد که گرفتار کپی غیر مجاز نشد و تلویزیون نخواست همه حقوق آن را از آن خود کند و گرنه کلاه قرمزی هیچوقت به سینما را ه پیدا نمی‌کرد.
وی ادامه داد: سینمای یک هنر – صنعت است که سه مولفه دارد، اولین موضوع تبلیغ است در حالیکه وقتی فیلمی در کشور ما اکران می‌شود اصلا کودک و نوجوان متوجه اکران آن نمی‌شود.
وی افزود: ما یک رسالتی بر عهده داریم و آن هم آینده یچه‌های این سرزمین است، اما واقعا برای آینده فرهنگی این بچه‌ها چکار کرده‌ایم.
وحید نیکخواه آزاد نیز در ادامه افزود: اگر یک بچه هفت ساله امروز چیزی را که باید داشته باشد به او ندهیم و در ده سالگی؛ آن را به کودک تحویل دهیم دیگر به دردش نخواهد خورد؛ فرصتی هم که امروز داریم از دست می‌دهیم دیگر فردا قابل جبران نیست؛ بعد از سال ۷۲ تا کنون دیگر به معنای واقعی کلمه ۱۰ فیلم کودک هم اکران نشده است و در طول این ۱۹ سال بچه‌هایی که این فیلم‌ها را ندیده‌اند؛ دیگر فیلم دیدن به دردشان نمی‌خورد؛ باید به فکر بچه‌های امروز باشیم، بچه‌های امروز ما نیاز به فیلم‌هایی دارند که اگر از این سن بگذرند دیگر به دردشان نمی‌خورد.
در ادامه علی زارعان مدیر گروه کودک شبکه ۲ سیما که به عنوان میهمان ویژه در نشست حضور داشت با درخواست کامران ملکی وارد بحث شد و گفت: می‌توان از زاویه متفاوت‌تری هم این موضوع را نگاه کرد؛ ما اگر می‌گوییم دهه شصت و هفتاد دوران طلایی سینمای کودک بوده است؛ اگر همان زمان را به سینمای روز دنیا تطبیق دهیم، می‌بینیم که یک شاخصه‌هایی در فیلم‌ها داشتیم که همین شاخص‌ها باعث شد در سینمای جهان مطرح شویم؛ اما بعدها از این شاخصه‌ها هم دور شده‌ایم. اگر یک فیلم در عالم امروز سینمای کودک عرضه می‌شود؛ چندین ویژگی باید داشته باشد نخست اینکه باید در وحله اول بازی کامپیوتری، کتاب، و محصولات «میان‌خطی» آن‌ها عرضه می‌شود و بعد کودک به دیدن آن فیلم می‌رود.
زارعان افزود: موضوع مهم بعدی استمرار است که به کارهای ما اعتبار می‌دهد. ما شاهد ۵۷ سالگی «تام و جری»؛ ۴۷ سالگی «پلنگ صورتی» و ۸ سالگی «یوگی» هستیم؛ که یوگی تا سال ۲۰۱۵ پیش فروش شده است؛ اما ما اساسا چیزی به اسم مداومه در کارها نداریم.
وی افزود: من در جشنواره به عنوان داور فیلم‌های کوتاه حضور دارم اما به من ثابت شد اگر نسل این فیلمسازان کوتاه بیایند فیلم بلند و نیمه بلند بسازند حتی جشنواره کودک دیگر برگزار هم نخواهد شد و هر روز این بی بضاعتی پررنگ تر می‌شود.
در ادامه داریوش بابائیان در خصوص صحبت‌های مطرح شده گفت: ما دردهای گذشته را در خصوص اکران می‌خواهیم جستجو کنیم؛ اما مساله این است که ما اساسا سینمای نمایش دهنده نداریم. اگر امروز جوانان وارد سینما می‌شوند پایه‌های فیلمسازی آینده هستند؛ اما ما باید ببنیم چرا اکران ما موفق نیست؛ درد ما خیلی است و می‌خواهیم به درمان برسیم؛ از همان دوره اول سینمای کودک که بنده و آقای نیکخواه در آن حضور داشتیم همیشه همین حرف را زدیم و همه چیز تا سال آیده تعطیل می‌شود.
این تهیه کننده سینما تاکید کرد: به اعتقاد من راهکار نجات سینمای کودک این است که دو فیلم در هر سر گروه اکران شود و به اجبار یکی از آن‌ها فیلم کودک باشد تا اینگونه در هر فصل حداقل پنج فیلم کودک اکران و دیده شود.