همه ما آدمها با خاطرات گذشته دوران کودکی و نوجوانی زندگی می کنیم و وقتی در زندگی بزرگ سالی به مشکل برمی خوریم سریع به یاد آن دوران افتاده با خود می گوییم ای کاش بزرگ نمی شدم و در همان دوران کودکی می ماندم . چون تجربه نشان داده که هر چقدر سن آدم بالاتر می رود به تبع آن گرفتاریهای زندگی هم رشد می کنند. تا جایی که آدم خسته شده و تلاش می کند با دیدن یک دوست، یک فیلم ، یا گوش دادن به یک موسیقی قدیمی و خاطره ساز و یک کتاب یا نقاشی به نوعی از زندگی مدرن امروزی خوداش را جدا و برای لحظاتی هم شده به گذشته ها سفر کند. چون دوران کوکی خوشی های خاص خود را دارد .
این روزها بعد از فیلم هایی «کلاه‌قرمزی و پسرخاله» (۱۳۷۳) و «کلاه قرمزی و سرو ناز» (۱۳۸۱) قسمت سوم مجموعه فیلمهای کلاه قرمزی با نام«کلاه قرمزی و سروناز» ساخته «ایرج طهماسب» و «حمید جبلی بار» پس از موفقیت های چشمگیر مجموعه های نوروزی آن در حال اکران عمومی درسینماها است و دقیقا این روزها اکران سری سوم فیلم کلاه قرمزی این حس خوش آیند را برای خیلی از بچه ها و کودکان دیروز که امروز جوانان آینده ساز کشور شده اند ایجاد کرده و به نظر می رسد در فیلم سوم « کلاه قرمزی» هم همراه با نسل کودکان سال های پیش فیلم به فیلم رشد کرده و بزرگترشده و می تواند از حق خود در برابر ناملایمات زندگی با حس کودکانه وپاک خویش دفاع کند.
اما نکته جالبی که در خصوص این فیلم وجود دارد این است که این فیلم با وجود پیشرفت زمانه و دسترسی کودکان و نوجوانان امروز به انواع واقسام انیمیشن، بازیهای رایانه ای، فیلم های سینمایی و غیره، از سوی آنها هم مورد استقبال قرارگرفته است در واقع کودکان دیروز که امروز خود مادر و پدر شده اند همراه با کودکان کم سن و سال خود به دیدن این فیلم در سالن های سینما می روند و حالا این عروسک محبوب دیروز و امروزمحبوب دل ها شده و همه نظرها را به خود جلب و معطوف کرده و برای مخاطب دوستدار این عروسک هم فرقی نمی کند که این عروسک محبوب از جعبه تلویزیون در روزهای عید نوروز یا درروزهای گرم تابستان ازطریق سینما به دیدار مخاطبانش بیاید.
اما نکته مهمی که در قسمت سوم این فیلم شاهد آن هستیم یک نوع نگاه تلخ و گزنده سازندگان این فیلم است که در آن دنیایی را برای کودکان متصور هستند که به راحتی در آن کودکان نادیده گرفته می شوند با کوچکترین اشتباهی باید در زندان باشند و یا اینکه بدون داشتن سرپناهی شروع به ساختن آینده خود کنند. ازطرفی هنوز هم وقتی نام «ایرج طهماسب» و«حمید جبلی» به عنوان نویسنده ، کارگردان ، تهیه کننده وصدا پیشه در کنار یکدیگر می آید خیلی از مخاطبان سینما را وادار به دیدن تجربه این دو در سینما می کند. در واقع وقتی نام این دو «طهماسب» و«حمید جبلی» در کناریکدیگر می آید ، مخاطبان سینما می دانند که با فیلمی جذاب و خوش ساخت رو به رو هستند که هدفش بخشیدن شادی و نشاط به بزرگ سالان و کودکان است.
اما باید گفت که در قسمت سوم کلاه قرمزی دیگر نشانی از کلاه قرمزی گذشته ها نیست و کلاه قرمزی باید مسائل و مشکلات اجتماعی تحمیل شده به خانواده و فامیل را هم تحمل کند و برای به سرانجام رسیدن آنها به کلانتری ، پادگان، دادگاه و خیابانهای تهران پناه ببرد . درواقع چون او درستکار، دلسوز و خرابکار است و باید برای رسیدن به زندگی بهتر تلاش کند . نکته بعدی به فیلمنامه این فیلم برمی گردد که انسجام وقوت دو فیلمنامه قبلی را ندارد و به نظر می رسد در برخی از سکانس ها وصحنه ها فیلم بیهوده کش داده می شود واین برای مخاطب خسته کنند و شعاری است. به عنوان مثال می توان از فصل دادگاه در فیلم صحبت کرد که بیش از اندازه این صحنه ها طولانی شده و حوصله مخاطب و کودکان را سر می برد و به نظر می رسد دربخش سوم فیلمنامه بیهوده کش داده می شود تا طهماسب و جبلی یک سری مسائل اجتماعی را اززبان عروسک ها به خورد مخاطب دهند.
برخی از فیلمسازان کشور ما استاد نابودی شخصیت های غیر حقیقی و خاطره انگیز ماندگار در عرصه سینما و تلویزیون و به اضمحلال کشیده آنها هستند و به نظر می رسد سازندگان این فیلم هم پا در راه این گونه فیلمسازان گذاشته اند و در سری سوم نگاه تجاری به این عروسک دوست داشتنی انداخته اند. این درست است که طهماسب و جبلی این کارا‌كترها را خلق كرده و امروز به مرحله ای رسانده اند که محبوب همه کودکان و حتی جوانان و بزرگسالان در سینما و تلویزیون شده اند اما باید نگذارند به طریقی این عروسک دوست داشتنی ازبن برود و تبدیل به عروسکی کلیشه ای شود و استقبال امروز قشرهای مختلف مخاطبان سینما از سری سوم این فیلم خود گواه محبوب بودن این عروسک است و مخاطبان این روزهای سینما به امید دیدن یک فیلم منسجم ، جذاب، شاد و هیجان انگیز به سالن های سینما هجوم برده اند . اما به نظر می رسد این اتفاق حداقل در بخش فیلم نامه و قطعات موزیکال این فیلم نیافتاده و مخاطب با ریتم کندی که فیلم دارد سرخورده شده ونمی تواند تا به انتها فیلم را تحمل کند. چون با فیلمی روبه ور است که به شدت به شکل پراکنده قصه خود را روایت می کند و منطق روایی و شخصيت‌پردازی آن کمبودهای اساسی دارد . در واقع فیلمساز تلاش کرده تا معضلات اجتماعی و زندگی شهر نشینی را از زبان عروسک ها بیان کند و این برای کودکان و نوجوانان امروزی کمی قابل هضم و باورنیست. بنابراین می توان گفت فیلم سینمایی«کبلاه قرمزی و بچه ننه» فیلمی برای جوانان وبزرگسالان است.
به هرحال با توجه به اینکه سینمای کودک در کشور چندان جدی گرفته نمی شود و فیلم مناسبی هم برای کودکان و نوجوانان تولید و اکران نمی شود همین که این فیلم باعث شده که پای کودکان، نوجوانان و جوانان به سالن های خالی از تماشاگر سینما باز شود باید آن را به فال نیک گرفت و منتظر بود تا بعد از چند سال یا دهه احیانا در صورت ساخت قسمت چهارم دوباره کلاه قرمزی به سینما ها بازخواهد گشت. پس دلخوش به بازگشت دوباره او به سالن ها سینما می مانیم.