اژدری توضیح داد: داوران مشتمل بر ۱۶ نفر از اساتید سفال و سرامیک بودند. داوری در چهار بخش انجام شد. این چهار بخش مشتمل بود بر سفال و هنر مفهومی، نقش برجسته روی سفال، سفالگری هنری و کاربردی و آثار برتر در زمینه میراث فرهنگی و صنایع دستی و بخش تکنیکهای خاص. داوری توسط چهار گروه از داورانی انجام شد که در زمینه داوری خود تخصص کامل داشتند. آخرین بخش داوری چهارشنبه انجام خواهد شد و در روز اختتامیه نتایج داوری اعلام خواهد شد.
اژدری در پاسخ به این سوال که آیا داوری رضایتبخش بوده است یا خیر گفت:
داوری جزو مجموعه عملکردهایی است؛ که همواره بحث برانگیز بوده است. یکی از دلایلی که به پیشنهاد من تعداد داوران افزایش یافته است این بود که داوران با تخصص مرتبط با محورهای جشنواره به داوری دعوت شوند و دیگر این که داوران با گرایشها و تخصصهای مختلف در این رویداد هنری حاضر باشند.
وی افزود: میتوان گفت داوری رضایتبخش
” جزو مجموعه عملکردهایی است؛ که همواره بحث برانگیز بوده است. “
بوده است. گرچه در تمام دنیا داوری حالتی نسبی دارد؛ میتوان درصدی را برای خطا پذیرفت. داوری امری کاملاً نسبی و پدیده هنری داوری اساساً پدیدهای شناور است. در چنین شرایطی میتوان تصور کرد اگر در تیم داوری حتی یک تغییر صورت گیرد، نتایج داوری متفاوت باشد.
ایشان در خصوص معیار های برگزیدن اثری هنری گفت: همانطور که گفته شد؛ پدیده هنری امری شناور است. پدیده هنری به زمان و مکانی بستگی دارد که با آن روبرو میشویم. ممکن است اثری که اکنون ویژه و معتبر شناخته میشود در زمانی دیگر معتبر نباشد. زمان در اثر هنری نقش تأیین کننده داشته و دارد. نگاه تازه در زمان معنا مییابد. تمام آثار هنری روزی با این دلیل که اثری تازه با نگرشی متفاوت خلق شده اند مورد توجه قرار میگیرند و با اقبال مواجه میشوند و روز دیگر به سبب کهنگی کنار گذارده میشوند. همواره هنرمندان با افکار و نظرات مختلفی در چنین رویدادهایی حضور دارند. اما
میتوان گفت برگزیده شدن، برآیند نظریات داوران است. کما اینکه هر قضاوت در زمینه یک پدیده هنری امری مطلق و معین نیست. سفال و سرامیک نیز از این قاعده مستثنی نیست. دموکراسی و رأی حداکثری در این زمینه مطرح است. به عنوان
” میتوان گفت برگزیده شدن، برآیند نظریات داوران است “
مثال ممکن است یک اثر با رأی بینابینی پذیرفته یا رد شود. به هر حال به رأی داوری گردن مینهیم و آن را میپذیریم.
او در پاسخ به این سوال که دوسالانه امسال را نسبت به دوره قبل چگونه میبینید؟ گفت:
دوسالانه دهم سفال و سرامیک را از دید تمام داوران و استادانی که در آن شرکت کرده اند مطلوب دیدیم؛ جهش چند مرحلهای در این خصوص رخ داده است. این موضوع پدیده ای تخصصی است و حقیقت داوری توسط هر فردی قابل تشخیص نیست. دوسالانه از نظر تکنیکی و تنوع آثار جهش چند برابری داشته است.کیفیت آثار و گروههای هنری از پیشرفت بسیاری برخوردار شده است.
بسیاری از خواستههای ما تا کنون برآورده نشده است و میتوان گفت که در اصل فرصت و بودجه بینال محدود است. طبیعی است که اگر امکانات و بودجه مطلوب بود؛ اتفاقات بهتری در این خصوص میافتاد.اگر فضای نمایشگاهی مناسبتر بود؛ قطعاً دوسالانه بهتر برگزار میشد. تمام این موضوعات؛ مسائلی است که در مطلوب واقع شدن یک رویداد خلل وارد میکند. در هر حال تلاش برای بهبود بهانه برگزاری دوباره یک رویداد هنری است و نمیتوان گفت یک رویداد به طور کامل برگزار میشود.
ایشان در
” دوسالانه دهم سفال و سرامیک را از دید تمام داوران و استادانی که در آن شرکت کرده اند مطلوب دیدیم؛ جهش چند مرحلهای در این خصوص رخ داده است. “
پاسخ به این سوال که فکر میکنید برنامه ریزی برای دوسالانه بعدی چه زمان صورت گیرد؟ گفت: فراخوان زود تر باید اعلام شود. در واقع میتوان گفت فراخوان یک بینال باید بلافاصله پس از بینال قبلی اعلام شود. هنرمند باید از این که در چه تاریخی در چه نمایشگاهی شرکت خواهد کرد؛ اطلاع داشته باشد. این شکل ایدئال یک حرکت فرهنگی است. حال این امر که شرایط اداری؛ و مدیریت کلان کشوری این اجازه را به ما میدهد یا نه، این امر دیگری است.
اژدری در پاسخ به این سوال که: آیا ممکن است؛ تاریخ، بودجه و مسائل دیگر در دوسالانه آینده تأخیر ایجاد کند؟ این گونه پاسخ داد: این دوسالانه تأخیر نداشته است. اما آیا دوسالانه بعدی نیز میتواند بدون تأخیر برگزار شود یا خیر، نمی دانیم. چراکه اوضاع اقتصادی امری است که در تمام وجوه یک رویداد هنری موثر است. حرکت های فرهنگی متقاضی بودجه زیادی هستند.
ایشان در ادامه افزود: گاهی اوقات از این حرکت استقبال شده و گاهی این حرکت مورد توجه واقع نشده است. گرچه ممکن است این رویداد از اقبال عام برخوردار نباشد؛ اما بینال به عامه تعلق ندارد. بینال متعلق به آوانگاردترین هنرمندان است. طبیعتاً زمان لازم است تا یک اثر تازه و یک اتفاق نو هنری با مخاطب ارتباط برقرار کند.
او در پایان سخنانش از هنرمندان تشکر کرد که با وجود تمام مشکلات موجود؛ در دوسالانه شرکت کردند. وی در انتها گفت: دوسالانه نه به دولت تعلق دارد و نه به انجمن؛ صاحبان دوسالانه هنرمندان هستند. خانم ها بار این دوسالانه را بر دوش میکشند. این امر علیرغم این امر که توان جسمی زیادی را طلب میکند، بر دوش هنرمندان خانم است.
فاطمه عبدی مراد