ندا هنگامی کارگردان تئاتر «ماضی استمراری» درباره اجرای این اثر گفت: قرار است از ۳۱ مردادماه این نمایش اجرای خود را در تالار قشقایی تئاتر شهر آغاز کند. اواخر اردیبهشت ماه تمرین های نمایش را آغاز می کنیم البته چون خسرو شهراز یکی از بازیگران کار قرار است خردادماه در نمایش «هملت» آرش دادگر بازی داشته باشد باید زمان تمرین ها را با وی هماهنگ کنیم.
وی درباره تغییرات نمایش نسبت به اجرایی که در سی و دومین جشنواره تئاتر فجر داشته است، توضیح داد: قرار است تغییراتی در متن و طراحی صحنه نمایش نسبت به اجرای جشنواره داده شود و علاقمندم روی بخش پایانی نمایش بیشتر متمرکز شوم. البته قبل از هر تغییری با گروه مشورت خواهم کرد و نظراتشان را در مورد تغییرات جویا خواهم شد.
هنگامی یادآور شد: در اجراهای جشنواره به دلیل شتابزدگی نمی‌توان همه موارد مد نظر را در کار اعمال کرد اما در اجرای عمومی می توان با تمرکز بیشتری کار را کامل کرد. البته در عین شتابزدگی و سرعتی که برای رساندن نمایش به جشنواره وجود دارد حضور در این رویداد هنری این فرصت را به کارگردان و دیگر عوامل می دهد تا با واکنش ها و نظرات مخاطبان آشنا شده و این دیدگاه ها را در اجرای عمومی کار مد نظر قرار دهند.
این کارگردان تئاتر درباره رویکرد برخی از هنرمندان به استفاده از متون خارجی برای اجرا عنوان کرد: در حال حاضر هنرمندان به دنبال ادبیات جهانی می‌گردند و چون نمایشنامه‌ها و داستان‌های نویسندگان ایرانی هنوز نتوانسته چنین برد جهانی پیدا کند بنابراین آنها نیز ترجیح می دهند برای بیان تفکراتشان به سراغ متون خارجی بروند چون در دنیای امروز همه دوست دارند جهانی باشند و آثارشان را در کشورهای دیگر نیز عرضه کنند.
وی ادامه داد: نکته مورد توجه دیگر ضعف متون نمایشی ایرانی است که متاسفانه معمولا در دایره محدودی روایت می شوند. به عنوان نمونه زمانی که نمایشنامه رئالیستی توسط یک نویسنده ایرانی نوشته می شود این فقط ما ایرانی ها هستیم که آن را می فهمیم چون تنها با توجه به مختصات زندگی ما نوشته شده است البته جنس مخاطبان تئاتر نیز یکی دیگر از مواردی است که کارگردان های ما را به سمت استفاده از متون خارجی سوق می دهد.
کارگردان «عروسک فرانسوی» درباره مخاطبان تئاتر نیز متذکر شد: در واقع این روزها مخاطبان تئاتر ما ترجیح می دهند به دیدن یک نمایش خارجی بنشینند چون در متون ایرانی اگر داستانی از اوایل دهه ۷۰ هم روایت شود آنها چیزی از مناسبات و روابط و عادات آن دوران سر در نمی آورند. متاسفانه این نکته نگران کننده است که نسل امروز هیچ آگاهی نسبت به رویدادهای گذشته، حتی رویدادهای یک دهه قبل ندارد.
هنگامی تصریح کرد: نکته مورد توجه دیگر در تئاتر ایران این است که متاسفانه مخاطب ما مخاطب واقعی تئاتر نیست چون بیشتر این تماشاگران به دیدن نمایشهای روی صحنه می روند، چون جایی برای رفتن ندارند. در واقع دغدغه و علاقه شان تئاتر نیست در نتیجه با قصه های خوب، بازی و کارگردانی حرفه ای آشنا نیستند و نمایشهای روی صحنه را پیگیری نمی کنند. بنابراین این قشر از مخاطب آثار یک گروه نمایشی خاص را دنبال نمی کنند و با شیوه کاری آنها آشنا نیستند و تفاوتی بین یک نمایش تجربی و یک کار رئالیستی نمی بیند و همه آنها را با یک دید قضاوت می کند.
وی درباره نقدهای غیرکارشناسانه ای که توسط همین مخاطبان نوشته می شود، عنوان کرد: همین تماشاگری که از سر تفنن وارد یک سالن نمایشی می شود بعد از دیدن نمایش در شبکه های اجتماعی نقدهای غیر کارشناسانه از خود منتشر می کند و با ادبیاتی بی ادبانه به خودش اجازه می دهد هر قضاوت و تحلیلی از یک اثر نمایشی داشته باشد.
این مدرس دانشگاه در پایان صحبتهایش متذکر شد: مطمئنم این افراد حتی یک بار هم پشت صحنه یک نمایش را ندیده اند و نمی دانند یک اثر نمایشی با چه مشقت و دشواری برای اجرا آماده می شود. حضور این همه منتقد جوان ناآشنا با تئاتر که نمی دانم از روی چه حسابی خودشان را منتقد فرض کرده اند بسیار نگران‌کننده است چون ممکن است نظراتشان روی افرادی که قرارست تازه به سراغ تئاتر بیایند و مخاطب این هنر شوند تاثیر سوء بگذارد.
«ماضی استمراری» نوشته مرضیه ازگلی است و با حضور بازیگرانی چون، ناهید مسلمی، خسرو شهراز، ندا مقصودی، شیدا خلیل، سعید زارعی، رابعه معدنی و وحید آقاپور از ۳۱ مرداد ماه در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر به صحنه می رود. این اثر نمایشی برای نخستین بار در بخش تازه‌های تئاتر ایران و چشم انداز سال ۹۳ سی و دومین جشنواره تئاتر فجر اجرا شد.
این اثر نمایشی در یک فاصله زمانی ۱۵ ساله اتفاقاتی را روایت می کند که برای یک خانواده در یکی از محلات جنوب شهر تهران روی می دهد. بستر این نمایش ساخت و سازهای بی‌رویه و تاثیر آن بر زندگی این خانواده است.
