دکتر محمد دهقانی عنوان کرد: زبان در داستان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و از این بابت مجموعه داستان "عروس بید" توانسته جایگاه شایسته‌ای برای خود فراهم کند چرا که دارای زبانی شاعرانه و غیر تصنعی است.

به گزارش هنر نیوز به نقل از مهر، عصر روز گذشته دوشنبه 28 تیرماه نشست نقد مجموعه داستان "عروس بید" نوشته یوسف علیخانی با حضور دکتر محمد دهقانی، سعید سبزیان و محمد رضا گودرزی در کانون ادبیات ایران برگزار شد.

خلاقیت با به هم ریختن نحو زبان

دهقانی در این نشست با اشاره به نحو زبان فارسی و تفاوت آن با زبانهای غربی عنوان کرد: جملات زبان فارسی برخلاف خیلی از زبانها، دارای جملات بسته است یعنی به فعل ختم می‌شوند از این رو چندان نمی‌توان جملات پیچیده و ترکیبی با آنها ساخت اما برخی از نویسندگان با خلاقیت خود این نحو را به هم می‌ریزند و با جابجایی فعل در میانه جمله امکانات بیشتری برای زبان خود فراهم می‌کنند که علیخانی با کتاب "عروس بید" نشان داد از جمله این نویسندگان است.

مولف کتاب "پیشگامان نقد ادبی در ایران" گفت: یکی از ایرادهایی که به این مجموعه می‌توان گرفت ( البته نسبت به دومجموعه داستان گذشته این نویسنده، این امر تعدیل شده است) مربوط به استفاده گاه زیاد از لهجه‌ و اصطلاحات بومی می‌شود که در برخی مواقع خواننده را دچار مشکل می‌کند.

دهقانی در پایان سخنانش عنوان کرد: در مجموع من داستانهای کتاب "عروس بید" را پسندیدم و به نظرم، می‌شد همه این داستانها را در قالب یک رمان قرار داد چرا که با توجه به وحدت فضایی که دارند انگار اجزای یک رمان هستند که به صورت تکه‌ تکه در کنار هم قرار گرفته‌اند. علیخانی در این کتاب نشان داد که می‌توان با فضای کوچک یک روستا، داستانهای بزرگ و خوبی خلق کرد.

انسانهای داستان در سیطره متافیزیک

سعید سبزیان دیگر منتقد این نشست نیز به عناصر آشوبنده و غریب در داستانهای "عروس بید" اشاره کرد و توضیح داد: عنصر غالب در داستانهای علیخانی مباحث عجیب و ترسناک است. نیروهای متافیزیکی و خارج از طبیعت به نحوی بر جامعه ترسیم شده سیطره یافته‌اند که به نظر می‌رسد انسانهای این روستا نمی‌توانند زندگی معمولی داشته باشند.

جاندار پنداری، انتزاعی‌سازی، رازناکی و تشبیه از دیگر عناصر داستانهای این کتاب بودند که وی به آنها اشاره کرد.

مولف "فرهنگ نظریه و نقد ادبی" عنوان کرد: داستانهای این کتاب شرح دنیای موهومی است که انسانهای آن در حال تباهی نسل هستند و شاید روستای میلک استعاره‌ای از جامعه روستایی ایران باشد که در حال تجربه کردن مدرینته است و افراد آن به دلیل اعتقاداتشان رفته رفته دارند آن محیط را ترک می‌کنند یا از دست می‌دهند.

گودرزی منتقد و داستان‌نویس نیز در پایان این نشست به صورت مختصر به تقسیم‌بندی داستانهای مجموعه به دو بخش "داستانهای شگفت" و "داستانهای واقع‌گرای بومی" پرداخت و جهان داستانی این کتاب و منطق اسطوره‌باور مردم روستای نیمه خیالی میلک را تشریح کرد.

"عروس بید" مجموعه 10 داستان کوتاه است که در سال 1388 به وسیله نشر آموت منتشر شد و اکنون به چاپ دوم رسیده است.

داستان‌های این کتاب همانند دو کتاب قبلی علیخانی" اژدهاکشان" و "قدم‌بخیر مادربزرگ من بود" در فضای روستای میلک اتفاق می‌افتند.

"عروس بید" نامزد نهایی دوازدهمین دوره جایزه کتاب فصل وزارت ارشاد بوده است.