مصطفي رحماندوست دربارهي جايگاه پروين دولتآبادي در شعر كودك و نوجوان، عنوان كرد: پروين دولتآبادي زماني شروع به كار كرد كه مرحلهي اوليهي توجه به شعر كودك شروع شده بود و مرحلهي توجه همگاني شروع نشده بود.
اين شاعر و نويسندهي ادبيات كودك و نوجوان ادامه داد: اوج مرحلهي اول در شعر عباس يميني شريف خودش را نشان داد و بعد از يميني شريف، محمود كيانوش و خانم دولتآبادي آمدند و اين مرحله را جلوتر بردند.
رحماندوست همچنين عنوان كرد: دولتآبادي به گذشتهي شعر كودك كه خيلي شكل و شمايل امروزين شعر كودك را پيدا نكرده بود، نزديكتر بود و كيانوش به شعر روانشناسانه و شكل امروزين شعر كودك نزديكتر بود. در واقع، كيانوش به خيال و كودكانگي بيشتر ميپرداخت و دولتآبادي بيشتر به دنبال نگاه تربيتي و پيام بيشتر در شعر بود و اين دو سنگ بناي شعر كودك را بنا نهادند كه اكنون ما بر روي آن ايستادهايم.
او سپس دربارهي ويژگيهاي شعرهاي پروين دولتآبادي گفت: شعرهاي او ساده بود. شايد امروز سادگي شعر او به نظر نيايد و شايد از نظر زباني كمي پيچيده باشد؛ اما در زمان خودشان، اين شعرها ساده بودند و سعي ميكردند تا كاري كنند كه پدر و مادرها شعر كودك را به رسميت بشناسند.
رحماندوست در ادامه متذكر شد: پروين دولتآباي شعر آموزشي و تربيتي ميگفت كه خود من نيز شعرهايي از اين دست دارم و فكر ميكنم بچهها به آن نياز دارند.
پروین دولتآبادی ـ شاعر كودكان و نوجوانان ـ متولد سال ۱۳۰۳ در محلهی احمدآباد اصفهان بود. او بیش از ۵۰ اثر برای کودکان دارد؛ از جمله: «حروف الفبای زبان فارسی با نقش حیوانات»، «گل را بشناس کودک من»، «مرغ سرخ پاکوتاه»، «گل بادام» و ترجمهي «گل آمد و گل آمد» نوشتهي هانس کریستین اندرسن.
پروین دولتآبادی ۲۷ فروردینماه سال ۱۳۸۷در سن هشتادوچهارسالگی بر اثر سکتهي قلبی در تهران درگذشت.