دیروز در دارالفنون رخ داد،
ناتوانها «توانا بود هر که دانا بود» را شکستند
جدارهسازی خیابان ناصرخسرو، باعث تخریب کتیبهی – کاشی ۸۳ سالهی «توانا بود هر که دانا بود» شد.
تاريخ : دوشنبه ۴ خرداد ۱۳۹۴ ساعت ۱۱:۱۲
به گزارش هنرنیوز، در طرح زیباسازی جدارههای خیابان ناصرخسرو که از یکسال گذشته، توسط شهرداری منطقه ۱۲ در حال انجام است، تابلوکاشی «توانا بود هر که دانا بود» شکست.
این کتیبهی کاشی که امضای «خاکنگار» را در پایین این مصرع فردوسی دارد، در سال ۱۳۱۱ در ضلع جنوب شرقی ساختمان دارالفنون نصب شده بود. اما پروژه زیباسازی جدارههای خیابان ناصرخسرو که از یک سال پیش شروع شده بود، در مراحل پایانی کار به بنای تاریخی دارالفنون رسیده بود، اما چون جدارههای این مدرسهی تاریخی، در دورهای با سنگ مرمر پوشانده شده بود، باید این سنگها از بدنه جدا میشد تا پروژه به روند خود ادامه دهد، اما متاسفانه در زمان حذف سنگهای مرمر روز گذشته (یکشنبه ۳ خرداد) این کتیبه از نقطهی اتصال خود جدا و شکست.
به گزارش هنرنیوز، حسین کاشی پز (حسین خاک نگار مقدم) نقاش گچبریهای کاخهای قاجار به ویژه کاخ گلستان بود. او کاشیسازی را زیر نظر استاد محمد علی و استاد محمد حسين اصفهانی کاشیسازی را فرا گرفت و خط نگاری رو کاشی را نیز نزد استاد عماد آموخت. سپس توانست در ۲۷ سالگی و در سال ۱۲۹۰ خورشیدی کارگاه کاشی سازی مستقلی را در نزدیکی میدان توپخانه راه اندازی کند و مدتی نیز با استاد عرب زاده همکاری می کرد.
وی ساخت کاشی های هفت رنگی از تهیه گِل، ساخت کاشی ساده، لعابهای رنگارنگ ،طراحی و نقش زدن بر روی آن را انجام می داد. از جمله نخستین استادانی هست که برای راحتی و سلامتی کارگران تصمیم گرفت تا کاشی کاری را روی میز انجام دهد و البته مورد انتقاد برخی از هم صنفانش نیز قرار گرفت.
حسین کاشیپز در زمینه کاشیهای دوره صفویه کار می کرد و از شمار استادانی است که کاشی کاری را بعد از دوران سلجوقی و صفویه دوباره به اوج رسانید. بخشی از آثار مهم وی را در سر در باغ ملی در سال ۱۳۰۲، سر در سنگی کاخ مرمر در سال ۱۳۰۷، سر در بانک شاهی ایران (بانک تجارت فعلی در میدان امام خمینی) در سال ۱۳۲۸، کاشی کاری رواق حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)، کاشی کاری امامزاده عبدالله شهرری، معبد زرتشتیان تهران پارس در سال ۱۳۳۱ و دبیرستان انوشیروان دادگر می توان اشاره کرد.