به گزارش هنرنیوز به نقل از ستاد خبری ششمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران: «سینماحقیقت»؛ نشست نقد و بررسی مستندهای «صورتخوانی» به کارگردانی هادی آفریده، «زندگی در قلب دنا» به کارگردانی فرشاد افشین پور و «آيين چراغ خاموشي نيست» به کارگردانی فرشاد خلیل‌پور با حضور مازیار فکری ارشاد منتقد مجری در سالن شماره دو سینما فلسطین برگزار شد.
در این نشست هادی آفریده اظهار داشت: فیلم مستند «صورت‌خوان» سال قبل بعد از چند سالی که ساخت آن دغدغه من بود، کلید خورد و مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی هم به عنوان تهیه کننده وارد کار شد واین فیلم به سرانجام رسید.
آفریده افزود: برای ساخت فیلم مستند «صورتخوانی» تحقیقات مفصلی صورت گرفت و قرار بود کار زودتر از این‌ها کلید بخورد، اما به دلایلی این اتفاق نایفتاد. به هر حال این مستند ساخته شد و امروز خوشحالم که در این دوره از جشنواره «سینماحقیقت» فیلم برای مخاطبان به نمایش درآمد.
وی با اشاره به مشکلات فیلم‌های مستند در بحث نظارتی عنوان داشت: متاسفانه تهیه‌کنندگان در سینمای مستند در زمان تولید آثار نظارت کافی ندارند. همچنین به دلیل اینکه تحقیقات کافی هم برای ساخت برخی از آثار صورت نمی‌گیرد شاهد این هستیم که آثار به سمت سطحی نگری می‌روند.
در ادامه این نشست مازیار فکری ارشاد در مورد مستند «صورتخوانی» گفت: فیلم مستند «صورتخوانی» اثری گیرا، خوب و با تکنیک و ساختار درستی است. فیلم نشان دهنده روزگار تلخ و سختی است که آدم‌های فیلم شما در آن گرفتار هستند و به نوعی از روزگار زخم خورده‌اند.
در ادامه این نشست و در نقد و بررسی فیلم دوم در این نشست «فرشاد افشین‌پور» در خصوص ساخت مستند «زندگی در قلب دنا» ابراز داشت: من نقاش هستم و علاقه‌ای به هنر سینما و تلویزیون ندارم؛ اما انگیزه‌ام از ساخت این فیلم مستند این بوده که بتوانم گوشه‌ای از زیبایی‌های کشور را به نمایش بگذارم و امروز خوشحالم که فیلم به نمایش درآمده و مورد استقبال قرار گرفت.
وی تصریح کرد: آقای رضا درستکار منتقد سینما در تحلیل مستندهای سال گذشته فیلم فجر تحلیلی از این آثار داده بودند و در این تحلیل دو عکس از فیلم من را کارکرده بودند. در همین مطلب آقای درستکار مستند من را یکی از مطرح‌ترین آثار سینمای مستند معرفی کرده بودند. امیدوارم در آینده بتوانم آثار مطرح‌تر و بهتری را در این حوزه بسازم.
مازیار فکری ارشاد در ادامه سخنان افشین‌پور گفت: من خودم به شخصه به مستندهای زیست محیطی علاقه چندانی ندارم؛ اما با دیدن مستند «زندگی در قلب دنا» به فیلم علاقه‌مند شدم. چون احساس کردم فیلم حرف نو و تصاویر کم‌یاب و جذابی را می‌خواهد برای مخاطب به نمایش بگذارد و نقاش بودن آقای افشین‌پور هم که کمک شایانی به قاب بندی این مستند کرده است. فقط ای کاش صحنه سقوط هواپیمای گروه تصویربرداری در فیلم مورد استفاده قرار نمی‌گرفت چون خیلی تلخ و ناگوار است و به نظرم ارتباطی با کلیت فیلم ندارد.
