فرزین محدث در گفتگو با هنرنیوز؛
پیشنهادهای مشابه بازیگر را کلیشه می‌کند
فرزین محدث گفت: برای این که تبدیل به کلیشه نشوم مجبور هستم گزیده کار کنم کارگردان‌های سینما اگر تئاتر ببینند قطعاً با شجاعت بیشتری در انتخاب بازیگرهای شان عمل خواهند کرد.
تاريخ : سه شنبه ۲۰ خرداد ۱۳۹۳ ساعت ۱۲:۲۴
فرزین محدث در گفتگو با خبرنگار هنرنیوز در ارتباط با نقشش در نمایش «ناقوس‌ها برای چین به صدا در می‌آیند گفت: «ناقوس‌ها برای چین به صدا در می‌آیند» یک نمایش فولکلور چینی است که در واقع دو داستان با هم تلفیق شده است و برآیند آن‌ها این نمایشی شده است که در حال حاضر در تالار حافظ به روی صحنه رفته است. شخصیتی که بنده بازی می‌کنم دارای ویژگی‌های پلید انسانی است و سعی می‌کند که پلشتی‌هایی یک انسان را به نمایش در بیاورد.
وی در ادامه گفت: در واقع این نمایش نامه به گونه ای است که خیلی نقش‌هایش دارای شخصیت‌های ویژه و خاصی نیستند در واقع همه چیز کاراکترها مشخص است و چیز پنهانی وجود ندارد آن‌ها به راحتی خود را معرفی می‌کنند و با کارهایشان می گویند که مثلاً چه ویژگی‌هایی را دارند. من به عنوان بازیگر فقط شیوه ارائه آن را تعیین کردم. ما در شیوه اجرای نمایش تلاش کردیم که آن را ایرانی کنیم با توجه به این که از شیوه فاصله گذاری هم استفاده می‌کنیم و در این شیوه نمایش ارتباط خوبی با مخاطب خودش برقرار می‌کند.
محدث در ادامه در باره این که چقدر پیشنهادهایی که به شما می‌شود شبیه به هم هستند گفت: بنده تلاشم این بوده است که در کارهای متفاوت و در نقش‌های متفاوتی حضور داشته باشم. این موضوع برای یک بازیگر بسیار مهم است که در یک نقش خاص کلیشه نشود. این روند در تئاترخیلی بهتر برایم اتفاق می‌افتد. در تئاتر پیشنهادهای متفاوت تری دارم اما در کارهای تصویری پیشنهادهایی که می‌شود نقش‌ها بسیار شبیه به هم هستند. مثلاً همین نقشی که در نمایش «ناقوس‌ها برای چین به صدا در می‌آیند» بسیار متفاوت است و تا به امروز در همچین کاراکتری ایفای نقش نکرده بودم. همچنین در نمایش دیگری که به کارگردانی آروند دشت آرای به نوع دیگری من را می‌بینید.
وی در ادامه گفت: به نظر من اطمینان کردن در سینما کمی سخت تر اتفاق می‌افتد. در حقیقت کارگردان‌های ما در حوزه کارهای تصویری کمی دست به عصا تر حرکت می‌کنند. کارگردان‌های ما اگر ببینند که بازیگر در ارائه فلان نقش موفق است مدام از آن در همان فضا استفاده می‌کنند و این روند خلاقیت بازیگر را از بین می‌برد و باعث می‌شود که وی نتواند داشته‌های دیگر خود را به نمایش بگذارد. البته نباید از حق گذشت همه کارگردان‌های ما این گونه نیستند مثلاً نقشی که بنده در فیلم سینمایی «آزمایشگاه» بازی کردم نقش بسیار متفاوتی بود در فیلم سینمایی «شاعر زباله‌ها» هم تلاش کردم این اتفاق بیافتد.
بازیگر فیلم سینمایی «شکلات داغ» گفت: وقتی به یک بازیگر نقش‌های یک شکل پیشنهاد می‌شود او برای این که تبدیل به کلیشه نشود مجبور است که گزیده کار شود. واقعاً امیدوارم کارگردان‌های ما در سینما و تلویزیون کم کم به سمتی بروند که در انتخاب بازیگر ساختار شکنی کنند این مورد خودش باعث جذابیت می‌شود هم برای بازیگر مفید است و هم برای خود فیلم چرا که مخاطبین با دیدن این گونه اتفاق‌ها شاهد رخداد جدیدی هستند. به نظرم یکی از دلایل این که کارگردانان سینما و تلویزیون کمتر به این سمت می‌روند می‌تواند این باشد که تئاتر به اندازه کافی نمی‌بینند تا شاهد توانایی بازیگرها در غالب‌های گوناگون باشند.
وی با اشاره به این که به بازیگران تئاتر باید بیش از این‌ها اعتماد کرد گفت: بسیاری از بازیگرانی که در سینما مشغول کار هستند از قدیمی‌های تئاتر بودند. بازیگران تئاتر امتحان خود را پس داده‌اند اما نمی‌دانم چرا هنوز این رویه ادامه دارد؟! بازیگر اگر بداند نقش جدیدی را قرار است بازی کند تلاشش را زیاد تر می‌کند و دیگر از ابزارهایی که در آستین دارد استفاده نمی‌کند.
بازیگر فیلم سینمایی «یک تکه نان» در ارتباط با نگاه سینمای هالیوود در این مورد گفت: این روند به خوبی در سینمای هالیوود اتفاق افتاده است حتی بازیگرانی که مثلاً ستاره هستند و مردم دوستشان دارند در نقش‌های گوناگونی ظاهر می‌شوند که مخاطب انتظارش را ندارد چرا که می‌دانند برای مخاطب جذاب تر خواهد بود. ما دیکاپریو را تا به حال در نقش‌های گوناگونی دیده‌ایم و کارگردانی هم مانند اسکورسیزی به راحتی به او کمک می‌کند تا وی در غالب متفاوتی ظاهر شود. آن‌ها به دلیل این که نگران بازگشت سرمایه‌شان هستند از ایجاد خلاقیت جلوگیری نمی‌کنند.
وی در ادامه افزود: بگذارید از سینمای خودمان مثالی بزنم در مورد رضا عطاران این اتفاق افتاد و بهروز شعیبی در جایگاه یک کارگردان بسیار به او کمک کرد. فیلم سینمایی «دهلیز» چهره جدیدی از رضا عطاران را به ما نشان داد و ما متوجه شدیم که این بازیگر توانایی‌های دیگری هم دارد. این حرکت نه تنها به رضا عطاران بلکه به سینای ما کمک کرد. بهروز شعیبی شاید به دلیل این که جوان بود توانست همچین انتخابی داشته باشد و امیدوارم جریانی اتفاق بیافتد که تمام کارگردان‌های ما به این سمت حرکت کنند. امیر جعفری هم جزو معدود بازیگرانی است که توانسته در غالب‌های گوناگون ظاهر شود متاسفانه از این دست بازیگرها زیاد داریم اما به دلیل فضای فکری موجود اجازه شناخته شدنشان را نمی دهیم.
گفتگو: علی اکبر دهبان
