نظرات چند تن از بازیگران موفق و نام آشنای سینما و تلویزیون و تئاتر کشورمان را درباره حرفه بازیگری در زیر می‌خوانیم.
هديه تهراني
هميشه در زندگي وسوسه تجربه كارهاي تازه و مختلف را داشتم و هيچ وقت نتوانستم تصميم بگيرم كه چه كاري را بهتر و جدي‌تر و درست‌تر مي‌توانم انجام بدهم، چون كارها و رشته هاي زيادي را دوست داشتم و دلم مي‌خواست تجربه‌شان كنم.
اول قصه را مي‌خوانم و كاري به نقش خودم ندارم وقتي كليت موضوع و ماجرا دستم آمد، مي‌شود رفت سراغ شخصيت و ديالوگ‌ها و موقعيت‌هايي كه قرار است اجرا كنم.
رويا تيموريان
همه بازيگران دوست دارند نقش‌هاي متفاوتي را تجربه كنند البته اين اشتباه فيلم‌سازهاست كه فكر مي كنند بازيگر فقط در چارچوب خوب بازي مي‌كند.
اگر كارگردان را راضي نكنم، به عنوان يك بازيگر توقف كرده‌ام و اين براي من خيلي بد است.
اين قانون تئاتر است كه بازيگر وقتي روي صحنه مي‌رود ديگر خداي صحنه است اما در سينما همه چيز حول محور كارگردان مي‌چرخد.
حميد جبلي
متاسفانه بسياري از بازيگران به تكنيك‌هاي دوربين بهاي زيادي نمي‌دهند و فقط به بازيگري خودشان فكر مي‌كنند همان طور كه خيلي از كارگردان‌ها، بازيگري را زياد جدي نمي‌گيرند و فكر مي كنند بازيگري مال تئاتر است و در سينما مي‌توان در تدوين هر كاري كرد.
در اثر تكرار جايي براي كار خلاقه بازيگري باقي نمي‌ماند.
بازي كمدي خيلي جاها مانع از اين است كه تماشاگر بتواند بازيگر را به عنوان يك بازيگر جدي قبول كند.
امير جعفري
دفتر يادداشتي دارم كه نكته‌هايي را در آن يادداشت مي‌كنم از طرز راه رفتن گرفته تا واكنش‌هاي افراد مختلف و معتقدم همه اين‌ها جايي به دردم مي‌خورد. بازيگر يعني كسي كه بتواند هر جايي سوژه‌هايش را پيدا كند.
اگر از سوي كارگردان درست هدايت نشوي نابود مي‌شوي. كارگردان بايد مثل يك ژنرال بايستد و بازيگرش را هدايت كند مثل مربي فوتبال.
بازيگري بايد در خون آدم باشد با تمرين بدن و بيان نمي‌شود و از كسي بازيگر ساخت.
منبع: ماهنامه فیلم
