به گزارش هنرنیوز، نشست رسانهای پنجمین سمپوزیوم بینالمللی مجسمهسازی تهران در حالی برگزار شد که پنجمین سمپوزیوم دو روز دیگر به پایان میرسد. در این نشست که با حضور سیدمجتبی موسوی دبیر پنجمین سمپوزیوم بینالمللی مجسمهسازی تهران، و سعید شهلاپور دبیر هنری سمپوزیوم مجسمه سازی برگزار شد؛ موسوی دبیر پنجمین سمپوزیوم بینالمللی مجسمهسازی تهران درباره کیفیت این سمپوزیوم توضیحاتی داد.
موسوی از رسیدن این سمپوزیوم به پنجمین سال برگزاری ابراز خرسندی کرد و گفت: وقتی برای نخستین بار سمپوزیوم در سال ۸۵ برگزار شد، بسیاری از هنرمندان بر این باور بودند که این سمپوزیوم تنها یک جرقهای بود که به زودی خاموش خواهد شد، اگر چه سه سال طول کشید تا دومین دوره این سمپوزیوم برگزار شود؛ اما حالا شاهد دوره پنجمین دوره هستیم و سمپوزیوم با حضور هنرمندان ایرانی و خارجی و در کارنامه مجسمهسازی کشور به ثبت رسیده است.
موسوی ضمن تشکر از همه کسانی که در برگزاری این ۵ دوره سهیم بودهاند گفت: سعادت من این بود که همواره تعدادی از استادان مجرب مجسمهسازی دلسوزانه در کنار من حضور داشتهاند و با جان و دل برای مجسمهسازی کشور تلاش کردهاند و امروز نیز حضور مؤثری در مجسمهسازی کشور دارند.
دبیر پنجمین سمپوزیوم بینالمللی مجسمهسازی تهران به وعده برگزاری این سمپوزیوم از سوی رئیس سازمان زیباسازی شهرداری تهران اشاره کرد و گفت: آقای شوشتری مهرماه سال گذشته وعده برگزاری پنجمین سمپوزیوم را داد اما تصور نمی کردیم به این سرعت امکان پذیر شود. اما خود را ملزم دیدیم که این وعده عملی شود. با وجود آنکه نوروز را در پیش داشتیم؛ اسفندماه انتخاب و کارهای مربوط به دعوت و روادید آنها را انجام دادیم. برای سمپوزیوم چوب از همراهی شهلاپور استفاده کردیم.
وی ادامه داد: برای اولین بار سمپوزیوم مجسمهسازی با چوب با این گستردگی در کشور برگزار میشد و هنرمندان بسیاری ما را همراهی کردند و شهلاپور مدتها قبل از انتشار فراخوان در نواهی شمالی کشور به دنبال چوبهای مناسب برای برگزاری این سمپوزیوم بودند، تا تنههای خشک درختان قبل از الوار شدن دستچین شوند و به تهران منتقل شود، به این ترتیب این چوبها قبل از فراخوان آماده شد.
وی در ادامه سخنان خود گفت: این سمپوزیوم در دو بخش اصلی ودانشجویی برگزار می شود و در این دوره برای سومین بار ۱۰ دانشجوی مقطع کارشناسی وارد سمپوزیوم شدند. از آن جایی که بسیاری از این دانشجویان تجربه کار در ابعاد بزرگ نداشتند. بسیاری از آنها با حضور در سمپوزیوم امکان تجربه حرفهای را پیدا می کنند.
سعید شهلاپور در ادامه این نشست گفت: متأسفانه تهران با وجود اهمیت و وسعت، در زمینه مجسمهسازی بسیار محروم است. برگزاری سمپوزیوم موجب شده تا در فضای هنرهای تجسمی جهان، از طریق حضور هنرمندان خارجی ، تعامل و گفت وگوی خوبی صورت بگیرد و هنرمندان جوان راه ورود به سمپوزیومهای خارجی را بیاموزند.
وی در ادامه گفت: حضور هنرمندان خارجی در سمپوزیوم ایران موجب شکست تلاشهای تبلیغاتی غرب علیه کشورمان می شود و هنرمندان خارجی این سمپوزیوم هم تصور نمیکردند که با چنین امکانات و سطح حرفهای مجسمهسازی در کشور ما رو به رو شوند.
شهلاپور ضمن ابراز امیدواری برای ادامه سمپوزیوم گفت: امیدوارم با تغییر مدیران متوقف نشود و در مهرماه سال جاری نیز امکان برگزاری ششمین سمپوزیوم مجسمه سازی با سنگ فراهم شود
موسوی در پاسخ به سؤالی درباره مکان یابی صحیح برای آثار سمپوزیومها گفت: سمپوزیوم با پروژههای شهری متفاوت است، برای یک پروژه شهری میتوان بر اساس فضای مورد نظر یک اثر حجمی ساخت ولی در سمپوزیومها به این شکل نیست. متأسفانه هنوز در ساختار مدیریتی کشور، طراحی شهری و ذهن طراحان، معماران و مجسمهسازان چیزی به اسم ارتباط میان رشتهای وجود ندارد و حلقههای مفقودهای وجود دارد که در آن طراح کار خود را میکند، معمار کار خود را میکند، مدیر تصمیم خود را میگیرد و هنرمند به کار خود می رسد، آنها با هم در ارتباط نیستند تا در یک فضای شهری ارتباط معناداری میان آثار هنری و طراحی فضای شهری به وجود بیاورند، به همین دلیل باید به طور شانسی جای مناسبی را برای نصب یک مجسمه در سطح شهرهای کشور پیدا کنیم که معمولاً هم شانس مناسبی نداریم و هیچ فضای از قبل طراحی شده برای مجسمههای شهری نداریم.