چیستا یثربی نویسنده و کارگردان تئا‌تر در گفتگو با هنرنیوز از وضعیت تئا‌تر در شرایط حاضر کشور گفت: این روز‌ها وضعیت تئا‌تر در کشور چندان رضایت بخش نیست و هنرمندان تئا‌تر برای اجرای آثارشان با مشکلات بسیاری رو به رو هستند، من نیز از این قاعده مستثنی نبوده‌ام و با وجود اینکه ۳ متن برای اجرا به تئا‌تر شهر ارائه دادم با اجرای هیچ کدام از متون موافقت نشد و نهایتاً به من اعلام شد، که با توجه به اینکه من در سال ۹۱، یک اجرا در تئا‌تر شهر داشته‌ام، تا سال ۹۳ نمی‌توانم نمایش دیگری را در این مجموعه به روی صحنه ببرم و کارگردانان در این مجموعه هر ۲ سال یکبار می‌توانند تئاتری را به روی صحنه ببرند.
وی ادامه داد: بعد از جواب تئا‌تر شهر برای اجرا، به دیگر سالن‌های تئا‌تر سر زدم که آن‌ها در قبال سالن نیز هزینه‌ای را از ما درخواست می‌کردند، البته قرار شد تا درتماشاخانه پارین اجرایی داشته باشیم، که این سالن اجاره‌اش رو به اتمام است و منتظر هستیم تا وضعیت آن مشخص شود، هرچند که قطعاً بیننده تئا‌تر شهر به این سالن نمی‌آید که این اتفاق نیز کمی خوشایند نیست.
یثربی از برخورد مسئولان خانه هنرمندان شکایت داشت و افزود: با وجود احترامی که برای آقای سرسنگی (مدیریت خانه هنرمندان) قائل هستم، اما از ایشان بسیار دلخورم چرا که ایشان با من بازی کردند و زمانی که متن را برای اجرا در خانه هنرمندان به ایشان ارائه دادم، اعلام کردند که حتماً سالنی را برای اجرا به ما خواهند داد و من به اطمینان حرف ایشان به دنبال بازیگر و اسپانسر رفتم به گونه‌ای که وقتی بازیگر من مشخص شد، به علت اینکه مشغله‌های دیگری داشت زمانش را برای اجرا خالی کرد و درست زمانی که ما تصمیم به شروع تمرینات داشتیم، اعلام شد که سالن‌های خانه هنرمندان پر است و زمان خالی برای اجرای ما وجود ندارد، این در حالی است که مجید سرسنگی به تقاضای دستیار من که به تازگی برای اجرا در تالار انتظامی بوده داده بود پاسخ مثبت داده و زمان اجرای این فرد در این سالن مشخص شده است.
کارگردان نمایش‌های «جمعه دم غروب» و «یک شب دیگر هم بمان سیلویا» ادامه داد: واقعاً نمی‌دانم که چرا مجید سرسنگی از سالی که مدیریت خانه هنرمندان را به عهده گرفته است، از دادن سالن به من امتناع می‌کنند و به اعتقاد من عدالت در خانه هنرمندان وجود ندارد، آیا به حق است که من با تجربه‌ای ۲۷ ساله در تئا‌تر منتظر اجرا در تالار انتظامی باشم و اینگونه مورد بازی قرار گیرم.
وی افزود: مجید سرسنگی با من بازی کرد و‌ ای کاش به جای این کار با صراحت اعلام می‌کرد که سالنی به من نخواهد داد، من از صادق موسوی (مدیریت مجموعه تئا‌تر شهر) ممنون هستم که مستقیم اعلام کرد که اجرایی در تئا‌تر شهر به من نمی‌دهند، در خانه هنرمندان به روی برخی هنرمندان همیشه بسته است، چرا که من در جریان هستم که عده‌ای اخیراً اجرا در تالارهای خانه هنرمندان را گرفته‌اند، من از برخوردهای برخی مسئولان تئاتری کشور گله‌مند هستم و معتقدم که در تئا‌تر تنها به تعداد انگشتان یک دست افراد مسئول داریم.
این نمایشنامه نویس خاطر نشان کرد: تصمیم داشتم تا نمایش «مکبث» را به شیوه‌ای خاص با بازی رحیم نوروزی به صحنه ببرم که متأسفانه بنا به بدقولی مدیر خانه هنرمندان این اتفاق رخ نداد و با وجود این مشکلات و بی‌تعهدی‌ها چگونه ممکن است که من همچنان برای نوشتن انگیزه داشته باشم، اما به علت عشقی که به تئا‌تر دارم، نمی‌توانم آن را‌‌ رها کنم به همین خاطر ایده‌ای که پیش از سفر اخیرم به لبنان داشتم را با سفر به این کشور و الهام گرفتن از این سرزمین کامل کرده و قصد دارم تا آن را به روی صحنه ببرم.
چیستا یثربی افزود: «من، دخترم و کشتی نوح» نام، نمایشنامه‌ای است که با الهام از لبنان نوشتم و قصد دارم تا آن را در سی و دومین جشنواره تئا‌تر فجر اجرا کنم و اگر این امکان فراهم نشد، آن را اجرای عموم ببرم در غیر این صورت این نمایش را که وصف حال خودم است را در شیراز و کیش به صحنه می‌برم و این دو شهر برای اجرای این دو نمایش اعلام آمادگی کرده‌اند، البته در خصوص اجرای این نمایش در جشنواره تئا‌تر فجر با دبیر این جشنواره صحبت‌هایی شده که منتظر نتیجه آن هستم.
وی در مورد نمایش «من، دفترم و کشتی نوح» اظهار داشت: این نمایش فضایی سورئال است و الهام گرفته از لبنان و مکان‌هایی است که جنگ ۳۳ روزه لبنان در آن مکان‌ها بیشتر مشهود بوده است.
وی در پایان گفت: در شرایطی که شبیه به شرایط حضرت نوح است و مردم به درست کردن کشتی در خشکسالی می‌خندیدند‌‌ همان قدر به کار کردن من در تئا‌تر می‌خندند و من می‌خواهم با این نمایشنامه ثابت کنم که تئا‌تر هنوز در دل ما ایرانیان وجود دارد، حتی اگر مسئولان نخواهند و هرگز این هنر نخواهد مرد چرا که کشتی نوح بالاخره راه افتاد.