جک لمون با نام جان اولر لمون ۸ فوریه ۱۹۲۵ در بوستون ماساچوست آمریکا به دنیا آمد. اصالتش به ایرلند و انگلیس بر می‌گشت. در 9 سالگی به مدرسه ریورز کانتری دی فرستاده شد. پس از سپری کردن نوجوانی به هاروارد رفت و بعد از پایان تحصیلاتش در این دانشگاه به نیروی دریایی پیوست. زیاد آنجا نماند، به نیویورک رفت و مدتی به عنوان نوازنده پیانو مشغول به کار شد کمی بعد هم به رادیو رفت و بازیگری را همین‌جا شروع کرد. لمون از ۱۹۴۹ وارد سینما شد اما سال ۱۹۵۴ و با بازی در دو فیلم جودی هالیدی نزد شناخته شد. نام این فیلم ها «ممکن است برای تو اتفاق بیفتد» و «فیفت» بودند.
همکاری او با بیلی وایلدر در ۷ فیلم، که اوج دوران کاری لمون هم بود، زبانزد خاص و عام شد. خودش در مورد وایلدر گفته «یک بار کار کردن با بیلی وایلدر و یا با جان فورد بهتر از کار با کارگردانهای دیگری است که قدرت لمس نبوغ ندارد.» همان
” در مورد وایلدر گفته «یک بار کار کردن با بیلی وایلدر و یا با جان فورد بهتر از کار با کارگردانهای دیگری است که قدرت لمس نبوغ ندارد.» “
اوایل راه «والتر ماتائو» هم به این گروه اضافه شد و یک گروه درجه یک شکل گرفت. گروهی که در ایران هم بسیار محبوب هستند. او در مورد ماتائو هم گفته « والتر یک بازیگر فوق العاده است. بهترین کارهایم را با او انجام داده ام.»
«فورچون کوکی(1966)» درسال ۱۹۶۶ می شد برای ماتائو یک جایزه اسکار نقش دوم را به همراه داشت. لمون و ماتائو درسالهای ۱۹۷۴ و ۱۹۸۱ در فیلم های «صفحه اول» و «بادی بادی» به کارگردانی وایلدر درکنار هم بازی کردند. آنها در سالهای ۱۹۹۳ و ۱۹۹۵ در فیلم های «پیرمردهای غرغرو» یک و دو و در سال ۱۹۹۸ در «زوج عجیب ۲» همکاری خود را با وجود بازنشسنگی وایلر ادامه داند.
او در طول دوره بازیگری خود در بیش از ۶۰ فیلم بازی کرد از کمدی های و اسلپ استیک گرفته تا درام های درجه یک ولی در بازی در نقشهای کمدی مهارت داشت سال ۱۹۵۵ اسکار نقش دوم مرد و برای فیلم «میستر رابرتز» برنده شد. جک لمون در مجموع 8 بار کاندیدای جایزه اسکار شد و که دومی‌اش یک اسکار نقش اول مرد برای فیلم «ببر را نگه دار» درسال ۱۹۷۳ بود. لمون در فیلم های بیلی وایلدر شامل «بعضی ها داغش را دوست(۱۹۵۹)» و در کنار «تونی کرتیس» و «مریلین مونرو» بازی کرد. «آپارتمان(1960)»، «ایرما خوشگله(۱۹۶۳)» هم زوج جدیدی از لمون و «شرلی مک لین» ساخت که دلهای بسیاری را ربود. او در فیلم «گمشده(۱۹۸۲)» اثر «کوستا گاوراس» یونانی نیزکه یک اثر سیاسی بود روبروی «سیسی
” بسیاری در ایران لمون را به خاطر دوبله استادانه منوچهر نوذری می شناسند که به خوبی با صدایش بازی فوق العاده لمون را در معرض تماشا می گذاشت. “
اسپیسک» بازی کرد، نقشی که آخرین نامزدی اسکار و جایزه بهترین بازیگر مرد را در جشنواره معتبر کن برای لمون به ارمغان آورد.
بازیگرانی که نام بردیم تنها بازیگرانی نیستند که لمون با آنها همکاری کرده است. درسال ۱۹۷۹ روبروی «جین فاندا» در «چاینا سیندروم(۱۹۹۲)» مقابل «ال پاچینو» در «گلن گری گلن راس(۱۹۹۲)» و در همان سال در فیلم معروف «بازیگر» اثر «رابرت التمن» ظاهر شد. لمون برای بسیاری یک الگوی بازیگری بود از جمله «کوین اسپیسی» و «وینگ ریمز» و «دهنک آزادیا».
جذابترین مولفه ای که تماشاگران را به تماشای بازی لمون جلب می کرد بازی با اجزای صورتش بود. بسیاری در ایران لمون را به خاطر دوبله استادانه منوچهر نوذری می شناسند که به خوبی با صدایش بازی فوق العاده لمون را در معرض تماشا می گذاشت. جک لمون حتی در سالهای آخر عمرش و با وجود اثرات پیری از حجم بازیگری و کارهایش کم نکرد و حتی در سال ۲۰۰۰ بخاطر بازی در فیلم تلویزیونی «سه شنبه ها با موری» جایزه امی را کسب کرد.
از دیگر فیلمهای لمون می توان به «روزهای گل سرخ(۱۹۶۲)»، «زیر درخت یام یام(۱۹۶۳)»، «مسابقه بزرگ(۱۹۶۵)»، «چگونه همسرتان را بکشید(۱۹۶۵)»، «دیوانه‌‌‌‌های اوریل(۱۹۶۹)»، «الکس و کولی(۱۹۷۶)»، «پدر(۱۹۸۹)»، «جی.اف.کی(۱۹۹۱)»، «برش های کوتاه(۱۹۹۳)»، «هملت(۱۹۹۶)»، «در دریا(۱۹۹۷)» و «افسانه بگرونس(۲۰۰۰)» اشاره کرد.
و بالاخره این بازیگر دوست داشتنی در سال 2001 بر اثر ابتلا به سرطان در گذشت.
