احمد رويايي مدير هنرستان «هنرهاي تجسمي» فعلي پسران و «هنرهاي زيباي» سابق درباره نیاز مدرسه به مدرسان برجسته گفت؛ هنرستان هنرهای زیبا به شاگردان دیروز مدرسه نیاز دارد.
احمد رويايي مدير هنرستان «هنرهاي تجسمي» فعلي پسران و «هنرهاي زيباي» سابق، درباره دوره مدیریت خویش گفت: يك بار در سال 74 ـ 73 مدير هنرستان شدم ولي به علت پاره‌اي از مشكلات استعفا دادم و بار ديگر در سال 86 اين مسئوليت را تا حال حاضر پذيرفته‌ام.
رويايي درباره وضع استادان كنوني هنرستان و کمبودهای فعلی ادامه داد: يكي از مشكلات كنوني هنرستان كمبود استادان باسابقه است. هنرستان ما استاداني مثل رضا ايماني،منوچهر معتبر، پرويز ايزدپناه، داريوش شريف‌آبادي و غلامحسين نامي داشت كه وقتي بازنشسته شدند ديگر جايگزيني براي‌شان نبود و كساني هم كه رفتند ديگر براي همكاري بازنگشتند.
وی در آسیب‌شناسی کمبود استادان برتر در این هنرستان اظهار داشت: دليل درآمد بيشتر اين استادان از تدريس در كلاس‌هاي خصوصي، دانشگاه‌هاي آزاد و حتي دولتي است. اماقصه به اینجا ختم نمی‌شود. تعداد کثیری از هنرمندان برجسته این مرزو بوم که بسیاری از آن‌ها مستقیم و یا غیر مستقیم ازین هنرستان بهره برده‌اند؛ امروز حاضر به همکاری با این هنرستان نیستند.
رویایی مدیر فعلی هنرستان در ادامه ضمن اشاره به مشکلات در حوزه بودجه تصریح کرد: مشکل ما بودجه است. بسیاری هنرمندان ترجیح می‌دهند در کلاس‌های خصوصی خود تدریس کنند تا این‌که با حق‌التدریس‌های محدود مدرسه راضی شوند. وقتی حق‌التدریس دانشگاه برای هرساعت دو برابر است، کسی حاضر به همکاری نخواهد شد. اما قصه به اینجا ختم نمی‌شود. انگار همه ارگان‌ها و تمام آدم‌هایی که با هنر مرتبط هستند؛ نوعی از عدم انگیزه دست به گریبان‌اند. حتی دانش‌آموزان هم اشتیاق گذشته را ندارند. این امر شاید دلایل فرهنگی بسیاری دارد.
وی ادامه داد: سال 86 آقای ایمانی خوشخو معاون هنری وقت وزارت ارشاد اسلامی از مدرسه بازدید کرد. یادم هست که نمایشگاهی از «باسمه«های خریداری شده مدرسه برای کپی‌برداری هنرآموزان برقرار کرده بودیم. آن روز ایشان قول دادند برای هنرستان نگارخانه تأسیس کنند. اما این موضوع در حد یک حرف باقی ماند. مدیر اداره ارشاد تهران نیز سال گذشته وعده داد با وزرات امور خارجه هماهنگ خواهد کرد تا در بخش اعزام هنرمند به خارج از کشور با هنرستان همکاری کند اما این امر نیز محقق نشد؛ و تمام آمال ما و وعده مسئولان در حد حرف ماند.
وی در مورد رشته‌های فعلی هنرستان هم اظهار داشت: اکنون دو رشته گرافیک و نقاشی در مدرسه تدریس میشود. البته از سال 32 رشته‌هاي مختلف هنرهاي تجسمي مثل طراحي نقش قالي و نگارگري و مجسمه‌سازي در اينجا تدريس مي‌شد، ولي از سال 76 به دليل قوانين نظام جديد آموزش و پرورش، نگارگري حذف شد و كمي بعد در سال 78 مجسمه‌سازي هم به حذفي‌ها پيوست.
وی ادامه داد: اكنون دو سال است كه در پي اخذ مجوز رشته نگارگري هستيم ولي چنين مجوزي داده نمي‌شود و متاسفانه در عمل هيچ حمايتي از نگارگري كه شامل رشته‌هاي سنتي ما ايرانيان است به عمل نمي‌آيد. اکنون بخش حجم در این دانشگاه برای دانش آموزان رشته نقاشی تدریس میشود، اما دیگر به عنوان رشته مجزا در هنرستان تدریس نمی‌شود.
وی درباره دلیل حذف این رشته ها هم اظهار داشت: هنگامی که درخواست احیای رشته نگارگری را تقدیم اداره آموزش و پرورش کردیم، در پاسخ درخواست به ما ابلاغ شد که این رشته به صورت مستقل قابل پذیرش نیست و باید در غالب رشته نگارگی تدوین شود؛ و هنگامی که درخواست رشته نگارگری دادیم هر بار به علتی واهی از ترتیب اثردهی به درخواست‌مان سر باز زده شد. یکی از این موارد کمبود فضا بود که این مشکل در هنرستان وجود ندارد. هنرستان هنرهای زیبا دارای 2000 متر فضا است.
وی ضمن اشاره به احیای رشته مجسمه سازی گفت: در سال 73 رشته مجسمه سازی هنرستان با تلاش‌های شخصی من احیا شد و استاد بسیار محترم و دلسوز این گروه ایرج محمدی بسیار با بنده همکاری کردند. اما تدریس این رشته پس از 5 سال توسط وزارت آموزش و پرورش متوقف شد.
مدیر هنرستان هنرهای زیبای پسران گفت: اکنون مجسمه سازی، عکاسی، عکاسی سه بعدی و انیمیشن در این هنرستان به صورت فوق برنامه تدریس میشود.
وی همچنین از سال 88 به عنوان برترین سال هنرستان یاد کرد و گفت: هنرستان هنرهای زیبا در سال 1388 به عنوان برترین هنرستان سراسر کشور انتخاب شد.
وی درباره دوران درخشش هنرستان هنرهای زیبا هم گفت: در طی سال‌های پیش از انقلاب دهه 30 درخشان‌ترین دوره تحصیلی این هنرستان بوده است و درین سال‌ها برجسته‌ترین هنرمندان امروز ازین هنرستان فارغ‌التحصیل شدند. وی از پرویز تناولی، زنده رودی، عربشاهی، پیلارام، به عنوان تعدادی از جمع کثیر برجستگان هنر ایران نام برد.
وی دهه 60 را درخشان‌ترین دوره پس از انقلاب در هنرستان هنرهای زیبا دانست و افزود: رضا عابدینی، مصطفي و مرتضي دره باغی، پويا آریان‌پور، کامیار صادقی و بسیاری دیگر در این سال‌ها در هنرستان هنرهای زیبا به تحصیل مشغول بودند.
احمد رویایی در پایان گفت: دوست دارم این مطلب را به گوش تمام کسانی برسانم که آموختن را مدیون این هنرستان هستند. هنرستان هنرهای زیبا با تمام شکوه و جلال خود برای رسیدن به روزهای طلایی شکوه به دانش‌آموختگان خود نیازمند است. شاید امروز باید به این خواستگاه هنر ادای دین کرد تا کیفیت علمی این هنرستان ارتقا یابد.
**درباره هنرستان هنرهای زیبا:
ابوالحسن غفاري (صنيع‌الملك) نخستين هنرمند ايراني بود كه براي هنرآموزي و آشنايي با فن چاپ سنگي به اروپا فرستاده شد. وي پس از بازگشت به فعاليت‌هاي هنري در ايران پرداخت و از جمله اينكه اجازه تاسيس مدرسه نقاشي را گرفت. اين مدرسه نقاشي به عنوان نخستين هنرستان، در ايجاد حركت و نوآوري هنر نقاشي در ايران موثر افتاد به طوري كه در پي آن، تدريس نقاشي در دارالفنون به عنوان يك رشته تحصيلي پا گرفت و از دل آن شاگردي چون محمدحسين غفاري (كمال الملك) توانست با تاسيس مدرسه «صنايع مستظرفه»، نوعي هنر آكادميك را تثبيت كند. بعدها آموزش شاخه هنرهاي ايراني در مدرسه «صنايع قديمه» در كنار مدرسه صنايع مستظرفه به سرپرستي استاد طاهرزاده بهزاد رواج يافت و مدرسه صنايع مستظرفه كمال‌الملك نيز به دو بخش مجزاي صنايع قديمه (شامل رشته‌هاي مينياتور، تذهيب، نقش قالي و نقش كاشي) و صنايع جديده (شامل رشته‌هاي نقاشي و مجسمه‌سازي) تقسيم شد. در سال 1319 هجري خورشيدي هنرستان صنايع مستظرفه تعطيل شد و پس از آن مدرسه عالي معماري با نام «هنركده» و مشتمل بر سه شاخه معماري، نقاشي و مجسمه‌سازي به كار خود ادامه داد.
دو سال بعد، دانشكده هنرهاي زيبا به دليل آماده نبودن ساختمان دانشكده به مدت 3 ـ 2 سال و با سرپرستي آندره گدار در محل زيرزمين دانشكده فني تشكيل شد و فارغ‌التحصيلان اولين دوره آن، شامل هنرمندان سرشناسي چون حسين كاظمي، جليل ضياءپور، شكوه‌الملك رياضي و جواد حميدي بودند.
در سال 1328 هجري خورشيدي انجمن هنرمندان اداره هنرهاي ملي، كارگاهي هنرهاي سنتي و موزه آن و ديگر واحدهاي هنري با بودجه و سازمان خود تبديل به اداره كل هنرهاي زيبا شد كه بعدها وزارت فرهنگ و هنر ناميده شد و در همين وزارتخانه اداره‌اي به نام «آموزش هنري» پاگرفت. در بنيادنامه اين اداره تاسيس هنرستان‌هاي هنرهاي زيبا منظور شد.
در سال 1332 هنرستان هنرهاي زيبا به صورت مختلط بنياد نهاده شد و در سال 1333 هنرستان هنرهاي زيباي پسران به صورت واحدي مستقل از هنرستان دختران به وجود آمد.
تا سال 1355 هنر جوياني كه پس از پذيرش در هنرستان، استعداد فوق‌العاده و موفقيت‌هاي درخشاني از خود بروز مي‌دادند در تمامي مدت تحصيل از كمك هزينه تحصيلي بهره مي‌بردند و تا همان سال، عموم هنرجويان پس از پايان دوره هنرستان مي‌توانستند در دانشكده هنرهاي زيبا، دانشكده هنرهاي تزئيني، دانشكده هنرهاي دراماتيك، دانشگاه فارابي و انستيتو تكنولوژي جردن به تحصيلات تخصصي خود در آموزش عالي ادامه دهند. پس از آن نيز هنرجويان ممتاز با هزينه وزارت فرهنگ و هنر براي تكميل هنر خود به اروپا اعزام مي‌شدند.
بعد از انقلاب اسلامي، هنرستان به مدت دو سال هنرجوي جديد نگرفت و هنرجويان به هنرستان عالي موسيقي منتقل شدند. در همين سال‌ها بود كه به همت دو تن از هنرآموختگان هنرستان و اصغرمحمدي (مدير وقت هنرستان)، اين مركز آموزشي از خطر انحلال جست و پس از يك وقفه دو ساله مجدداً از سال 60 با نام جديد هنرستان هنرهاي تجسمي به فعاليت خود ادامه داد.
در سال‌هايي كه فعاليت هنرستان عملاً به حالت تعليق درآمده بود، با ابتكار اصغر محمدي نمايشگاهي از آثار هنرجويان در تالار فوقاني هنرستان عالي موسيقي با موضوع انقلاب و مضامين ديني برگزار شد و مسئولان وقت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي براي ديدار از اين نمايشگاه دعوت شدند. اين نمايشگاه كه در واقع به منظور اثبات تعهد ديني و اخلاقي هنرجويان هنرستان به كشور و اعلام همسويي با جريانات در حال وقوع در كشور برگزار شده بود، از تعطيلي دائم هنرستان جلوگيري كرد و چندي بعد هنرجويان مجدداً به هنرستان بازگشتند.
این مدرسه پایگاهی برای شکل گیری هنر در طی دهه های مختلف از ابتدا تا امروز است. استادانی پای در این عرصه گذاشتند که از درخشان‌ترینشان می‌توان به آقایان: جعفری، ایزدپناه، آقامیری، رضا ایمانی، و بسیاری دیگر نام برد. هنر ایران مدیون تمام معلمان و شاگردانی است که در چنین مکان مقدسی برای هنر ایران کوشیدند.
