به گزارش هنرنیوز، از جاده کرج-چالوس، نرسیده به گچسر راه آسفالته ۸کیلومتریای منشعب شده که به شهرستانک منتهی میشود. در واقع بعد از حدود ۴۴کیلومتر رانندگی در جاده چالوس و بعد از عبور از روستای آسارا، در سمت راست جاده به دو راهی شهرستانک میرسید. از اینجا تا روستا حدود ۱۰کیلومتر فاصله است. جاده دسترسی روستا همانند کوچه باغی زيبا و طولانی با سايه سار درختان باغ های حاشيه جاده به پیشواز گردشگران میآید. برخی از خانههای قدیمی روستا هنوز بوی خشت ، سنگ و چوب میدهند و خود را به دست آهن و سیمان نسپردهاند.
شهرستانک همان روستایی است که ناصرالدین شاه در ۴ کیلومتری شرق آن و در دامنه کوه گل گیله در یک منظرگاه طبیعی بسیار زیبا تقریبا ۱۵۰ سال قبل عمارت شهرستانک را برپا کرد . همان عمارتی که عکسها و تابلوهای نقاشیاش در کاخ گلستان یادآور روزهای خوش ناصرالدین شاه و حرامسرایش در ییلاق اطراف تهران است..
می گویند پاییز شهرستانک و درختان این دیار دست به دست هم میدهند و آنچنان نقاشی بیبدیلی را خلق میکنند که در هیچ نگارخانهای دیده نمیشود. هرچند از چشم انداز برفی زمستان و شکوفه هایش در بهار و پرآبی و سرسبزی آن در تابستان نمی توان گذشت .این همه زیبایی سبب میشود تا مردم روستای شهرستانک با زبان شیرین گیلکی در همه فصول میزبان گردشگران باشند.
با اقامت در شهرستانک علاوه برخوردن میوههایی چون گردو، گيلاس، آلبالو و سيب در تابستان و پاییز میتوان با شير، پنير ، کره و عسل این منطقه صبحانه فراموش نشدنی را نوش جان کرد. هرچند اگر خواستید ناهار را در این روستا بمانید و از گوشت و ماهی آن میل کنید، یادتان نرود دوغ و ماست محلی شهرستانک طعم دیگری دارد.اگر سوغاتی خواستید به غیر از گردو ، ماست و عسل، صنایع دستی هم بخرید، از زنان این روستا سراغ جاجيم ، شال و جوراب بافته شده با دستان هنرمندشان را بگیرید.
عمارت شهرستانک:
جاده ناصری، راهی که از زمان های دور شهر ری را به مازندران متصل میکرد و در دوره قاجار توسعه یافت، از این آبادی میگذرد و کوهنوردان هنوز هم از این مسیر استفاده میکنند.
انتهای شهرستانک بن بست است و به قله شاهنشین میرسد که اگر از توچال کوهنوردی کرده باشید، از اینجا پایین خواهید آمد. اطراف کاخ محوطهای پر از درخت دارد و رودخانهای کم عمق هم از کنار کاخ میگذرد. میتوانید وارد محوطه کاخ شوید.
کاخ شهرستانک بيش از ۱۵۰ سال قدمت دارد.در حدود سالهای ۱۲۹۵ قمری و در زمان سلطنت ناصرالدين شاه ساخته شده است. از نظر معماری و نحوه استقرار بسيار جالب توجه است و به دو بخش بیرونی ( دیوانخانه ) و درونی (حرمسرا ) تقسیم میشود .این اثر ثبت ملی شده در ابتدا دو طبقه بوده ولی به مرور زمان یک طبقه آن تخریب شده است. این کاخ غیرمسکونی است و درِ اتاقها بسته است؛ تقریبا تمام کاخ دوره ناصری تخریب شده و فقط یک ساختمان که در دوره پهلوی دوم مرمت شده بود سرپا است. در این کاخ فقط روزهای صبح جمعه برای بازدید باز میشود.
کتیبه قجری:
در ضلع شرقی کاخ یک سنگ بزرگ قرار دارد که ارتفاعش بیشتر از چهار متر است و کتیبهای روی آن کندهکاری شده. اگر از مردم روستا بپرسید، میگویند زمانی ناصرالدین شاه اینجا مشغول استراحت بوده که این سنگ از کوه روبهرو پایین میآید و متوقف میشود. بعد شاه قاجار دستور میدهد شرح این ماجرا را روی این سنگ بکنند. اما نوشتههای روی سنگ دیگر خوانا نیست و فقط میتوانید کنارش عکس بگیرید.
قلعه دزدبند:
بعد از تماشای کاخ میتوانید به روستا برگردید یا به سمت کوه و قلعه دزدبند بروید. مسیر سمت چپ کوه شاهنشین به سمت قلعه میرود. حدود نیم ساعت تا بالای قلعه راه دارید. البته فقط چند دیواره از این قلعه باقی مانده و اگر تجربه چندانی در کوهنوردی ندارید، بهتر است بالا نروید.
قلعه دزد بند که در شمال دره گل گیله و در قله شهرستانک واقع شده، از آثار قرون ششم تا هشتم هجري قمري است اين قلعه نقش نظامی و نظارت بر امنيت راه ها را به عهده داشته است
چشمه گُله گیله:
اگر کاخ را رد کنید و به سمت شمال آن بروید به چشمهای میرسید که از زیر سنگی بزرگ میجوشد. آب چشمه زلال است و به رودخانه میریزد. نزدیک چشمه درختان خودروی گردو، گیلاس و آلبالو درآمده که در فصل تابستان معمولا میوه دارند چشمه گله گيله از جاذبه های طبيعی روستای شهرستانک است که حواشی سرسبز و خرم آن فضای مناسبی برای اقامت موقت گردشگران فراهم آورده است.
تپه شنستون:
در دو کيلومتری غرب دره گل گیله واقع شده و از آثار پيش از اسلام است.
شهرستانک روستایی است در ۸۴ کیلومتری تهران و در ۵۴ کیلومتری شمال غربی کرج در شمال کوه توچال.اگر اهل کوهپیمایی هستید از سمت غرب توچال به سمت پایین که سرازیر شوید، بعد از یک ساعت پیادهروی به قله شاهنشین در شهرستانک میرسید. تا انتهای مسیر حدود یک ساعت و نیم پیاده راه دارید. بعد از حدود ۲۰ دقیقه از روستا خارج و وارد راه ییلاقی بیرون روستا میشویدکه به کاخ ناصری می رسد.