به گزارش هنرنیوز؛می گویند آدم عاقل وقتی فهمید راهی را به اشتباه رفته است باز می گردد اما ظاهراً این ضرب المثل در مورد بناهای تاریخی مصداقی ندارد و قرار نیست از تخریب نمونه های مشابه درس عبرت گرفت.

هنوز داغ دل میراث دوستان از تخریب حمام « خسروآقا» تازه است که خبر تخریب « حمام « حاج کاظم» نقل محافل می شود. اما نکته قابل تإمل اینجا است که حمام «حاج کاظم» در منطقه ۱ اصفهان در حالی تخریب شد، که شهردار پس از تخریب تاکید کرد «متوجه تاریخی بودن بنا نبوده است»؟



۲۰ سال پیش حمام «خسروآقا» در اصفهان تخریب شد، حمامی که به گفته‌سید محمد بهشتی، چند گردشگر خارجی آن را بهشتی غیرقابل توصیف خوانده بودند، و حالا هرچند پس از این همه مدت روز گذشته معاونت میراث فرهنگی خبرهای خوشی برای دوباره سرپا کردن این بنا اعلام کرد، اما خوشی این خبر باز هم با تخریبی جدید تلخ شد.

حمام «حاج کاظم» در خیایان مسجد سید و باقی مانده از دوره‌ی قاجار که هر چند جزو آثار درجه یک و فاخر شهر محسوب نمی‌شد، اما مطمئنا آن‌قدر ارزش داشت که در مرداد ماه ۱۳۸۷ و با شماره ۲۳۰۱۹ به ثبت ملی رسیده بود بدون مجوز اداره کل میراث فرهنگی در اصفهان تخریب شد.





به گفته‌ی محلی‌های منطقه این حمام در روزهای پایانی دی ماه توسط شهرداری و به دلیل «کج‎شدن دیوار و احتمال ریزش به روی مردم محل و همچنین تبدیل شدن حمام به مرکزی برای فحشا و فساد» تخریب شد. بهانه‌ای کهنه و مربوط به ۲۰ سال پیش که با استفاده از آن «حمام خسروآقا» در بیست سال پیش تخریب شد!

حمید فرهنگ، مدیر منطقه یک شهرداری اصفهان در گفت‌وگو با رسانه‌های محلی اصفهان که خود را تنها مجری این تخریب می‌داند، اعلام کرده است؛ «از تاریخی بودن محل هیچ اطلاعی نداشته و در صورت اطلاع، اجازه چنین تخریبی را صادر نمی‌کرده است.»

او این حمام را «فاقد ارزش تاریخی دانسته و حساسیت در مورد این بنا را بی‌مورد تلقی کرده است؛ او حتی در بازدید از خرابه‌های این حمام، از حفظ امنیت مردم سخن گفته و خود را موظف دانسته تا براساس ماده ۲۴ قانون شهرداری‌ها، "هر نقطه‌ای که برای مردم خطرساز است را تخریب کند."»

با این وجود ناصر طاهری، معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی اصفهان؛ درباره ی این تخریب گفته است؛ «تخریب حمام حاج کاظم اشتباه بزرگی بوده و شهرداری منطقه وظیفه داشته قبل از هر اقدامی از اداره میراث فرهنگی استان استعلام بگیرد.»

یک کارشناس حرائم بناهای تاریخی نسبت به این اظهارنظر مدیر منطقه یک شهرداری اصفهان اعتراض دارد.



محمد سپنجی در گفت‌وگو با خبرنگار هنرنیوز، از وجود ۷۰ گرمابه‌ی ثبت شده در فهرست آثار ملی در استان اصفهان خبر می‌دهد و می گوید: با توجه به وجود هزار و ۲۸۳ بنای تاریخی ثبت شده در اصفهان، این گرمابه‌ها ۵/۴۶ درصد بناهای تاریخی اصفهان را شامل می‌شوند، حال جالب است که مدیر منطقه یک شهرداری اصفهان؛ می‌گوید « از تاریخی بودن محل هیچ اطلاعی نداشته».

او سپس توضیح می‌دهد: وقتی یک اثر تاریخی را در فهرست میراث ملی ثبت می‌کنیم، برگه‌ی ثبت ملی آن را به ۱۷ نهاد و ارگان مانند استانداری، فرمانداری، نیروی انتظامی، وزارت مسکن، ثبت احوال، دادگستری و شهرداری فرستاده و ثبت آن اثر را ابلاغ می‌کنیم.

وی در ادامه اعتراض خود به شهرداری اصفهان را این‌طور بیان می‌کند: با توجه به این‌که این حمام تاریخی در سال ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است، چطور ممکن است شهرداری منطقه از ثبت آن بی‌خبر باشد؟ این بنا یک اثر ملی و متعلق به ۷۰ میلیون نفر است که اگر از سال ثبت با چاپار برگه‌ی ابلاغیه‌ی آن را به اصفهان فرستاده بودند تا قبل از تخریب، به دست مسئولان رسیده بود.



به گزارش هنرنیوز؛حمام یکی از مهم‌ترین آثاری است که به آن اهمیت داده نمی‌شود و نه‌تنها مورد توجه هیچ نهاد و سازمانی نیست، بلکه آن‌قدر در این سال‌ها به آن بی‌توجهی شده است که به‌راحتی هر صاحب ملکی به خود اجازه‌ می‌دهد، در آن دخل و تصرف کند و آن را خراب یا حتا از آن به‌عنوان زباله‌دانی استفاده کند و بدترین نمونه‌ی برخورد با این بناهای تاریخی تخریب «حمام خسرو‌آقا» را می‌توان مثال زد و در کنار آن بی‌توجهی‌هایی که تا چند سال پیش نسبت به حمام «شیخ‌بهایی» وجود داشت.



حتی علی‌رضا جعفری زند در طول سال‌های گذشته روند بی‌توجهی‌ها و تخریب‌هایی که نسبت به حمام‌های تاریخی اتفاق افتاده است را به یک غده‌ی سرطانی تشبیه کرده بود که یکی پس از دیگری تخریب می‌شوند.

ساخت‌وساز کنار حمام «شاه» اصفهان در اواخر سال ۱۳۸۶ توسط مسؤولان بانک کنار این حمام در شمال شرقی میدان امام (ره)، حمام «صفوی قاضی» در مسجد سید و درست پشت ورزشگاه تختی اصفهان و حمام «لنبان» نیز از جمله بناهای تاریخی است که در طول حدود ۱۲ سال گذشته تخریب شدند تا توسعه و مدرنیت جایشان بالا بیاید.