احمد رضا گرشاسبی کارگردان با سابقه سینما و تلویزیون در گفتگو با خبرنگار رادیو و تلویزیون هنرنیوز در مورد عملکرد مدیریت رسانه ملی گفت: با وجودی که خودِ آقای ضرغامی هنرمندان را دوست دارد و برای آنان احترام زیادی قائل است. اما مهمترین اشکال ایشان در مدیریت رسانه ملی این است که علی رغم اینکه شبکه های تلویزیونی را افزایش داد ولی نظارت دقیقی بر تولیدات برنامه های تلویزیون ندارد و تولیدات فقط در انحصار یک گروه خاصی قرار دارند و این گروه خاص، راه را بر بسیاری از هنرمندان مسدود کرده اند.

وی با بیان اینکه «محدودیت برنامه سازی» در صدا و سیما نیز یکی دیگر از مشکلات این رسانه ملی بوده و هست افزود: من در جریان هستم که خیلی از فیلمسازان و تهیه کنندگان پشکسوت می بایست سالها دوندگی کنند تا بتوانند سهمی در تولیدات تلویزیون داشته باشند ولی در عوض ، آدم هایی بودند و همین الان هم هستند که علی رغم سن کم و تجربه اندک به راحتی – اگر چه من قصد افشای پشت پرده این ماجرا را ندارم – سالی چند سریال می سازند. ولی هنرمندان پیشکسوتی که عمرشان را در این راه سپری کردند باید بیکار باشند که متاسفانه بیان این مسائل خیلی غم انگیز است.

کارگردان فیلم سینمایی « بانی چاو» تصریح کرد: معتقدم صرف نظر از رفتار محترمانه و دید مثبت آقای ضرغامی نسبت به سینما و هنرمندان ولی کنترل رسانه ملی از دستان ایشان خارج شده و مافیای بسیار قدرتمند و پیچیده ای مدیریت صدا و سیما را برعهده گرفته است و آنانند که مسیر حرکت رسانه ملی را تعیین می کنند و بر اساس تصمیم این گروه است که برای پروژه ای بودجه تصویب می شود ولی در عوض برای پروژه دیگر عنوان می شود بودجه نیست!

احمد رضا گرشاسبی یکی دیگر از مشکلات تلویزیون را « ضعف در تولید » و ساخت برنامه های کم محتوا و بی کیفیت ذکر کرد و یاد آور شد: متاسفانه طی سالهای گذشته، برنامه های خوبی در رسانه ملی ساخته نشدند. و اکثر سریالها یا تکراری بودند و یا از محتوای نازلی برخوردار بودند و علتش هم این است که وقتی تنوع نگاه و سلیقه وجود نداشته باشد بی شک ، تولیدات هم، محدود خواهند شد. ضمن اینکه همین افراد خاص که همواره سهمی در تولیدات تلویزیون داشتند و دارند چون بیشتر به دنبال پول و درآمد شخصی هستند توجه ای به کیفیت ندارند.

وی اظهار داشت: هنگامی که یک فرد ۲۹ ساله در تلویزیون فقط سالی دو سریال می سازد و صرفا به دنبال پول درآوردن و کاسبی است دیگر نمی توان از این طیف آدم ها انتظار تولیدات ارزشمند را داشت.

این کارگردان سینمای ایران در پاسخ به این سوال که چه انتظاری از مدیر آینده رسانه ملی دارید گفت: اول از همه می خواهم که ایشان مافیای پشت پرده تلویزیون را شناسایی و آنان را از بین ببرد – البته بعید به نظر می رسد که بتواند چنین کاری را بکند– اما اگر توانست مافیای پشت پرده رسانه ملی را شناسی کند حتما دُم آنان را برای همیشه قیچی کند. دوم، می خواهم که ایشان، تهیه کنندگان و برنامه سازان خبره ، با تجربه و قدرتمند کشور را شناسایی کند و فرصت مساوی برای کار کردن در تلویزیون در اختیار آنان بگذارد. نه اینکه یک گروه جدیدی دوباره وارد میدان شوند و تلویزیون را به نفع خودشان قبضه کنند.لذا معتقدم ایشان باید تیمی را تشکیل دهد تا این تیم، اولویت بندیهای صدا و سیما را مشخص کنند. ضمن اینکه این گروه باید تحقیق کند جامعه به چه برنامه هایی از نظر مباحث فرهنگی ، معنوی و محتوایی نیازمند است. مثلا گاهی اوقات، سریالی از تلویزیون پخش می شود که نه مناسب برای جامعه است و نه تناسبی با زمان دارد و معلوم نیست که چرا این سریال با پول بیت المال ساخته شده است. لذا باید بررسی شود که به فراخور نیاز و ضروریت جامعه ، تلویزیون چه برنامه هایی را تولید کند.

کارگردان فیلم سینمایی« اینجا شهری دیگر است» افزود: متاسفانه برخی از آدم هایی که همواره در تلویزیون حضور دارند به مدد برخی رانت ها به این جایگاه رسیدند که یکسری از آنان با بعضی از مدیران تلویزیون شریک هستند. برخی ها با یکسری نهادهای با نفوذ در ارتباطند و از سوی آنان به تلویزیون معرفی شدند و می شوند و گروهی هم به دلیل اینکه وصل به مقامات کشور هستند با تلویزیون در ارتباطند. لذا معتقدم باید مدیریت آینده رسانه ملی، جلوی این رانت خواریها و بی عدالتی ها را بگیرد. اصلا معنی ندارد در یک حکومتی که ادعای اسلامی بودن را دارد بی عدالتی انجام شود. به نظر می رسد در کشورهایی که حکومت آنان غیر دینی و لائیک هستند عدالت بیشتر رعایت می شود. اما ما که ادعای اسلامی بودن را داریم «عدالت » را فراموش کردیم.