علی سرابی بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون در گفتگو با هنرنیوز از شرایط سخت تئاتر در این روز‌ها گفت: من بازیگر حرفه‌ای تئاتر هستم بدین معنا که هزینه زندگی‌ام از تئاتر تامین می‌شود. شرایط اقتصادی کشور در حال حاضر به قدری بحران زده است که تمام حوزه‌ها را درگیر خود کرده و فرهنگ هم از این قاعده مستثنا نیست و ما شاهد شرایط سخت در تئاتر، تلویزیون و سینما هستیم.
وی افزود: شرایط نامناسب اقتصادی کار در هر زمینه‌ای را سخت کرده است و تئاتر هم این سختی‌ها را دارد اما اتفاق خوبی که در این شرایط سخت در تئاتر شاهد آن هستیم اضافه شدن سالن‌های تئاتری است چرا که من هنرمند می‌توانم برای اجرا به سالن‌هایی مراجعه کنم که وابستگی به مرکز هنرهای نمایشی نداشته باشد و اتفاقا در آمد بهتری کسب کنم و تئاتر مورد دلخواهم را نیز اجرا ببرم، اما در راستای همین قضیه با مشکل سانسور و ممیزی بیش از حداین روز‌ها مواجه هستیم، مشکلی که در ۱۲ سالی که من به صورت حرفه‌ای تئاتر کار می‌کنم هیچ وقت شاهدش نبوده‌ام.
بازیگر نمایش‌های «نوشتن در تاریکی» و «ماچیسمو» در ادامه تاکید داشت: فضای امروز تئاتر به قدری محدود و خفقان است که هیچ کاری را نمی‌توان به صورت دلخواه نشان داد و کوچک‌ترین مسائل را باید سانسورکرد این در حالی است که دلیل قانع کننده‌ای برای این سانسور‌ها هم اعلام نمی‌شود.
علی سرابی از وجود سالن‌های متعدد در مناطق مختلف تهران ابراز خشنودی کرد و اظهار داشت: سالن‌هایی که در مناطق مختلف تهران برای اجرای تئاتر به وجود آمده به جذب مخاطب بسیار کمک می‌کند و نمونه آن کاری بود که ما در فرهنگسرای نیاوران داشتیم که مخاطبان زیادی از این منطقه به تماشای تئاتر ما آمده و پس از تماشای کار و به ما اعلام می‌کردند که ما نمی‌دانستیم که تئاتر تا این حد جذاب است وعده‌ای حتی این جذابیت را بیشتر از سینما عنوان می‌کردند به گونه‌ای که این افراد انگیزه پیدا می‌کردند تا برای تماشای تئاتر به تئاترشهر و تماشاخانه ایرانشهر نیز بروند.
این بازیگر در ادامه گفت: استفاده از سالن‌هایی غیر از تئاترشهر و تماشاخانه ایرانشهر و سالن‌های مطرح تئاتری همیشه در سیاست گذاری‌های تئاتر مطرح می‌شده اما متسفانه هیچ‌گاه به آن بهایی داده نشده است که خوشبختانه این اتفاق آرام آرام در حال انجام است و با گسترش تئاتر فرهنگ مردم ساخته می‌شود و مردم بهتر آموزش می‌بینند.
وی در مورد خصوصی سازی تئاتر اعلام کرد: بحث خصوصی سازی تئاتر چند سالی است که مطرح شده است و من به عنوان یک مخاطب با آن مخالف هستم چرا که در کشور این اتفاق به علت ممیزی‌ها و سانسور زیاد عملی نمی‌شود، به این خاطر که در این فضا اجازه این را ندارید که بخشی از چیزی را که دوست دارید را نشان دهید چرا که در حیطه تئاتر سختگیری زیاد است. البته این بخش از خصوصی سازی که پول را از مرکز هنرهای نمایشی دریافت نمی‌شود و مستقیما از مردم دریافت می‌کنید این گام مثبتی است، اگر در زمینه‌های خطوط قرمز هم کمی با گروه‌ها همراهی کنند تئاتر قطعا می‌تواند روی پای خود بایستد.
بازیگر «پیچ تند» و «مهمانسرای دو دنیا» افزود: خوشبختانه خانه تئاتر مکانی را برای خود خریداری کرده و ساختمانی را دارد می‌سازد که برای اولین بار است که مختص بچه‌های تئاتری است و هیچ سازمانی به آن‌ها کمک نکرده است پس تئاتر می‌تواند روی پای خود بیاستد البته اگر بگذارند.
وی در مورد انتخاب نقش در تئاتر، تلویزیون و سینما و الویت بندی این سه مدیوم گفت: اولویت اصلی‌ام متن است و به نظر من مدیوم‌ها با هم تفاوتی ندارد با اینکه عاشق تئاتر هستم و همیشه‌ام تئاتر کار خواهم کرد اما الان سریالی کار کرده‌ام که منتظر پخش آن هستیم چرا که متن و درام خوبی داشت و در سینما و تئاتر هم کارهایی پیشنهاد شده که متن خوبی نداشته‌اند پس در آن کار‌ها حضور پیدا نکرده‌ام.
سرابی علت ضعف نمایشنامه‌های امروز را این گونه عنوان کرد: بزرگ‌ترین علت ضعف نمایشنامه‌ها، سیاست گذاری‌های اشتباه مرکز هنرهای نمایشی و ضعف مدیریت‌ها است که باعث شده که افرادی که از جمله نمایشنامه نویسان برتر ما هستند یا اجازه کار ندارند و یا از ایران رفته‌اند، چون نمی‌توانند کار کنند به گونه‌ای که این افراد حتی نمی‌توانند آموزش دهند و تنها عده‌ای مانده‌اند که به علت سیاست‌های غلط ارشاد تشویق‌ها و جوایز بی‌مورد می‌گیرند و احساس نویسندگی به آن‌ها دست می‌دهد و ما شاهد اجراهایی در تئاترشهر و تماشاخانه ایرانشهر هستیم که تماشاگر پس از تماشای این کارهای ضعیف ترجیح می‌دهد که تئاتر نبیند و تئاتر مخاطب خود را از دست می‌دهد اما از نظر من این یک دوره گذار است.
