به گزارش هنرنیوز؛ زائرانی که به بارگاه امام هشتم مشرف می‌‌شوند باید از صحن‌های آستان به حرم تقرب جویند. به فضای باز اطراف مرقد منور صحن گفته می‌شود. از نه صحن حرم به نام‌های انقلاب، آزادی، جمهوری اسلامی، قدس، جامع رضوی، غدیر، کوثر، هدایت و رضوان که همه روزه پذیرای زائران حضرت است هفت صحن از این میان، بناهایی هستند که پس از انقلاب احداث شده‌اند، صحن جمهوری اسلامی، جامع رضوی، هدایت، کوثر و رواق امام خمینی. 

صحن جامع رضوی 

این صحن در جنوب اماکن متبرکه و بعد از صحن قدس واقع شده و از طریق دو بست در جنوب به خیابان‌های امام رضا (ع) و خسروی نو مربوط می‌شود. 

صحن تو را به کهربای حرم می‌رساند. در صحن است که تشرف می‌جویی با کلماتی که رمزگانی است میان تو و صاحب درگاه. به شفاعت صاحب درگاه امید داری و از این رو اذن دخول تو را در وسعت صحن‌ها رها می‌کند. منتشر می‌شوی در هوایی که بوی دوست دارد، دوستی که تو را به خانه خوانده و دعوتش در زمزمه آب‌نماهای صحن مکررمی‌شود. گویی لوح ضمیرت نزد خداوند گشوده‌ترین دفتر می‌شود به کرامت صاحب این خانه. تو از این دعوت اجابت شده سر به آسمان می‌سایی چون گلدسته‌های رفیع صحن. 

از هر گوشه صحن‌ها نجوایی به گوش می‌رسد نجواهایی از سر اخلاص و نیاز به حضرت پروردگار در مهمانی یکی از بهترین دوستانش. 

در ضلع‌های صحن جامع رضوی سه ایوان ولی عصر (عج)، در ضلع جنوبی،باب‌الکوثر در ضلع شرقی و باب ‌الغدیر در ضلع غربی با سه در بزرگ به انتظار دوستداران امام نشسته اند. در دو سوی هر ایوان دو گلدسته بلند قرار دارد، گلدسته‌های ضلع قبله با ارتفاع ۷۰ متر از باقی گلدسته‌ها بلند قامت ترند. در صحن از هر طرف که بچرخی می‌توانی گلدسته‌ها را به نظاره بنشینی. آنها با بانگ دعوتشان هر بامداد و نیمروز و شامگاه تو را به میهمانی عرش کبریایی می‌برند. 

کاشی‌های این صحن نیزحرف‌های نگفته بسیاری دارد . خود را به نقوش معرق و معقلی آراسته‌اند تا عطر نفس بندگی را از لابه‌لای این کاشی‌ها بالا و بالاتر ببرد. 

صحن امام خمینی 

رواق دو طبقه امام خمینی در شرق مسجد گوهرشاد، بهاءالدین محمد بن‏ حسین عاملی معروف به شیخ بهایی را در بین این صحن و صحن آزادی در جوار حرم امام ضامن پذیرفته به امید آنکه حضرت دوست شفاعت او نزد پروردگار عالمیان کند. همان امامی که خانه‌اش هیچ گاه به روی کسی بسته نیست و هر کس بخواهد در هر زمان می‌تواند مهمان او باشد. ستون‌های این رواق گواهی می‌دهند. آنها گنبد را آنچنان روی دوش‌های خود محافظت می‌کنند که حتا تعداد اندکشان به چشم نمی‌آید و زائران در فراخی فاصله هر ستون تا ستون دیگر با آرامش به راز و نیاز مشغول می‌شوند.
 

صحن جمهوری
این صحنه با شیوه معماری سنتی از جمله صحن‌های ساخته شده حرم رضوی پس از انقلاب است که چهار ایوان قرینه دارد. باب‌الولایه یا ایوان طلا ایوان شرقی صحن است که به رواق دارالولایه منتهی می‌شود. این ایوان آراسته به طلا پنجره‌ای برنزی دارد که زائران از پشت این پنجره با امامشان به گفت و گوی عاشقانه می‌نشینند و سلامی از ته دل به ساحتش روانه می‌کنند. 

ساعت آفتابی صحن هم زمان وصل به حضرت حق را به زائران در چهار فصل سال نشان می‌دهد تا زائران بتوانند اوقات شرعی را به نظاره بنشینند و گوش دل به اذان سپرده و روی به سوی خالق نماز نیاز بگذارند. 

ایوان شمالی صحن که مشرف به بست شیخ توسی است به مناسبت همجواری با کتابخانه آستان قدس رضوی باب‌العلم نام گرفته است. 

ایوان غربی که به قرینه ایوان ضلع شرقی ساخته شده باب‌الغدیر نام دارد و ایوان جنوبی صحن جمهوری یعنی باب الشهاده مزین به دو گذرگاه در طرفین است. باید در این ایوان ایستاد و گلدسته طلایی را به نظاره نشست. گلدسته‌ای که ۳۰ متر ارتفاع دارد. 

هر نوبت نماز در ایوان‌های صحن جمهوری فرصتی است تا گفتگوی بندگان با حضرت دوست تا گلدسته‌های صحن ارتفاع گیرد و از آن فراتر رود و در لایتناهی افلاک به سوی مقصد بی‌انتها پرواز کند. از این روست که زائران کام خویش را به راحت آب سقاخانه هشت ترک و سقف گنبدی شکل آن خنک می‌کنند و با سپردن دست‌ها و صورت‌ها به پاکی آب زخم‌های روح را التیام می‌بخشند.