محسن روزبهانی طراح جلوه های ویژه میدانی فیلم سینمایی«۳۳ روز» درگفتگو با خبرنگارسینمایی هنرنیوزاظهارداشت: تمامی طراحی جلوه های ویژه فیلم سینمایی «۳۳ روز» بومی است وتوسط من ودستیارانم صورت گرفته است.
وی افزود: من به همراه دستیارانم آقایان رضا ترکمان، محمود مسن آبادی و محمد یارمحمدی تمام کارها را انجام دادیم ودرفیلم از مواد دست ساز ومواد ترکیبی برای خلق صحنه های انفجار استفاده کردیم و همان طور که مخاطب در فیلم مشاهده می کند توانستیم جلوه های میدانی فیلم را به درستی انجام دهیم و خوشبختانه در جشنواره بیست و نهم فیلم فجر هم هیات داوران زحمات من ودستیارانم را با اهدای سیمرغ بلورین بهترین جلوه های میدانی به فیلم«۳۳ روز» دیدند. البته تلاش و کوشش تمامی ‌عوامل گروه بود و از کارگردان هم ممنونم که در این کار دستم را باز گذاشت.
روزبهانی ادامه داد: متاسفانه زحمات بسیاری از دستیاران جلوه های ویژه در سینما ایران دیده نمی شود. درهمین فیلم «۳۳ روز» اگر دستیارانم نبودند من به تنهایی نمی توانستم از پس جلوه های ویژه این فیلم برآیم. ازطرفی دوستان در صنف اتحادیه جلوه های ویژه ازقبول کردن این دستیاران سر باز می زنند واین بچه نمی توانند عضو صنف شوند وهمین عامل باعث مشکلاتی برای این بچه ها شده است.
وی تصریح کرد: درفیلم «۳۳ روز» طی صحبتهایی که من با آقای شورجه کارگردان فیلم وتحقیقاتی که دراین خصوص داشتم دست به طراحی جلوه های میدانی این فیلم زدیم . به عنوان مثال سلاح هایی که رژیم صهیونیستی در جنگ ۳۳ روزه برعلیه لبنان استفاده کرده بود با سلاح ها ی ما فرق اساسی دارد و من تلاش کردم درحد بضاعت سینمای ایران به درستی کارطراحی را انجام دهم.
طراح جلوه های ویژه فیلم«دوئل» خاطرنشان کرد: در فیلم «۳۳ روز» تلاش کردم تا جلوه های ویژه فیلم وبه خصوص انفجارهای فیلم نسبت به دیگر فیلمهایی که کارکردم متفاوت طراحی و اجرا شود. در انفجارهای فیلم سعی کردیم علاوه بر آتش از خاک نیز استفاده کنیم که جلوه‌های تصویری بهتری از انفجار ارایه شود. انفجاری که در کوله پشتی قهرمان داستان صورت گرفت نیز قرار بود با ماکت انجام شود اما ماکت در اختیار ما قرار نگرفت، در کوله شخصیت اصلی انفجار را انجام دادیم.
وی خاطرنشان کرد: اکثر صحنه‌های انفجار فیلم با دو یا سه دوربین فیلمبرداری می شد و واقعی بود و باید کارمان را تا حد امکان با کمترین خطا و بدون اشتباه انجام می دادیم . پون کار در منطقه بین «سور» و «سیدا»، «بیت‌الشط» که همجوار و مشرف با اسرائیل نیز بود، فیلمبرداری می شد. امکان تکرارصحنه ها کم بود و دست ما هم در استفاده از موارد منفجره زیاد بازنبود.
برنده سیمرغ بلورین جلوه‌های ویژه فیلم‌»خیلی دور خیلی نزدیک» ابرازداشت: اگر جلوه های ویژه این فیلم به خصوص انفجارها درایران بود دست من و دستیارنم بسیار بازتربود می توانستیم کیفیت کار را بیشترکنیم. اما کاردرلبنان محدودیت های خاص خودش را داشت. ازطرفی متاسفانه برخی از ساختمانها یی که درفیلم از بین می روند توسط یک گروه لبنانی طراحی و ساخته شده بودند وازمصالح واقعی در ساخت آنها مثل بتن ومیلگرد استفاده شده بود که کار ما را کمی سختر برای انفجارها مشکل کرد وبه دلیل هزینه های که شده بود امکان تعویض این دکورها وساختمانها وجود نداشت . اما با کمک دستیارانم توانستیم کاررا انجام دهیم.