از روزهای اول تولید فیلم‌ها تا دوران جنگ سرد، تصویر اعراب به طرز نامناسب و مبهم ارایه می‌شود. تصویر اعراب در تصاویر چراغ جادو یا تقابل حماسی میان صلیبیون و کفار قاتل یا به صورت سلطان شب‌های عربی یا با فیلم «شیخ» ساخته «رودولف والنتینو» در دهه ۱۹۲۰ معرفی شده بود. در آثار شرق‌ گرایانه‌ای که درباره خاورمیانه ساخته شدند، ارایه می شدند. آثاری که در ‌آن بیشتر اتفاقات در صحرا اتفاق می‌افتند و اعراب در آن نقش آدم‌های مرموز و کودن را بازی می‌کنند.
فیلمهایی مانند «کارناوال ملت‌ها» و « هفته شرقی» مشرق زمین به عنوان «سمبل بسیار آشکار در مفهوم نوظهور یک فرهنگ مصرف‌گرا» نشان داده اند.به دست آوردن بازارهای تازه یکی از ضرورت‌های اساسی برای بهبود هم در تولیدات و هم بهبود در مصرف در اقتصاد آمریکا بود. بسیاری از این دست روایت‌ها راه خود را به پرده بزرگ سینماها گشودند.
داستان‌هایی مانند «باغ خدا» در سال ۱۹۱۷ و ۱۹۲۷ به فیلم‌های صامت راه یافتند. این فیلم درباره یک زن انگلیسی است که با یک شیخ عرب صحرانشین درگیر رابطه جنسی می‌شود و در آن زندگی عربی به طرز مضحکی به نمایش درآمده است.
بیشتر فیلم‌هایی که بعد از آن ساخته شدند مانند «شعله‌ صحرا (۱۹۱۹)» ، یک «شب عربی (۱۹۲۰)»، «عربستان (۱۹۲۲)» ، «چادرهای خدا (۱۹۲۳)» و بخصوص داستان‌های معروف علاء الدین، علی بابا و مومیایی همان مسلمان و عرب همیشگی را نشان می دادند.
تولیدات هالیوود در این دوره به شدت گرایش به بروز حس بیگانگی و غریبگی درباره اهالی خاورمیانه داشتند و آنها را افرادی معرفی می‌کردند که برای سفیدپوستان دردسر آفرینند مانند فیلم‌های« آواز صحرا (۱۹۲۹)» و «هفتمین سفر سندباد (۱۹۳۴)». این فیلم‌ها نشان می‌دهند که سفیدپوستان اهالی شرق را از دست شیخ‌های وحشی بدوی نجات می‌دهند.
در دیگر گروه فیلم‌ها مردان عرب همچون آدم‌های شیطانی! به نمایش درآمده‌اند که تحت فرمان احساسات  خود هستند و زنان عربی نیز نوعاً آدم‌هایی محقر به نمایش در می آیند.هالیوود به طرز کاملا متضاد با هم زنان عربی را یا رقاصه‌های عریان نشان می‌دهد که زیر پوششی بدن نما هستند یا این که آنها را زنانی در پوششی مشکی نشان می‌دهد که به دنبال مردان در حرکتند. در فیلم‌های «قدرت سلطان (۱۹۰۷)»، «شیخ‌ها (۱۹۲۱)»، «آتش شمشیر (۱۹۱۴)» ، «همسر شیخ (۱۹۲۲)» و «شیخ سفید (۱۹۲۸)» تصویر شیوخ عرب به عنوان افرادی که به دوشیزگان غربی وحشیانه حمله می‌کنند، ارائه شده اند.
بررسی ها نشان می دهد که اولین فیلم عرب ستیز سینمای آمریکا، ۱۰-۱۲ سال پیش از تاسیس سینمای هالیوود، در سال ۱۸۹۷ توسط «توماس ادیسون»، تحت عنوان «فاطیما می‌رقصد» ساخته شده باشد.ادیسون در سال ۱۸۹۲ با همکاری «ویلیام کندی لوری»، معروف به «دبلیو کی.ال دیکسون»،عکاس و فیلمبردار آمریکایی، استودیوی فیلمسازی «بلک ماریا» را تاسیس کرد. «ادیسون» هدفش از تاسیس این استودیو، ساخت فیلم‌های کوتاه تجاری بود و اکثر فیلم‌هایی که در این سال‌ها ساخته شد یا فیلم‌های خشن (مبارزات بوکس) بودند یا فیلم‌هایی با مضمون جنسی (زنانی با لباس‌های نامناسب، نمایش بالرین‌ها و حتی برخی از اولین صحنه‌های نامتداول مربوط به روابط زن و مرد) بود.مردم در ازای پرداخت ۵ سنت می‌توانستند از استودیوی «بلک ماریا» دیدن کنند و فیلم‌های ساخته شده در این استودیو را تماشا کنند.
«توماس ادیسون» نیز در سال ۱۸۹۶،در سن ۵۰ سالگی، با استفاده از یکی از رقاصه‌های مصری به نام «فاطیما»، اولین فیلم عرب‌ستیز (اسلام ستیز) صنعت فیلمسازی آمریکا، تحت عنوان «فاطیما می‌رقصد» را ساخت.«فاطیما می‌رقصد»، داستان زنی عرب است که با لباس‌هایی پرزرق و برق است که سعی در اغفال مردان دارد. برخی کارشناسان سینمای غرب فیلم «فاطیما می‌رقصد» را در واقع شروع کننده دوره اول از اسلام ستیزانه در سینمای آمریکا می‌دانند.به عقیده آنان، اعراب و مسلمانان به تصویر کشیده شده در فیلم‌های هالیوودی، طی سه دوره بالرین، میلیاردر و پولدار و بمب گذار و تروریست به تصویر کشیده شد‌ه‌اند.
نیل گابر نویسنده یهودی‌تبار در کتابش تحت عنوان «امپراتوری از آن خودشان: چگونه یهودیان هالیوود را اختراع کردند»به سال ۱۹۸۸ می گوید بزرگترین استودیوهای هالیوود از جمله کلمبیا، مترو گلدوین مایر، برادران وارنر، پارامونت، یونیورسال و فاکس قرن بیستم توسط یهودیان تاسیس شده اند و یهودیان اروپای شرقی آنها را اداره می کنند. زمانی که فیلم های ناطق پا به عرصه ظهور گذاشتند، هالیوود مورد تاخت و تاز نویسندگان یهودی قرار گرفت.
تهیه‌کنندگان یهودی هالیوود در سال ۱۹۴۸ اسرائیل را پایه ریزی کردند و در این میان رابرت بلاموفی تلاش های بسیاری کرد. وی در این مورد می گوید: « ناگهان اسرائیل به خانه ما تبدیل شد و احساس کردیم که هویت داریم. این عامل به ما روحیه می داد.»
با روی کار آمدن یهودیان رفته رفته تصویر مسلمانان در فیلم های هالیوودی به پنداره ای از افراد ظالم و بی فرهنگ تبدیل شد که این امر بیش از پیش

نمایانگر حمایت هالیوود از اسرائیل و موضع گیری آن علیه مسلمانان و جهان اسلام بود. صنعت فیلمسازی غرب در حمایت از صهیونیسم اقدام به خلق یک ژانر جدید در سینما کرد که نزاع میان اعراب و اسرائیلی ها را در محوریت داشت.
هالیوود برای نیل به این هدف در طول ۵۰ سال گذشته اقدام به ساخت فیلم‌های گوناگونی کرده که دربرگیرنده قهرمان‌ها و ضدقهرمان‌ها بوده اند. به عبارت دیگر می توان گفت که در این آثار قهرمان‌ها یهودیان اسرائیلی و ضد قهرمان‌ها مسلمانان بوده‌اند.
در این فیلم ها نقش یهودیان آمریکایی توسط هنرپیشگان آمریکایی ـ یهودی چون «پل نیومن»، «تونی کورتیس» و «کرک داگلاس» احیا می شد تا با به کارگیری بازیگران محبوب، میزان همذات پنداری مخاطبان با کاراکترهای آنها افزایش یابد.
در این خطوط نمی‌توان به تمامی فیلم‌های ضد اسلام و ضد عربی که توسط هالیوود ساخته شده اند، اشاره کرد اما به ذکر چند مورد برجسته اکتفا می کنیم:
فیلم «خروج (۱۹۶۰)» با بازی پل نیومن و به کارگردانی «اوتو پرمینگر» یکی از این آثار است که شرح حال مرد عربی را روایت می کند که یک دختر ۱۵ ساله یهودی (جیل های‌ورث) را به قتل می‌رساند.
فیلم«به دنبال سایه غول (۱۹۶۶)» اعراب را به عنوان انسان‌هایی معرفی می کند که به هنگام شلیک به یک زن اسرائیلی و قتل وی خنده سر می دهند و شادی می کنند.
«شبکه (۱۹۷۶)» به کارگردانی«سیدنی لومت» که چهار تندیس اسکار دریافت کرد، دربرگیرنده نمائی است که در آن اخبارگو از اعراب به عنوان افراط گرایان قدیمی یاد می کند که رفته رفته کنترل آمریکا را در دست می گیرند.
فیلم «یکشنبه سیاه (۱۹۷۷)»به کارگردانی «جان فرانک هایمر» و با بازی «رابرت شاو» و «بروس درن» از جمله فیلم‌هایی است که در آن اسرائیلی ها نقش قهرمان را بازی می کنند و اعراب نقش ضد قهرمان‌ها و تروریست‌ها را بر عهده دارند.
فیلم «دلتا فورس (۱۹۸۶)» اثر «مناهم گولان» و بازی «چاک نوریس» معروف از مسلمانان به عنوان تروریست هایی یاد می کند که درصدد قتل رئیس جمهور آمریکا برمی آیند. هالیوود در فیلم های «عقاب آهنی» و « مرگ پیش از رسوایی» به مخاطبان نشان می دهد که چگونه باید با مسلمانان رفتار کنند و از اعراب به عنوان افرادی کثیف و بی ارزش یاد می‌کند.
هالیوود در سال ۱۹۹۴ فیلمی به کارگردانی «جیمز کامرون» به نام «دروغ‌های حقیقی» را روانه سالن های سینما کرد. این فیلم شرح حال ماموری است که باید از اقدامات تروریستی یک مرد عرب جلوگیری به عمل بیاورد.
در فیلم «مستاجر» اثر «رومن پولانسکی» کارگردان لهستانی الاصل سالهای قبل هالیوود،نام سگ سرایدار فیلم نامی مقدس برای مسلمانان است.از این موارد کم نداریم.یا جایی که در «لورنس عربستان»،یک عرب با شمشیر به دنبال هواپیما می دود یعنی فاقد شعور است.
«بابل» ساخته «الخاندرو گونزالس ایناریتو» که با فیلم «۲۱ گرم» بسیار معروف شد،داستان تورسیتی آمریکایی(کیت بلانشت)است که به خاطر شیطنت دوکودک مسلمان بازیگوش در حین بازی آنها با اسلحه زخمی شده و مجبور میشود تا یک نصف روز را در یک دهکده دور افتاده مسلمان نشین به همراه همسرش(براد پیت) در اوضاعی ملالت بار و بدون دسترسی به هرگونه ابزار درمانی سپری کند.«یوسف» کودک ۱۰ساله است که باعث این اتفاق شده دراین فیلم نه به عنوان یک کودک بازیگوش که به عنوان مسلمانی که ازکودکی به شدت به اسلحه علاقمنداست،معرفی می شود.حتی درصحنه ای از فیلم،مخاطب یوسف را در حالی مشاهده می کند که مخفیانه به بدن عریان خواهر خود می نگرد و از این کار بسیار لذت می برد.
درفیلم «پروازشماره ۳۹» به کارگردانی «پل گرین گراس» که فیلم «منطقه سبز» را هم در کارنامه دارد پروازی با نام «یونایتد ۳۹» درتاریخ ۱۱ سپتامبر، توسط عده ای از جوانان مسلمان به قصد انهدام کاخ سفید دزدیده می شود ولی باتلاش مسافران،قبل از رسیدن به مقصد،درمیانه راه سقوط می نماید.این فیلم باصحنه نماز و قرآن خواندن جوانان و مجهز نمودن خود به ابزاری چون خنجر و چاقو برای عملیات تروریستی آماده می شود، درسکانس دیگری در هواپیما می بینیم یکی از جوانان در بدو اقدام به هواپیماربایی،بدون هیچ اخطاری،ا...اکبرگویان چاقوی خود را در پهلوی مسافری بیگناه فرو می برد.کارگردان دراین فیلم سعی کرده تا مسلمانان را افرادی بسیار خشن و غیرمنطقی که براحتی برای رسیدن به هدف خود هرفرد بیگناهی راقربانی می کنند،نشان دهد.
درفیلم«ایندیانا جونز(۱۹۸۱)» با بازی «هریسون فورد» حماقت و بدویت و تمسخر اعراب به راحتی نشان داده می شود.
«محاصره(۱۹۸۸)» فیلم کارگردان معروف «ادوارد زوئیک» با بازی«بروس ویلس» و«دنزل واشنگتن» مسلمانان،عرب هاو فلسطینیان نشان می دهد و آنها افرادی بسیارخشن و وحشی معرفی می کندکه برای رسیدن به هدف حتی برای جان خود ارزش قائل نیستند.
درانیمیشن «علاءالدین» محصول کمپانی بزرگ و صهیونیستی«والت دیزنی» کشور علاءالدین بعنوان فردی عرب، یک کشورکاملا بی فرهنگ و عاری ازهرگونه تمدن به تصویر کشیده شده است.
«هدیه»فیلمی است که درانگلستان توسط «روبرت گلداسمیت» تهیه شده تعدادی ازسران و ثروتمندان عرب رانشان می دهد که همراه دهها تن اززنان حرمسرای خود با حجاب چادر و عبا به اروپا مسافرت می کنند و در این سفر بزرگان عرب به زنان محجبه همراه خود اکتفا نکرده، میلیون ها فرانک برای شکار پیرزنان پاریسی خرج می کنند. دراین میان اعراب فرهنگ ندیده، سری هم به عالم هنرپیشگان می زنند و به اماکن معروف می روند و درعین حال،زنان حرمسرا را در اتاق های هتل حبس می کنند و مواظبت می کنند،چشم آنها حتی به یک مرد هم نیافتد.
داستان فیلم «ازپاریس باعشق»به کارگردانی «پیرمورل» درباره تلاش یک مأمور سازمان سیا و همکارش در فرانسه برای تأمین سفریک هیئت آمریکایی به پاریس است.او در این مأموریت از توطئه یک گروه تروریستی آگاهی می یابد.وی آنها را ردگیری می کند و درمی یابد که یک گروه اسلامی هستند.درادامه حتی متوجه می شود که معشوقه اش نیز از همکاران این گروه است.درمهیج ترین بخش فیلم، مأمور آمریکایی و همکارش یکی ازاعضای گروه اسلامی را در حالی که قصد دارد با عملیات استشهادی هیئت آمریکایی راازبین ببرد،نابود می کنند.اما این پایان کار نیست.درمحل حضور گروه آمریکایی نیز معشوقه اش را می بیند که با لباس مبدل و بستن کمربند انفجاری به آنجا آمده،اما در آخرین لحظه وقبل از اینکه آن دختر دکمه انفجار را فشاردهد، مأمورآمریکایی احساساتش را زیر پا می گذارد و او را می کشد.
فیلمهای دیگری هم به زبان فارسی ساخته شده اند که هدفشان چیزی جز زدن ریشه فرهنگ اسلامی و ایرانی نیست از جمله اینها می توان به فیلمهای شرایط ساخته مریم کشاورز و در بازار سکس اثر سودابه مرتضایی اشاره کرد. 

ادامه دارد...