جهانگیر جهانگیری كارگردان سينما در گفتگو با خبرنگارسينمایی هنرنیوز اظهارداشت: این روزها منتظرم تا پروانه ساخت فیلم سینمایی «گیل» (به معنای شجاع و نیرومند) در ژانر اجتماعی و خانوادگی صادر شود تا فیلم را هرچه زودتر بتوانیم کلید بزنیم. اما آنچه که تا کنون مشخص شده این است که قرار است حداکثر تا یک هفته آینده تکلیف ساخت این فیلم سینمایی مشخص شود.
وی افزود: طرح اولیه این فیلم را خودم نوشتم و سپس یک فیلم نامه نویس اثر را تکمیل کرده است و پس از اینکه فیلم مجوز ساخت گرفت نام این دوست را معرفی خواهم کرد و تمام تلاش ما این است که بتوانیم فیلم را در شهر تاریخی اصفهان آغاز کنیم .چون این شهر پتانسیل لازم را برای لوکیشن های مختلف فیلم ما دارد و محل مناسبی برای اتفاقات فیلم خواهد بود.
این کارگردان سینما با اشاره به اینکه قرار بوده امسال فیلم سینمایی «دربه درها» را بسازد تاکید کرد: متاسفانه شوراری نظارت به فیلم سینمایی «دربه درها» در ژانر حادثه ای پروانه ساخت نداد ومن حتی بعد از این اثر ،فیلمنامه دیگری را نیز برای ساخت ارائه دادم که این فیلم هم نتوانست مجوز ساخت دریافت کند و همه امید ما به این است که فیلم سینمایی «گیل» بتواند برای ساخت مجوز ساخت دریافت کند.
جهانگیری خاطرنشان کرد: متاسفانه امنیت کاری در سینما هم اکنون وجود ندارد و این به این برمی گردد به این که تهیه کننده بخش خصوصی که برای فیلم اش چند صد میلیون تومان هزینه کرده، می بیند فیلم اش از طرف برخی ها اکران عمومی نمی شود خوب نگران و دلواپس آینده کاری خوداش می شود و انگیزه لازم را برای ادامه کار به عنوان بخش خصوصی در سینما از دست می دهد. خوب طبیعتا در چنین شرایطی کمتر ریسک می کند تا چند صد میلیون تومان روی فیلم جدید هزینه کند.
وی ابرازداشت: معتقدم مشکل اصلی و کنونی سینمای ایران فقط فیلم نامه خوب است که کمتر پیدا می شود و اگر فیلمنامه خوبی ساخته شود قطعا هم خود عوامل یک فیلم سینمایی و هنرمندان و بازیگران ستاره و مطرح آن اشتیاق وانگیزه لازم را برای حضور در آن پیدا می کنند و چرا که با یک فیلم نامه جذاب و حسابی مواجه هستند . چیزی که این روزها کمتر پیدا می شود . ازطرفی همین اینکه مردم هم در زمان اکران عمومی به نحو احسن از آن استقبال و سالن های سینما را پر می کنند و چرخه اقتصادی سینما هم برای تهیه کننده اثر که سرمایه گذاری کرده است می چرخد و وی انگیزه لازم را پیدا می کند تا در فیلم های بعدی هم سرمایه گذاری کند. چون می داند سرمایه او در اکران عمومی باز خواهد گشت.
کارگردان افراطی ها عنوان داشت: اگر فیلمنامه مناسبو درست و حسابی برای سینما نوشته نوشد نتیجه آن می شود که مخاطب ما خسته و کم حوصله از معضلات اجتماعی که با این روزهات درگیر است به سمت دل مشغولیت هایی مانند ماهواره می رود و خوراک فرهنگی خود را از این طریق تامین می کند ازطرفی سینما هم روز به روز مهجورترو ورشکسته تر از قبل به حیات خود ادامه می دهد و علاوه براین که زندگی هنری سینماگران به خطر می افتد زندگی شخصی آنها هم به مرور از بین می رود.
وی اضافه کرد: متاسفانه سینمای ایران علاوه بر مشکل فیلم نامه در طول این سال های مشکلات دیگری مانند استفاده از افراد کم تجربه را نیز داشته است که به شکل گسترده ای وارد ساخت تله فیلم ها شدند وفکر می کنند که با استفاده از ساخت تله فیلم می توانند راه خود را برای ورود به سینما هموار کنند. شاید تا چند سال قبل این اتفاق می افتاد که کارگردانی از طریق تله فیلم بتواند وارد سینما شود اما این روزها ورود از این طریق هم به سینما سخت شده چون همان طور که گفتم امنیت سرمایه گذاری در سینما کم شده و تهیه کنندگان از سرمایه گذاری در فیلم ها می ترسند. ازطرفی به نظر فضای کار در سینما با دوربین ۳۵ م.م تفاوت زیادی با تله فیلم ویدئویی دارد و نگاه و تجربه متفاوتی می خواهد و نمی توان کار دراین دو حوزه را با یکدیگریکی دانست.
جهانگیری در پایان گفت: به نظرم فیلم هایی که در دهه ۶۰ و ۷۰ ساخته می شد وبه لحاظ ساختار، فیلمنامه و مضمون قوی تر از زمان کنونی بود . نمونه آن فیلم سینمایی « تبعيدی ها» در۱۳۷۰ بود که من با حضور فرامرزقریبیان ، مرحوم هادی اسلامی، حبيب اسماعيلی و مجید ميرزاييان در ژانر اجتماعی و سیاسی ساختم و داستان آن در خصوص حوادث پس از كودتای بيست و هشتم مردادماه سال ۱۳۳۲ و فرار تعدادی از زندانيان سياسی از اردوگاه های کار اجباری است. خوب آن زمان چنین فیلمی ساخته می شد و مورد استقبال مردم قرار می گرفت اما امروز برخی از فیلم ها هیچ محتوایی ندارند و تنها برای سرگرم کردن مخاطب و با فیلم نامه ای سطحی و ضعیف ساخته می شوند ونتیجه ای جز ریزش مخاطب ندارند.