حمایت ناآگاهانه و نابخردانه متولیان جشنواره جهانی فجر از جشنواره ای که مهمترین دستاورد فرهنگی آن، تولید فیلمی ضد دین با بازی بازیگری ایرانی و معلوم الحال است، نشان از آن دارد که اگر متولیان جشنواره واقعا نمی دانند چرا از جشنواره دیدار تاجیکستان حمایت کرده‌اند، جریانی که ایشان را به حمایت ازین جشنواره سوق داده خوب می داند چه کرده است! حمایت از جشنواره، یعنی حمایت از محصول آن و بازی کردن در زمینی که اصولا برای ایران اسلامی نه تنها دستاوردی ندارد بلکه تبعات منفی و زیان بار آن نیز قابل انکار نیست.

انتقاد سینماپرس به حمایت بدون منطق از جشنواره ای که متولیان جشنواره جهانی فیلم فجر در بهترین حالت نمی دانستند قرار است بزرگترین و مهمترین دستاوردش تولید فیلمی با موضوعی ضد دین باشد، انتقادی جدی است و با یک تکذیبیه خشک و خالی حل نخواهد شد.
موضوع از آنجا شروع شد که در گزارش ارسالی روابط عمومی جشنواره جهانی فجر عنوان شد سیاست تازه جشنواره جهانی فجر، همکاری نزدیک با جشنواره های منطقه و حمایت از آن ها است و این دوره از جشنواره «دیدار» تاجیکستان با حمایت سی و پنجمین جشنواره جهانی فیلم فجر برگزار می شود. این خبر موج انتقادات را به سوی سازمان سینمایی روا داشت که چطور می شود سازمان سینمایی برای حمایت یا برگزاری جشنواره های استراتژیک مانند عمار و مقاومت که تعهدشان نسبت به انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی بر همگان واضح و مبرهن است بودجه ای ندارد اما برای برگزاری جشنواره بی فایده آن هم در پایین ترین سطح جهانی با حمایت جشنواره دولتی جهانی فجر بودجه اختصاص می دهد.

اما موضوع همین جا پایان نیافت. بی بی سی فارسی یک روز پس از انتشار این خبر در گزارشی ویژه به این جشنواره و دستاوردهای آن پرداخت. در این گزارش عنوان شد جشنواره فیلم «دیدار» تاجیکستان که به یاد فیلمساز درگذشته تاجیک «بختیار خدانظر اف» برگزار گردیده قرار است منجر به تولید یک فیلم از فیلمنامه های بر زمین مانده وی گردد.

بنا براین گزارش این فیلم که «حلاله» نام دارد قرار است با بازی گلشیفته فراهانی در نقش اول آن ساخته شود و داستان زنی است که شوهر این زن پس از طلاق می خواهد دوباره با او ازدواج کند ولی با شرط پدر دختر مواجه می شود که او اول باید حلاله شود! یعنی ابتدا به عقد کس دیگری در آید و سپس با او ازدواج کند. این فیلم که یادآور فیلم «محلل» نصرت کریمی در قبل از انقلاب -تنها فیلمی که توسط شهید آیت الله مطهری به صورت عمومی محکوم شد- می باشد، دستاورد و محصول اصلی جشنواره «دیدار» عنوان گردید.

با بالا گرفتن این موضوع که نشان از بی درایتی قابل توجه سازمان سینمایی در حمایت از یک جشنواره منطقه ای است، اکنون روابط عمومی جشنواره جهانی فجر با لحنی حاکی از عصبانیت دوچندان مجبور به ارایه تکذیبیه ای برای رها شدن از موج انتقادات جدی وارده به عملکرد آن شده است. در این تکذیبیه آمده است: «به دنبال اخبار مجعولی که از سوی یک سایت درباره حمایت جشنواره جهانی فیلم فجر از یک فیلم تولیدی کشور تاجیکستان منتشر شد، مدیریت ارتباطات و رسانه جشنواره جهانی فیلم از اساس چنین خبری را تکذیب می کند و نشر آن را ناشی از کم اطلاعی و عدم رعایت اصول حرفه ای و اخلاقی این سایت می داند.

همکاری فرهنگی با جشنواره های فارسی زبان جزو اولویت های جشنواره جهانی فیلم فجر است و این جشنواره بودجه ای برای حمایت از تولید فیلم در داخل یا خارج از کشور در اختیار ندارد.»

این تکذیبیه را که می توان فرار رو به جلو برای تغییر فضا و موضوع دانست نه تنها چیزی را حل نمی کند بلکه نشان از تلاشی بیهوده برای پوشاندن خطای صورت گرفته از سوی جشنواره جهانی فجر دارد.

حمایت ناآگاهانه و نابخردانه از سوی متولیان جشنواره جهانی فجر در قبال جشنواره ای که مهمترین دستاورد فرهنگی آن، تولید فیلمی ضد دین با بازی بازیگری ایرانی و معلوم الحال است، خود نشان از آن دارد که اگر متولیان جشنواره نمی دانند چرا از جشنواره دیدار تاجیکستان حمایت کرده اند، جریاناتی که آنان را به سمت حمایت ازین جشنواره سوق داده اند خوب می دانند چه کرده اند! حمایت از جشنواره دیدار، یعنی حمایت از محصول جشنواره و بازی کردن در زمینی که اصولا برای ایران اسلامی نه تنها دستاوردی ندارد بلکه تبعات منفی و زیان بار آن نیز قابل انکار نیست.

امید که زمانی مدیران خواب مانده سازمان سینمایی بیدار شوند و دریابند که اتفاقا ایشان هستند که نمی دانند با پول سینمای ایران، به چه جریانات مدیریت شده ای کمک کرده اند، هرچند این در صورتی است که آگاهانه وارد پازل بازی دشمن نشده باشند که در غیر این صورت تنها می توان عنوان خیانت فرهنگی را بر چنین عملکردی اطلاق نمود!