بیان روش‌شناسی انسان‌شناسی، تشریح اهمیت انسان‌شناسی دینی، تبیین بحران‌های انسان‌شناسی موجود، راه‌حل انسان‌شناسی دینی برای آنها و بیان امتیازهای معنویت اسلامی، از اصلی‌ترین مباحث این کتاب به شمار می‌رود.
در مقدمه این اثر آورده شده است: «پرسشگری، از ویژگی‌های فطری انسان است که همواره او را به سوی کشف حقایق جهان هستی سوق می‌دهد. سؤال از حقیقت موجوداتی که در جهان پیرامون انسان قرار دارند، از اساسی‌ترین فعالیت‌های ذهنی اوست. در این میان، پرسش از حقیقت وجودی انسان در طول تاریخ اندیشه بشری، جایگاه برجسته‌تری داشته است.»
در بخش دیگری از این کتاب می‌خوانیم: «از مقولات مهمی که ادیان به آن پرداخته‌اند، شناخت انسان و معرفت نفس است. البته به علت تنوع ادیان، تفاسیر متعددی نیز برای شناخت انسان بیان شده است. رویکرد‌های دیگر به انسان‌شناسی نیز کم و بیش با سویه‌های دینی به این مقوله همراه بوده است. از قدیمی‌ترین سنگ‌نوشته‌ها و هیکل‌های تراشیده شده تا متون برجای مانده از تمدن‌ها و فرهنگ‌های گذشته، نحوه‌ای از نگرش به انسان قابل برداشت است.
در این میان، انسان‌شناسی دینی اهمیت ویژه‌ای یافته است؛ چراکه از افقی برتر، به قابلیت‌ها و توانایی‌های انسان می‌نگرد و حقایقی را که انسان‌شناسی علمی، فلسفی و عرفانی از نیل به آنها ناتوان بوده است، به‌کمک وحی و بدون آلوده شدن به اشتباه و خطا به‌خوبی تبیین می‌کند. بنابراین مناسب است که سنگِ بنا و رویکرد به شناخت انسان به‌گونه‌ای مطرح شود که کمترین اشکال بدان وارد باشد.»
کتاب «انسان‌شناسی اسلامی» به قلم حجت‌الاسلام والمسلمین عبدالحسین خسروپناه، رییس مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه به همت دفتر نشر معارف با شمارگان هزار نسخه، در ۳۸۴ صفحه و به بهای ۶۹ هزار ریال منتشر شد.
