قاضی زاده در گفتگو با خبرنگار هنرنیوز با اشاره به حذف تذهیب از دروس نگارگری درهنرستان‌ها گفت: به نظرم حذف تذهیب، لطمه بزرگی به هنرنگارگری می‌زند ونشان می دهد که این کار کارشناسی نشده است. چرا که بهترین سن آموزش و یادگیری هنرو نگارگری سنین نوجوانی و در هنرستان است و اگرکسی بخواهد دراین عرصه به جایی برسد باید تعلیم ببیند و تجربه و ممارست داشته باشد. مسئولین باید به جای حذف این رشته از هنرستان‌ها معلمان قوی تری را استخدام می‌کردند تا این رشته پایدار بماند و جهت گیری درستی داشته باشد.
وی در پاسخ به این سوال که آموزش درهنرستان‌ها بهتر است یا به شیوه خصوصی و استاد شاگردی؛ افزود: فرهنگ آموزش استاد شاگردی دیگر مانند گذشته نیست، ضمن این که در گذشته میزان استقبال و فراگیری تا این حد نبود و آداب و روش‌ها به گونه‌ای بود که این امکان وجود داشت تا استاد و شاگرد در یک مدت زمان طولانی با هم زندگی کنند و کسب مهارت‌های معنوی در کنار مهارت‌های آموزش بود. اما امروزه این مسئله از بین رفته و آموزش‌های سنتی و خصوصی بیشتر جنبه کلاسی یافته است. یعنی هنرجو درساعتی محدود با پرداخت هزینه آموزش می‌بیند و بعد هم می‌رود. در نقطه مقابل آموزش درهنرستان‌ها و دانشگاه‌ها درست است که تبعاتی دارد و از شیوه سنتی فاصله می‌گیرد اما پاسخگوی نیاز علاقه‌مندان هست. آنچه که به نظر می‌رسد این است که آموزش رسمی و خصوصی در کنار هم می‌توانند مکمل خوبی باشند. ضمن اینکه متاسفانه این روزها درجامعه ما گرایش به مدرک گرایی بسیار مطرح شده است و این مدرک گرایی درحوزه هنر هم دیده می‌شود. اگر بخواهیم نگارگری را از این بخش حذف کنیم، کم لطفی بزرگی به این هنر ایرانی- اسلامی می‌شود. وقتی در سایر شاخه‌ها مانند نقاشی یا گرافیک که خیلی پیوندی با پیشینه ما ندارند این فضا وجود دارد نباید اجازه دهیم نگارگری از این فضا محروم شود.
این مدرس نگارگری با بیان این که مدرک نمیتواند برای هنرمند به لحاظ ارتقای هنری کاری انجام دهد، اظهار کرد: برای رسیدن به مراتب هنری نیازمند استعداد و فراگیری مهارت هستیم، که این مهارت‌های هنری نیز قابل آموزش است و کسی که استعداد متوسطی دارد می‌تواند با کسب مهارت و آموزش درست و تلاشی که دارد به یک سطح قابل قبولی برسد. شاید به درجه ممتازی نرسد اما پاسخگوی بخشی از نیازهای درونی اش می تواند باشد. متاسفانه در تمام دنیا سیستم آموزش هنر مبتنی بر تمرکز است و این شیوه آموزش با سیستم دانشگاهی که مبتنی بر واحد است سازگاری ندارد. یعنی هنرمند نیازمند تمرکز است و سیستم واحدی شما را مجبور به گذراندن چندین درس مختلف در یک روز می‌کند که سازگاری با هم ندارند. از سوی دیگر مدرک کاری برای هنرمند به لحاظ ارتقای هنری انجام نمی‌دهد چرا که فعالیت در این عرصه نیازمند کار بسیار، تمرکز و مطالعه شخصی است. اما با توجه به شرایط حاکم برجامعه تا مدرک نداشته باشید کارتان مورد قبول واقع نمی شود.
این هنرمند با اشاره به برگزاری جشنواره‌های مختلف و شناخت آن به مخاطب عنوان کرد: برگزاری جشنواره‌ها برای شناخت این هنر به مخاطبان بسیار موثر است وبرای قشر جوان جنبه تشویقی دارد، اما مسئله‌ای که اتفاق می‌افتد ودرجشنواره‌های سینمایی دیده می شود حضور حرفه‌ای‌ها در کنار جوانان است درحالی که در جشنواره‌های تجسمی افراد با تجربه و حرفه‌ای حضور ندارند و در عرصه رقابت دیده نمی‌شوند و معمولا در فضای دیگری آثارشان دیده می‌شود، در واقع با این عدم حضور عرصه رقابت راکد می‌شود.
وی چرایی این عدم حضور را این‌طور عنوان کرد: حرفه‌ای‌ها سطح خود را در حدی نمی‌بینند که با جوان‌تر‌ها رقابت کنند و عرصه را برای جوانان باز گذاشته‌اند.همین عامل باعث شده فضا کمی بی رونق شود و این خود می‌تواند لطمه بزرگی بر بدنه هنرهای تجسمی بزند. یکی دیگر از دلایل عدم حضور حرفه‌ای‌ها سیاست گذاری‌های وزارت فرهنگ و ارشاد است که حمایت جدی‌تری از سینما می‌کند و بازخورد جهانی سینما را در نظر می‌گیرد. بهایی که مسئولین فرهنگی ما به سینما می‌دهند بیش از هنرهای دیگر است. این را در افتتاحیه و اختتامیه جشنواره فیلم فجر و جشنواره هنرهای تجسمی نیز می‌توان دید. حتی جوایزی که برای هنرمندانش در نظر گرفته می‌شود قابل مقایسه نیست و طبیعی است که با چنین شرایطی حرفه‌ای‌ها کنار بکشند ودیگر در این فضا حضور نداشته باشند.
قاضی زاده در پایان درباره فعالیت‌های دولت جدید نیز خاطرنشان کرد: باید منتظر بود و دید. درحال حاضر نمی‌شود هیچ پیش بینی داشت. دولت جدید تازه فعالیت خود را آغاز کرده و هنوز برنامه‌های فرهنگی خود را ارائه نداده است. باید دید جشنواره‌ها به چه شکل برگزار می‌شوند و چه بودجه و اعتباراتی برای آن در نظر گرفته شده است درواقع این خود سنگ محکی است برای آینده.
