از روزی که انقلاب فرهنگی همزمان با انقلاب اسلامی ایران اولین جرقه‌های امید و آرزو را برای بهبود وضعیت فرهنگی کشور در دل مردم ایجاد کرد تاکنون، سه دهه می‌گذرد.


در سال‌هایی که گذشت همه هم و غم مردم و مسئولین حداقل در حوزه کلام و گفتار،‌ بهبود وضعیت فرهنگی کشور، افزایش و ارتقاء سطح فرهنگ عمومی کشور و خلاصه ایجاد مدینه فاضله‌ای بوده است که ارزش‌ها در آن حرف اول را بزند.


گذشته از اینکه چقدر به این حرف‌ها عمل کردیم و یا چقدر این اعمالمان با حرف‌هایمان همسو بود، خروجی تمام آنچه شد را می‌توانیم در لایه‌های مختلف اجتماع ببینیم و احساس کنیم.


در این عرصه، همیشه رسانه به عنوان قدرتمندترین ابزار نشر و بسط و گسترش و تعمیم حرف‌ها و اندیشه‌ها حرف اول را زده است.


رسانه خیلی دیر در ایران رشد کرد. اما زمانی که رشد کرد سرعتش بسیار بسیار بیشتر از دوران کم کاریش بود. شاید این بدلیل ملی بودن رسانه البته به معنی رادیو تلویزیون در ایران بود و البته هنوز هم هست.


برابر قانون،‌ صدا و سیمای ایران ملی و دولتی است ولی آن انفجار اطلاعاتی که در سال‌های قبل با گسترش زیرساخت‌های ارتباطی دنیا روی داد، دیگر همه مرزهای قانونی را هم در نوردید و حالا هر فرد در هر نقطه دنیا تنها با اتصال به شبکه در هم تنیده دنیای مجازی، خود به مثابه یک رادیو تلویزیون که نه، بلکه به اصطلاح فراتر یک شبکه چند منظوره رسانه‌ای یا همان Broadcasting عمل می‌کند.


از فرهنگ به رسانه رسیدیم و از رسانه به مرزهای بی‌مرز دنیای ارتباطات.


حالا از یک عنصر همیشه مطرح و البته همیشه مغفول علیرغم پرطمطراقی ادعاهای طرفداری از آن حرف می‌زنیم.


در کنار فرهنگ  همیشه یک کلمه دیده می‌شود. برادر فرهنگ است. البته اگر آن را برادر ناتنی ننمایانیم.


همه جا فرهنگ در کنار همراه همیشگی‌اش هنر دیده می‌شود.


فرهنگ وهنر . حتی در متون بیگانه هم art و culture را در کنار هم زیاد می‌بینیم. می‌شنویم و همراه می‌نماییم.


رسانه در عرصه فرهنگ البته در خاک میهن اسلامی ما خوب رشد کرد. اگر چه این رشد کاملاً متضاد با رشد لاک پشتی مدیریت فرهنگی کشور بوده است.


اما در عرصه هنر چطور؟ آیا هنر آن طور که باید با رسانه همراه شد و آیا از جادوی عظیم این قدرت ماورایی الهی برای به اهتزار درآوردن پرچم ارزش‌ها بهره بردیم؟! و آیا اصلاً قائل به همراهی مفهوم ارزش‌های هنری! هستیم؟ آیا هنر ارزشمند است و آیا آنقدر ارزش دارد که سامانه‌های خبری به صورت ویژه به آن بپردازند؟ اینها را در یادداشت بعدی می‌خوانیم. در این راستا، هنرنیوز از نظرات هنریاران هنرمندش، استقبال می‌کند؟


نویسنده : صادق راستگو