کتاب «میوه‌های زمین» نوشته ‏کنوت هامسون با ترجمه‌ قاسم صنعوی در آخرین هفته‌های سل 88 از سوی ‏نشرگل آذین منتشر و روانه بازار شد.


این کتاب که در 384 ‏صفحه با قیمت 6200 ‏تومان روانه بازار شده است، جایزه نوبل ادبیات را نصیب کنوت هامسون کرد؛ رمانی خوش‌بینانه که سرشار از عاطفه‌های انسانی ‏و شوق‌انگیز است. داستان آدم و حوایی دیگر را روایت می‌کند که در پی چاره‌جویی برای گریز از هر آن‌چه انسان را از طبیعت دور می‌کند، هستند. بسیاری از منتقدان معتقدند کنوت هامسون هر اثری که می‌آفریند تک خالی است که رو می‌کند.


بنابر این گزارش، داستان، ماجرای «آدم و حوایی» جدید است در فاصله‌ زمانی بسیار ‏با «‏هبوط» آدم. مرد ایزاک‌نما دارد و زن اینگر. در ‏اطراف آنها انواع رفتاری که بتوان برشمرد پیدا می‌شود. ولی ایزاک مردی نیست که از راه مطلوب خود انحراف یابد. عشق به زمین و طبیعت به او ‏برجستگی خاصی می‌دهد و گنج نهفته در ‏زیرزمین ‏او را اغوا نمی‌کند. آرمان او دایر کردن زمین‌های بایر است و آنچه هامسون در ماجرای او توصیف می‌کند خواسته‌های قلبی اوست؛ کنار آمدن با طبیعت و گریز از آنچه انسان را از طبیعت و زمین دور می‌کند. ‏ایزاک در جهان بیش از موجودی خرد نیست ولی ازسرنوشتش رضایت دارد.


در میوه‌های زمین، شخصیتی وجود دارد که بیش از ایزاک ریشه دوانده در خاک، در خط قهرمان‌های قبلی هامسون قرار می‌گیرد، او گسلر بخشدار است که آدمی ولگرد، ماجراجو و دارای روحی بی‌ثبات است. بیانیه‌ عمومی بازگشت به زمین از زبان او عنوان می‌شود، و اوست که از کشت وکار که آسمان تقدیسش کرده سخن می‌گوید. اوست که درباره‌ حرفه‌های دیگر به خصوص درباره بهره‌برداری از معدن‌ها ‏و صنایع استخراج هشدار می‌دهد


دقیقا در زمین‌های ایزاک مس کشف شده، ولی ایزاک در کنار زمین قرار می‌گیرد و به سوداگری‌های زیرزمینی رو نمی‌آورد: می‌توان به امید زمین بود! ‏ولی گسلر فقط سخنگوی هامسون نیست...


شایان ذکر است «کنوت پدرسن» با نام ادبی «کنوت هامسون» روز چهارم ماه اوت سال 1859 میلادی در نروژ به دنیا می‌آید. زندگی‌اش مملو از فراز و نشیب است و شاید بتوان نویسنده‌ای چنین را حاصل گذار از توفان‌های فقر و مسکنت دانست و هم بدین خاطر است که درس خواندن کلاسیک را رها می‌کند و به تحصیل در دانشگاه اجتماع می‌پردازد.