مقام و قدر تو را كس نمي‌كند ادراك
به غير ذات خداوندگار قادر پاك
به عيد ميمنت‌افزايت اي نبي كريم
بتان به روي فتادند و بت‌پرست هلاك
شد از تولد پاكت خموش آتش فارس
بناي محكم كسرا ز مقدمت شد چاك
به يمن مقدم نور و ظهور تو گرديد
به پاي بناي تمامي چه انجم و افلاك
بگشت خشك به عيد تو بحر ساوه ولي
ز شوق وصل تو شد ديدگان جان نمناك
به كعبه جمله قناديل شد چو مه روشن
ز نور روي منير تو سيّد لولاك
تو چون مؤثر مطلق شدي، اثربخشي
خدا به عنصر باد و چه آب و آتش و خاك
به عيد احمد و ميلاد جعفر صادق
تو شاد باش، به ميلادشان مشو غمناك
نديده چشم خرد بعد احمد مرسل
رئيس مذهب و مكتب چنان تويي چالاك
تويي كه شافع جرمي گناهكاران را
منم كه دست ز دامان تو را كشم حاشاك
اميد آنكه كند از مي طهورم مست
علي ولي خدا، ني عدو ز باده تاك
به ياد حافظ شيرين سخن بگو «عنقا»
«گرم تو دوستي از دشمنان ندارم باك»
