عشق یعنی این که از اندوه مردم نگذری


زندگی یعنی که از شور و ترنّم نگذری


باز ای داوود خوشخوان! لب فروبستی چرا؟


از کنار دردهامان بی تکلّم نگذری


باده پیش آرید، فروردین هشیاران رسید


حبّ مولا داشتن یعنی که از خم نگذری


یک سر سوزن به فکر زیردستان نیز باش


ای مسیح فرودین از چرخ چارم نگذری


خانه ي دل خانه ي شور است و شیدایی و شعر


بوی دف می آید این جا، با تألم نگذری


ای نسیم از خانه ي ما بی سلامی رد مشو


ای بهار از کوچه ي ما بی تبسّم نگذری


زندگی دریاست ، یک دریای پنهان در صدف


از دل دریای هستی بی تلاطم نگذری