شاید هنرمندان بزرگی چون داوینچی، ورمیر و مانه از سه‌بعدی شدن تابلوهایشان خرسند نباشند. اما سه بعدی کردن این تابلوها رازهایی را برملا می‌کند.


در نسخه سه‌بعدی «مونالیزا» اثر داوینچی چهره کامل مونالیزا را می‌بینیم و در «مغازه‌ای در فولی برژه» اثر ادوارد مانه تصویر پیشخدمتی را با وضوح کامل می‌بینیم.


در حرکتی سوررئال وقتی به نسخه سه‌بعدی نقاشی «دختری با گوشواره مروارید» اثر یوهانس ورمیر نگاه کنید متوجه می‌شوید که کارآگاهی خصوصی در تعقیب دختری با گوشواره مروارید بوده است.


این درحالی است که در تابلو «مادر ویسلر» بانویی زاهد را در گوشه‌ای مبینیم، اما در نسخه سه‌بعدی متوجه می‌شویم این بانو در مسابقه بازیگری شرکت کرده است.


در تابلو «عابر محترم» اثر سر هنری رابرن مردی را می‌بینیم که با آرامش روی یخ اسکیت سواری می‌کند اما در نسخه سه‌بعدی آن مرد را در حال فرار از دست موجودات فضایی می‌بینیم.


شاید همه اینها بعید به نظر برسد اما در کلیپ ویدیویی که در یوتیوب گذاشته شده است همه چیز ممکن است. این ویدیو را سامسونگ طراحی کرده و هدفش را اینچنین ابراز کرده است:«این حرکت بعدی جدید در تلویزیون است، دلیل این کار آشغال بودن چیزهای قدیمی است.»


تلگراف / 15 آوریل