به گزارش هنرنیوز،گهواره ای برای مادر، به کارگردانی پناه برخدا رضایی و تهیه کنندگی پناه برخدا رضایی و محمد احمدی در سومین روز سی یکمین جشنواره بین المللی فیلم فجر در حالی به نمایش درآمد که نخستین فیلم بلند سینمایی این کارگردان «چراغی در مه» بعد از گذشت چند سال از ساخت هنوز اکران عمومی نشده است.
داستان «گهوارهای برای مادر» شرح قصهای است که به زندگی یک بانوی طلبه میپردازد و بخشی از فیلمبرداری این فیلم نیز در یزد انجام شده است. چکامه چمنماه، الهام حمیدی و امیر آقایی از بازیگران اصلی این فیلم هستند. این فیلم امروز برای اهالی رسانه در ساعت ۱۰ صبح در برج میلاد به اکران در آمد.
رضایی در نشست امروز این فیلم گفت: گهواره ای برای مادر با وقفه ای پنج ساله بعد از «چراغی در مه» در وصف مقام شامخ مادر ساخت شد.
حسین مهکامه فیلم نامه نویس «گهوارهای برای مادر» نیز توضیح داد: بحث ضرورتها مربوط به کارگردان است اما ایده و طرح برای رضایی است و من فقط آن را تبدیل به فیلم نامه کردم. محصول نهایی از منظر آقای رضایی شکل گرفت.
رضایی دربارهی حرکات زیاد دوربین که مخاطب را خسته میکند و استفاده بیش از حد حرکات دوربین و کرین گفت: بحث دکوپاژ در این فیلم به سبب آن بود که فیلم میخواست یک حرکت همراه با آرامش و سیال را القا کند. کاتهای حرکتی هم محصول کار خانم مهاجر بود که بسیار به من کمک کرد.
مهاجر تدوینگر فیلم نیز اظهار کرد: این حرکتها در شخصیت آن خانم وجود داشت و حال درونی نرگس( شخصیت زن طلبه ) را نشان میداد و بی دلیل نبود. شاید حجمش زیاد بود اما همسو بود.
او ادامه داد: دشواری همیشه زیبایی و رضایت را به دنبال دارد که من چنین حسی دارم.
احمدی تهیه کننده و فیلمبردار نیز اظهار کرد: فیلمبردار باید بتواند ذهنیت کارگردان را عینی کند. وقتی اهمیت و وسواس کارگردان زیاد باشد تمام تلاش هم از سوی فیلمبردار میشود که بهترین تصویر را ارائه کند البته دو استاپ روشنتر از آنچه میخواستیم شد.
الهام حمیدی بازیگر نقش طلبه زن نیز تشریح کرد: خوشحالم که در این پروژه کار کردم. ما مثل یک خانواده و دوست بودیم.
او ادامه داد: تا به حال خانمی این نقش را بازی نکرده است.اگر استرس کار را کنار بگذارم این نقش برایم جذاب بود اما نمیدانم گامی به جلو برداشتم یا نه در عین حال سعی کردم با توجه به شأن مادر از ته دل بازی کنم و فکر میکنم این کار را کردم.
امیر آقایی دیگر بازیگر این فیلم در نقش برادر خانواده که دربیش از چهار پنج سکانس حضور نداشت نیز اظهار کرد: همیشه سخن از حمایت از سینمای اندیشه میکنیم که در عمل هم باید آن را نشان دهیم. نمیگویم کار بدون اشکالی بود اما کار آبرومندی بود.
وی در پاسخ به این پرسش که از نداشتن نقش محوری در فیلم نترسیدید؟ بیان کرد: آدم محوری نبودم اما ترس از این است در فیلمی آدم محوری باشی اما جرات دیدن آن را نداشته باشی که خوشبختانه تا کنون چنین فیلیمی بازی نکردم.
رضایی هم ضمن تشکر از آقایی گفت: اگراو نقش مصطفی را بازی نمیکرد فیلم لنگ میماند.
حمیدی درباره تأثیر فیلم بر روی خودش گفت: ما مادرانمان را خیلی دوست داریم و در سکانسهای مختلف بر گونههایم اشک جاری بود شاید دیدن این فیلم باعث شود عاشقانهترمادرانمان را دوست داشته باشیم.
رضایی در پاسخ به این پرسش که چرا نقش اول فیلم یک طلبه زن است؟ گفت: اگر از هر صنف یا شغل دیگری هم بود بازهم این پرسش مطرح میشد. در برخورد با خواهران طلبه فهمیدم رو به کمال و معنویت در آنها زیاد است. آموزههای دینی را به شکل اخلاقی و دینی که در این وضعیت نیاز بود نشان میدادند.
وی تصریح کرد: حوزه را از زاویههای مختلف میتوان دید یا نقد کرد. من خودم سراسر زیبایی دیدم و این زیبایی را با زیبایی روحنواز فیلمنامه و زیبایی چشم نواز دوربین، قاببندی و نور سعی کردم القا کنم.
او در پاسخ به این پرسش که چرا زندگی مذهبی را یک زندگی خشک و کلیشهای نشان داده است؟ توضیح داد: ایمان دارم به کار و این که فیلم اصلا خشک نیست بلکه آشتی بین نسلها و طلبهها و مردم عادیست. شیطنت و شوخی هم دارد. باید کلیت اثر را ببینید.
رضایی از پرسشگری که نام بازیگر نقش مادر فیلم را به اشتباه هما روستا گفته بود این گونه انتقاد کرد که شما که حتا اسم بازیگر را نمی دانید در انتخاب لغات خود بیشتر دقت کنید. این فیلم از دیالوگ های کلیشه ای استفاده نکرده بود.
اما مهکامه فیلمنامه نویس در پاسخ به این انتقاد گفت: نگارش فیلم معضل بود. ما میخواستیم مبانی حکمی و فلسفی سنگین را مطرح کنیم اما دست برقضا خود روحانیون با خواندن متنها ما را راهنمایی کردند که این مباحث سنگین حذف و تبدیل به آنچه شود که مردم در اصول اخلاقی با آن درگیرند تا قابل فهمتر باشد.
وی تأکید کرد: ارتباط با روحانیت پیچیده است و نشان دادن این پیچیدگیها در فیلمنامه نیازمند تصویب و تأیید شورای پروانه ارشاد است به این شورا بگویید ماهم فیلمنامه بهتر مینویسیم.