شهریار عدل،‌ ارزیاب ایکوموس جهانی در گفت و گو با هنرنیوز درباره سخنان پاتس مبنی بر این که کشورهای عربی به موسسه‌های غربی پول می‌دهند تا نام جعلی خلیج عربی جایگزین خلیج فارس شود، گفت:  اتفاقات رخ داده در این زمینه متاسفانه به دلیل کم‌کاری ما بوده است. به عنوان مثال مهمترین بندر خلیج‌فارس یعنی «سیراف» نمونه‌ی این بی‌توجهی است؛ چون در حال حاضر بخش‌های زیادی از آثار آن از بین رفته است، ‌کما این‌که این بندر که اصل‌اش به دوره‌ی ساسانی بر‌می‌گردد، می‌توانست از نظر یک مورد قابل ملموس، مهمترین سند هویت خلیج‌فارس باشد، هر چند از نظر اسناد و مدارک باقی مانده حتی از دوره‌ی یونانی همه‌ی اسناد عربی هم این دریا را «خلیج‌فارس» شناخته‌اند.


او تاکید کرد: معتقدم از نظر علمی نباید وقت صرف این قضیه کرد که برعکس این قضیه را ثابت کنیم، ما فقط باید تبلیغات کنیم و روشنگری در این زمینه شود، وگرنه همه‌ی اسناد نشان می‌دهند این خلیج چه بنادری در فلات ایران داشته است و نه تنها سیراف که هرمز و چابهار و غیره هم سند ما هستند که موظفیم همه‌ی آثارشان را به خوبی حفاظت و نگه‌داری کنیم.


وی مساله‌ی خلیج "ع ر ب ی" را یک مساله‌ کاملا سیاسی دانست که هیچ ربطی به علم عموم ندارد و افزود: این قضیه از زمان «جمال عبدالناصر» آغاز شد که این دکان راه افتاد،‌ بنابراین در درجه‌ی اول این قضیه باید یک جنگ تبلیغاتی باشد. چون‌ کشورهای عربی، کشورهای پولداری هستند و سی ‌سال است که در حال تبلیغ در این زمینه‌اند، آن‌ها خرج می‌کنند، اما ما برعکس کاری نکردیم و این اتفاق باعث شد بندر سیراف تا حدود زیادی صدمه ببیند.


عدل درباره‌ی اقدام «پاتس» نیز اظهار کرد: او در این شرایط بد و ناهموار  تا جائی‌که توانسته مقاومت کرده است. مثلا وی اخیرا در یک همایش با عنوان «راه‌ها به سوی عربستان»، مقاله‌ای را در این کشور ثروت‌اش ده‌ها برابر ایران است ارائه کرده که با ظرافت و زرنگی توانسته از زیر آن اسم مجعول دربرود و به جای آن کلمه، از نام مناطق اطراف خلیج فارس مانند تنگه‌ی هرمز یا میناب نام ببرد نه کلمه‌ای که عرب‌ها توقع دارند.‌


وی افزود:‌ «دنیل پاتس» مقالات بسیار زیادی درباره‌ی ایران نوشته است، مواردی که حدود ۱۰۰ سال به حال خود رها شده بود را تالیف و جمع‌آوری کرده است. باید به این قضایا نیز توجه کرد.