مهدی نصیری رئیس کانون منتقدان تئاتر ایران سخنران مراسم آسیب شناسی و ارائه راهکار جشنواره های منطقه ای و استانی عنوان کرد: کانون ملی منتقدان پنجمین سال پیاپی است که در جشنواره استانی حضوری مستمر دارد. خوشبختانه حضور منتقدان در استان ها و شهرستان‌ها بسیاری جدی تر شده است اما استقبال از جلسات نقد و بررسی در استان‌های مختلف ما متفاوت است. مثلاً در کرمان امسال استقبال بسیار خوبی از این جلسات شد.
وی افزود: معتقدم که استقبال‌ها از جلسات نقد و بررسی وابسته به سطح آگاهی و دانش تئاتر در شهرستان‌ها است. این مساله به شدت به موضوع آموزش و عدم پژوهش در تئاتر استان ها باز می‌گردد که لازمه آن تمرین اندیشه ورزی و نیازسنجی در حوزه تئاتر است.
داریوش ارجمند داور بخش استانی اصفهان بود در ادامه این مراسگفت: متاسفانه ما فراموش کردیم تئاتر هنر است. در این جلسه بیشتر درباره قانون صحبت شد نه هنر تئاتر. باید دید این مملکت چگونه می خواهد با هنر تئاتر مواجه شود. آیا این مواجهه قرار است همان طور باشد که با سینما شد. ما می‌پذیریم که بازیگر هنرمند است؟ و می‌دانیم که چرا تئاتر کار می‌کند؟ چرایی‌ها مقدمه چگونگی‌ها هستند. ما فراموش کرده‌ایم به بچه‌های شهرستان بگوییم در چه عرصه فرهنگی شریفی قدم می‌زنند.
وی ادامه داد: تصمیم اینکه تئاتر هنر است و شرافت و ارزش آن را به بچه‌های تئاتر شهرستان گوشزد کنیم مهمترین مساله است. ما با علم، فلسفه، مذهب، عرفان و هنر جهان‌مانم را تبیین می‌کنیم. آیا توانسته‌ایم به بچه‌های شهرستانی بیاموزیم که با هنر تئاتر باید جهان‌شان را تبیین کنند؟
ارجمند توضیح داد: بستر رویش هنر، آزادی است. ما باید فرهنگسازی را در این زمینه آموزش دهیم. چرا یک جوان یاسوجی باید فرهنگ مازندران را تقلید کند مگر شهر خودش فرهنگ ندارد؟ من به دلیل تجربه تاریخی که داشتم معتقدم راه اندازی دوباره مراکز آموزشی تئاتر با حضور کارشناسان در شکل گیری سلیقه هنرمندان شهرستانی موثر است. آقای شاه آبادی! برای رهایی سرگردانی بچه‌ها از شخصیت کاذبی که به خود گرفته‌اند باید مرکز آموزش تئاتر راه‌اندازی کنید چون راه رسیدن به این هنر از این مراکز می گذرد.
در پایان مراسم حمید شاه‌آبادی معاون هنری وزارت ارشاد عنوان کرد: امیدوارم فرصتی باشد تا بتوانیم نظرات دوستان را جامه عمل بپوشانیم. دغدغه آموزش صدای این جمع بود که با مدیریت قادر آشنا امیدواریم بتوانیم گام‌های بزرگی در این زمینه برداریم. انتظار حاکمیت، مردم و فرهیختگان از کل تئاتر کشور ارتباط با مخاطب است.
وی ادامه داد: ارتباط تئاتر ما با مخاطب امروز دچار فاصله زیادی شده است و از هدف آرمانی به دور است. باید دید قرار است این تئاتر چه معضلی از معضلات کشور را حل کند. مسئولیتی که بر عهده تئاتر است بسیار متفاوت از مسئولیت دیگر نهادی کشور است. تولید رضایت ملی، افزایش غرور ملی و توجه به سبک زندگی می‌تواند حاصل فعالیت‌های ما در عرصه تئاتر در شهرستان‌ها باشد.
شاه‌آبادی توضیح داد: مردم شهرستان‌های ما هنوز احساس نکرده‌اند که تئاتر می‌تواند دردی از دردهایشان را دوا کند. در برخی شهرها فقط برگزاری جشنواره استانی یا منطقه‌ای هدف شده بود اما امروزه اجرای عمومی هدف قرار گرفته است. باید نقش تئاتر در تغییر و تبیین سبک زندگی مشخص شود.
وی در پایان اشاره کرد: اعتقاد من این است که در استان ها تحولی آغاز شده و این محصول فعالیت و توجه هنرمندان است. تمرکز زدایی نیز یک اصل جدی در این حوزه است. همچنین توجه به متن نیز یکی از دغدغه‌های ما بوده که تاسیس بنیاد ادبیات نمایشی در همین راستا انجام شده است. رضایتمندی جامعه تئاتری باید بعد از رضایتمندی مردم باشد.