چرا با وجود این همه حرف و نگاه‌های متفرقه به ساخت آثار ملی از شخصیت‌های علمی و فرهنگی کشور باز هم لزوم ساخت چنین آثاری در رسانه ملی و بخش خصوصی کمتر دیده می‌شود؟ شاید بشود گفت بیش و پیش از آنکه بخواهد خودش را به عنوان یک قدرت سیاسی و نظامی در منطقه و جهان معرفی کند، به عنوان یک کشور متمدن و فرهنگی معرفی کرده است. ما امروز برای این دیگر متحمل جنگ و تحریم و اجحاف نخواهیم شد که بگوییم ایرانی از قدیم‌الایام، علم داشته است، شخصیت‌هایی چون فارابی؛ ابن سینا؛ خواجه نصیرالدین طوسی، سهروردی، ملاصدرا و ... داشته است و حالا اگر ما در جهان علم بیش از کشور دیگری جایگاه داریم – گذشته از تلاش‌های معاصران – به این خاطر است که بر شانه‌های این بزرگان ایستاده‌ایم. ایستاده‌ایم که هم در جهان فرهنگ و هنر حرف‌های‌مان را بزنیم و پیام داشته باشیم و هم در جهان علم. یادمان باشد که بر سر در سازمان ملل شعر چه کسی نوشته شده است؛ یادمان باشد که پرفروش‌های ادبیات کلاسیک در جهان غرب مربوط به کدام شاعران ایرانی است؛ یادمان باشد که در غرب امثال گوته از چه کسانی در مشرق زمین و به ویژه در ایران از چه کسانی تاثیر پذیرفته است. پیام ایران چه پیش و چه پس از اسلام تا قلب اروپا هم رفته است. یادمان باشد که برتراند راسل در جلد دوم تاریخ مهم خود که تاریخ فلسفه است در باب «ابن رشد» و اینکه او آغازگر اندیشه نوین در غرب امروز است چه می‌نویسد. حالا آیا بهتر نیست رسانه ملی یا بخش خصوصی با حمایت ویژه دولتی همراه با این افتخارات شوند و نام ایرانی را در جهان از دریچه فرهنگ هم بیشتر معرفی کنند. آیا وقت آن نرسیده است که با ساخت اثری فاخر برای همیشه به این جدال فرهنگی پاسخ دهیم که «مولانا »؛ آثارش فارسی است پس او فارسی است و القابی چون «ملای رومی» را از روی آن برداریم که این عنوان اشتباهی تاریخی را در اذهان ایجاد می‌کند. بهتر نیست عزمی ملی برای ساخت آثاری فاخر ایجاد شود که فارابی، خواجه نصیر، حافظ، سعدی، فردوسی، عطار، خیام، را مانند ابن‌سینا (که متاسفانه جایگاه رفیع فلسفی او را در حد یک پزشک تقلیل می‌دهند) با یک اثر خوب سینمایی، انیمیشن یا سریال به مردم معرفی کنیم.
این پرونده سعی دارد از جوانب مختلف به این مهم بپردازد که برای کشور نیاز است که عزمی ملی رخ دهد و آثاری با حفظ منافع ملی کشور در این حوزه ساخته شود. تمامیت فرهنگی – هنری ما باید یک بار دیگر به جهان عرضه و گسترانیده شود. مطالبی که پس از این یادداشت عرضه می‌شود در سه حوزه؛ نخست مجموعه تلویزیونی، دوم؛ فیلم و تله فیلم و سوم انیمیشن خواهد بود. در این مسیر با سینماگران؛ اهالی فرهنگ و ادبیات و جامعه‌شناسان و روان‌شناسان و اساتید تاریخ گفتگوهایی انجام گرفته که خواهید خواند.