خشایار الوند :
نگذاشتند «شبهای برره۲» را بسازیم/ تلویزیون هم بدقول و هم بدحساب است
یک نویسنده سریال های طنز بیان کرد که ما می خواستیم «شب های برره ۲» را بسازیم و نگذاشتند و به همین دلیل سراغ ساخت «در حاشیه» رفتیم.
تاريخ : جمعه ۱۹ مرداد ۱۳۹۷ ساعت ۱۲:۲۸
به گزارش هنرنیوز ، خشایار الوند درباره اینکه طرح و فیلمنامه ای برای تلویزیون خواهد داشت یا خیر؟ بیان کرد: نوروز ۹۷ نویسندگی سریال «دیوار به دیوار ۲» را بر عهده داشتم که هنوز تسویه حساب نشده است و با این وجود دیگر انگیزه ای برای کار در تلویزیون ندارم.
وی ادامه داد: تلویزیون هم بدقول و هم بدحساب است و از طرفی هم نظارتی در تبدیل متن ها به اجرا وجود ندارد و تا وقتی کار مرا تسویه نکند پروژه دیگری نمی نویسم.
نویسنده «پایتخت» همچنین با اشاره به مشکلات ساخت سریال های طنز عنوان کرد: هزینه های ساخت سریال ها یک طرف، ممیزی هایی که وجود دارد نیز مشکلات دیگر این سریال هاست. البته در شبکه نمایش خانگی دست نویسنده و کارگردان بیشتر باز است و اگر قرار باشد کاری با محدودیت های قدیمی در تلویزیون ساخته شود فایده ندارد و مثل خیلی از کارگردانان، دیگران هم به شبکه نمایش خانگی می روند.
وی که یکی از نویسندگان «شب های برره» است درباره ساخت سری دوم این سریال بیان کرد: اولین مساله در ساخت سریال مهران مدیری مشکلات مالی سازمان است؛ اینکه اصلا پولی وجود دارد که گروه گران قیمتی مثل مدیری را حمایت کند و اینکه آیا اسپانسرها حاضرند در سریال سرمایه گذاری کنند. به هر حال برای کار درجه یک باید آدم های درجه یک دور هم جمع شوند که بودجه اش گران است.
نویسنده «قهوه تلخ» درباره سریال مهران مدیری اضافه کرد: من فکر نمی کنم سریال جدید مهران مدیری «شب های برره ۲» باشد چون ما می خواستیم «شب های برره ۲» را بسازیم و نگذاشتند و به همین دلیل سراغ ساخت «در حاشیه» رفتیم.
وی در بخش دیگری از سخنان خود درباره طنزهایی که این روزها در تلویزیون و سینما به لودگی و سطحی نگری کشیده شده اند، بیان کرد: وقتی با خیلی چیزها نتوانید شوخی کنید به لودگی کشیده می شوید و سطحی شدن شوخی ها وقتی است که همه درهای شوخی بسته می شود.
نویسنده سریال های طنز که با مهر گفتگو می کرد در پایان درباره اینکه چه خط قرمزی برای طنز و کمدی وجود دارد اظهار کرد: من خودم خط قرمز هستم و آنچه که خودم را برایش سانسور می کنم خانواده ام است. اگر شوخی ای پخش شود و بچه ام از من بپرسد منظور از آن واژه یا جمله چیست و من نتوانم بگویم خود را سانسور می کنم در واقع چیزی را که رویم نشود جلوی خانواده بشنوم یا ببینم، نمی نویسم.