به گزارش هنرنیوز؛رامتین خداپناهی، بازیگر سینما و تلویزیون؛ در رابطه با فعالیت حرفه‌ای‌اش در آستانه سال ۹۵ گفت: در حال حاضر مشغول ضبط سریال «پریا» هستیم به کارگردانی آقای سهیلی‌زاده.

وی اضافه کرد: این سریال چهل قسمتی است و از پلات اجتماعی برخوردار است. پخش این سریال از فروردین ماه شروع می‌شود؛ اما بیشتر از این اجازه ندارم، در مورد خط روایتی فیلمنامه توضیح بدهم.

این بازیگر از چگونگی گذراندن سال ۹۴ برای خود گفت: اگر نیم نگاهی به سال ۹۴ داشته باشیم، به این نتیجه می‌رسم که در مجموع سال خوبی نبود. حداقل برای ما به عنوان کسی که فعالیت هنری می‌کنیم. کارهایی که قرارداد داشتیم شروع نشد. کارهایی که انجام دادیم، مورد تایید ما نبود و فکر می‌کنم خروجی همه‌شان باز می‌گردد به مشکلات اقتصادی که سینمای ایران نسبت به دهه ۸۰ با آن دست به گریبان است و متاسفانه گرد آن روی دامن همه ما می‌نشیند و ما هم از این قاعده مستثنی نیستیم.

خداپناهی راجع به خاطرات خود از گذشته‌ها این نکته را خاطرنشان کرد: بخشی از زندگی همه ما، گذشته و خاطرات گذشته است. ولی فکر کردن به گذشته از نظر روانشناسی افسردگی می‌آورد و بخشی هم آینده است که فکر کردن به آینده به زعم بنده اضطراب و دلهره می‌آورد؛ اما اگر گریزی به گذشته بزنیم. آن چیزی که من به یاد می‌آورم کهن الگوهای ماست.

خداپناهی از خاطرات کودکی‌اش اینگونه یاد کرد و گفت: من دوران کودکی‌ام را در شهرستان گرگان سپری کردم و هر سال عید در خانه پدربزرگم همه خانواده با هر سن و سال فارغ از تمام دغدغه‌ها دو هفته را در بی‌زمانی و بی‌مکانی می‌گذرانیم، روزگار خوبی بود؛ به دو دلیل یا روزگار، روزگار بهتری بود یا ما بچه بودیم و دردهای بزرگ نداشتیم.

وی ادامه داد: از این‌ها گذشته هرگاه که در آستانه فصل بهار قرار می‌گیریم، بلافاصله یک فلش‌بک تند و تیز به آن سال‌ها می‌زنم.

خداپناهی در رابطه با اضافه کردن یک سین به «هفت‌سین» بیان کرد: اگر بخواهم بدون توجه به «ث»، «ص»،‌ «س» بودن آن چیزی را اضافه کنم، «صلح» را انتخاب می‌کنم. به دور از هرگونه شعار امیدوارم نه تنها سال بلکه روزگار را با انسانیت سپری کنیم. فارغ از هرگونه تفکر و ایدئولوژی خاص و در نهایت حلقه انسانی را شکل بدهیم.

خداپناهی در پاسخ به این سوال که آیا از مسئولان در سال ۹۵ خواسته‌ای دارید، تصریح کرد: نگاه من بنیادی‌تر از این حرف‌هاست. قبل از آنکه چیزی را از مسئولی بخواهیم - که البته من هیچگاه خواسته‌ای نداشته‌ام- آرزو می‌کنم همه ما به یک خرد فردی برسیم و دارای معیارهای اندیشه و خردورزی شویم. چون در این صورت می‌توانیم خرد جمعی را شکل بدهیم. آنگاه است که می‌توانیم یک جامعه رو به ترقی داشته باشیم.

باشگاه خبرنگاران نوشت:وی ادامه داد: یادمان باشد که هیچ مسئولی نمی‌تواند زندگی ما را بسازد. این ما هستیم که زندگی خودمان را می‌سازیم.