یاسین پورعزیزی: نشر نی در ادامه سیاست های خود مبنی بر گزینش مجموعه داستانهای کوتاه جهان و ترجمه آنها برای مخاطب ایرانی این بار دست روی نویسنده ای کمتر آشنا گذاشته و یکی از خواندنی ترین مجموعه های داستانی سال 94 را عرضه کرده است. گاردن پارتی به قلم کاترین منسفیلد. نویسنده ای که نیویورک تایمز درباره اش نوشته « کاترین منسفیلد بزرگترین نماینده داستان کوتاه است که انگلستان به جهان عرضه داشته... اگر او تنها ده سال بیشتر زنده می ماند، نامش در تاریخ ادبیات در کنار جورج الیوت و شارلوت برونته قرار می گرفت.»
کاترین منسفیلد متولد 14 اکتبر 1888 در ولینگتن پایتخت نیوزلند یکی از برجسته‌ترین نویسندگان انگلیسی زبان و استاد داستان کوتاه است. با اینکه قالب داستان کوتاه در سالهای آغازین سده‌ی بیستم اعتبار چندانی در سنت ادبی انگلیسی نداشت و نویسندگان هم عصر منسفیلد مانند جیمز جویس، ویرجینیا وولف و دی.اچ لارنس شهرت خود را مدیون رمان نویسی هستند، کاترین منسفیلد تنها نویسنده این دوران است که عمر کوتاه خود را صرف داستان کوتاه کرد و موجب تحول این نوع ادبی شد. او شگردهای بدیعی در داستانهایش به کار می برد: شروع بی مقدمه و ناگهانی داستان و پایان باز آن، بی‌آنکه نتیجه گیری ای از داستان شده باشد؛ کم کردن اهمیت پیرنگ و پرداختن به جزئیات؛ تمرکز بر دنیای درونی شخصیت ها به جای حوادث بیرونی؛ و در آمیختن فضای داستان با احساسات، به طوری که پس از خواندن داستان حال و هوای احساسی آن بیش از هر چیز دیگری در ذهن خواننده رسوب می کند.
پایان هایی که خود شروعی دوباره اند و خواننده را در شیرینی پاسخ ناگفته آنچه اتفاق خواهد افتاد غوطه ور می سازد از ظرافت های قلم منسفیلد محسوب می شوند. منسفیلد افکار شخصیت‌هایش را در غالب جملاتی موجز و قدرتمند روی کاغذ به تصویر می کشد. حذفهایی هم که او در نوشتن داستانهایش بکار برده بسیار هنرمندانه اند. از دیگر نکات قابل توجه نثر این نویسنده این است که با اینکه داستانها در حوالی یک قرن پیش نوشته شده اند اما جنس روابط انسانی که او به قلم در آورده و همچنین افکاری که از زبان شخصیت ها جاری می سازی بسیار امروزی و برای مخاطب این سالهای شیرین و جذاب هستند.
مترجم به گفته خودش در ترجمه داستانهای منسفیلد تلاش کرده از زبانی استفاده کند که برچسب های کاربردی و موقعیتی نوشته ی منسفیلد را نشان دهد. مثلا میان زبان مکالمه ی عادی و محاوره تمایز قائل شده است و جایی که نویسنده برای نشان دادن موقعیت اجتماعی فرودست گوینده از زبان شکسته و غیراستاندارد استفاده کرده، در فارسی هم آن را رعایت کرده است. باز جایی که نویسنده صدایی گرفته و تودماغی یا لکنت زبان گوینده را در نوشته منعکس کرده، از همان سیاق برای انتقال این برچسب ها استفاده کرده است.
خیال انگیزی و شاعرانه بودن نثر منسفیلد را در این دو پاراگراف ببینید: «ایان فرنچ به خانه کوچک و محقر روبه‌رو چشم دوخت و ناگهان، انگار در جواب نگاهش، دو لنگه ی پنجره ی قدی باز شد و دختر با یک گلدان گل نرگس آمد روی بالکن. دختر عجیب لاغر بود، پیش بند تیره ای داشت و دستمال صورتی رنگی به موهایش بسته بود. آستین هایش را تا نزدیک شانه بالا زده بود و بازوهای لاغرش را در آن لباس تیره و سفیدتر به نظر می آمدند.
دختر گلدان را زمین گذاشت و رو کرد به کسی که توی آن اتاق بود و گفت: آره هوا حسابی گرم شده. برای گلها خوب است. رو که گرداند، دستش را برد طرف سرش و چند دسته مو را زیر روسری پنهان کرد. به بازار خالی آن پایین و به آسمان بالای سرش نگاهی انداخت، ولی آن جایی که فرنچ نشسته بود انگار اصلا وجود نداشت. خانه‌ی روبرو را ندید که ندید. بعد هم غیبش زد. دل ایان فرنچ از پنجره ی کنار آتلیه اش پر کشید و رفت به بالکن خانه روبه رو در گلدان گل نرگس جا خوش کرد.»
گاردن پارتی با ترجمه نرگس انتخابی در 211 صفحه و تیراژ 1500 از انتشارات ماهی و به قیمت 16000 تومان منتشر شده است.
