جواد عزتی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون کشورمان فارغ التحصیل رشته بازیگری از دانشگاه سوره است. وی بازیگر و کارگردان خوش قریحهای است که اهالی تئاتر او را بیش از سینما و تلویزیون میشناسند. او کارش را با اجرای تئاترهای خیابانی شروع کرده و خودش میگوید تقریبا هیچ بوستانی در تهران نیست که در آن تئاتر خیابانی اجرا نکرده باشد. عزتی از سال ۱۳۷۵ به صورت حرفهای تئاتر را آغاز کرد و اولین کار تلویزیونیاش را سال ۱۳۷۹ انجام داد. از جمله سریالهایی که در آن ایفای نقش کرد میتوان به: «مثل هیچکس»، «مرد هزار چهره»، «قرارگاه مسکونی»، «بیمقدمه»، «باغ مظفر»، «کمربندها را ببندیم»، «قصههای شبانه»، «لطفا دور نزنیم»، «سه دونگ سه دونگ»، «چاردیواری»، «دست بالای دست» و «قهوه تلخ» در تلویزیون و همچنین فیلمهای سینمایی «طلا و مس»، «همه چیز برای فروش» و اشاره داشت. گفتگو با این هنرمند جوان و همیشه خندان را در ادامه میخوانید:
این روزها مشغول کار جدیدی در حوزه تلویزیون شدهاید؟
امسال به دلایل مختلف در هیچ سریالی به عنوان بازیگر حضور نداشتم، اما این روزها مشغول بازی در مجموعه تلویزیونی «هفت سین» به کارگردانی «یدالله صمدی» و تهیه کنندگی «مجید سرسنگی» هستم.
تصویربرداری آن در چه مرحلهای قرار دارد؟
حدود درصد تصویربرداری این مجموعه تلویزیونی برای نوروز شبکه تهران انجام شده وهنوز هم ادامه دارد و داستان آن هم دریک آپارتمان ۱۱۰ متری میگذرد و جریان دو خانواده مدعی مالکیت این آپارتمان به تصویرکشیده میشود که ناچارند یکدیگر در ایام نوروز تحمل کنند.
با چه بازیگرانی در این مجموعه تلویزیونی هم بازی هستید؟
در این سریال با بازیگرانی چون سیروس گرجستانی، فردوس کاویانی، ستاره اسکندری، شهره سلطانی، محسن افشانی، مهران رجبی، کیانوش گرامی، سمیرا حسن پورو... هم بازی هستم امیدوارم این سریال بتواند در ایام نوروز مورد پسند مخاطبان سیما قرار گیرد.
شاید سوالی که خیلی از دوستاران و مخاطبان تلویزیون این روزها از شما بپرسند این باشد که چرا به رقم تجربه موفقی که با مهران مدیری در سریال «قهوه تلخ» داشتید در سریال جدید این کارگردان حضور ندارید؟
من به دلیل حضور در عرصه تئاتر و همچنین بازی در یک فیلم سینمایی نتوانستم در مجموعه «ویلای من» ساخته آقای «مهران مدیری» حضور داشته باشم و امیدوارم ایشان در کار جدیدشان هم مانند سایر آثارشان موفق باشند.
شما در چندین تله فیلمهای تلویزیونی هم تا کنون بازی داشتهاید، فکر میکنید چه دلایلی باعث شده که این روزها شاهد کفت کیفی تله فیلمهای تلویزیونی باشم؟
من در چند سال اخیر در تله فیلمهای کمدی یا غیر کمدی چندان حضور نداشتم وشاید بین ۴ تا ۵ تلهای هم که بودم از ساختار و فیلمنامه قوی برخوردار بودند ودر نمایش نیز موفق به کسب جوایز مختلفی شدند. به عنوان مثال در تله فیلم «نامههای خیس» ساخته «مرجان اشرفیزاده» حضور داشتم که در نخستین جشنواره بین المللی فیلمهای ویدئویی تهران که تیر ماه امسال برگزار شد توانست بیشترین جوایز را در بخشهای مختلف از آن خود کند. یا تله فیلم پیش خواهد آمد» ساخته «بهروز شعیبی» بازی داشتم که این تله فیلم هم موفق به کسب جایزه از دومین جشنواره فیلمهای تلویزیونی جام جم شد و خوشبختانه مورد توجه مخاطبان نیز قرارگرفت. یا اینکه به تازگی در تله فیلم «بن بست یلدا» به کارگردانی «مجید صالحی» حضور داشتم که در ژانری پلیس ساخته شده و از کیفیت خوبی برخورداراست. هم این تله فیلم ها از کیفیت خوبی برخوردار بودند ونتوانسته اند در زمان پخش از تلویزیون مخاطب خاص خود را داشته باشندو مورد استقبال قرار گیرند.
اما به هرحال برخی از تله فیلم به لحاظ ساختار ضعیف و سطحی هستند و مخاطب از دیدن انها استقبال نمیکند؟
به هرحال عرصه فرهنگی وهنری در کشورمان مشکلات خاص خود را دارد و من نمیدانم شاید به دلیل اینکه من تله فیلمها خوبی کارکردم و ندیدم یا اینکه سازندگان این آثار کاری کردهاند که عوامل فیلم متوجه نشوند. اما به هرحال تله فیلمها نسبت به گذشته از وضعیت خوبی برخوردارند. در گذشته هر کسی که از راه میرسید تله فیلم میساخت و کاری هم به کیفیت آن نداشتند که مخاطب پسند میشود یا نه. اما امروز به مراتب این روزها کیفیت تله فیلمها نسبت به گذشته بهتر شده است.
شایع شده که برخی از تله فیلمها یک هفتهای تصویربرداری و روانه آنتن میشوند؟
من هم در این خصوص شایعاتی شنیدم و حتی دیدهام که ۸ روزه تله فیلمی را تصویربرداری شده است و نکته جالب آنکه مخاطب این تله فیلم را هم خیلی دوست داشته است. اما حرف شما درست است باید فیلمنامه نویس و کارگردان این گونه آثار باید وقت وانرژی لازم را در ساخت این آثار لحاظ کنند. به هرحال همان گونه که گفتم این مربوط به گذشته است و این روزها روی کیفت تله فیلمها نظارت میشود. ولی در نهایتن در کشورما همه مشکلات حول وحور یک چیز میگردد و آن بحث مسائل مالی است که باعث میشود برخی از آثار به لحاظ قدرت جذب مخاطب نتوانند در شبکه نمایش خانگی یا در تلویزیون موفق باشند.