به گزارش هنرنیوز به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ، مریم دارا استادیار دانشگاه و عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری این مطلب را در نشستی که به مناسبت هفته پژوهش توسط پژوهشکده زبان شناسی، کتیبه ها و متون پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری برگزار شد، مطرح کرد .

او به بیان گوشه ای از مقاله خود پرداخت که در "هشتمین کنفرانس مطالعات ایران شناسی اروپا "با عنوان "قیاس میان موضوعات و الگوهای نوشتاری کتیبه های شاهی اورارتویی وفارسی باستان "ارایه کرده بود.

این زبان شناس با اشاره به ویژگی های هر یک از کتیبه های اورارتویی و فارسی تصریح کرد که شباهت و تفاوت درالگوهای نوشتاری و موضوعات این دو قابل مشاهده است ولی قضاوت درباره تقلیدهخامنشیان از اورارتویی ها مشکل به نظر می رسد.

دارا افزود:در کتیبه های فارسی تقلید محض از اورارتویی انجام نگرفته است بلکه روش خاص هخامنشیان در به کار بردن الگوهای نوشتاری وجود دارد .

به گفته این استاد باستان شناسی کتیبه های شاهی که به دستور شاهان نگارش شده شامل روایتهایی ازنبرد ها و پیروزی هایشان بوده که لزوما حقیقی نیستند و دارای بزرگنمایی اند .

او تاکید کرد: در کتیبه های فارسی باستان که شامل جملات روان ، ساده، کلیشه ای ، کوتاه یا بلند و... هستند آنچه بیشتر از همه مورد توجه قرار می گیرد اخلاقیات است .

داریوش ذوالفقاری استادیار پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری دیگر سخنران این نشست با بیان بخشی از مقاله خود با عنوان" جستاری در میراث بلاغی خواجه حافظ شیرازی " گفت:هدف غایی متون ادبی اثر گذاری بر مخاطب است ؛شاعر و نویسنده برای نیل به این هدف از شگردها و روش های خاصی بهره می گیرد که بحث در مورد این روش ها و شگردها در علوم ادبی بر عهده علم بلاغت است .

او تصریح کرد : یکی از بخش های این علم ، شناخت ساختارهای نحوی و معانی گوناگون آنها به مقتضای حال است که علمای بلاغت آن را علم «معانی نحو»نامیده اند .

وی افزود:پرسشی که دراین جستار مطرح است این است که از حرف ربط «واو »در دیوان حافظ چه معنای متفاوتی می توان دریافت کرد ؟

به گفته ذوالفقاری جست و جویی که در متن غزلیات خواجه حافظ انجام شد نشان می دهد که شاعر بزرگ ما در این مورد هم استادانه عمل کرده و حرف «واو»را به مقتضای حال در معانی گوناگونی به کار برده است و حرف بلاغی «واو»را در دیوان او می توان به انواعی مانند واو حذف و ایجاز ، واو مقابله،واو فوریت، واو استبعاد،واو ملازمت ، واوحالیه ، واو معیت و واو مساوات تقسیم کرد .

آزاده حیدر پور عضو هیات علمی پژوهشکده زبان شناسی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری دیگر سخنران این نشست با ارایه گوشه ای از پژوهش خود با عنوان «سیاوش در اسطوره ، حماسه و آیین»تصریح کرد :درون مایه اصلی اسطوره سیاوش مرگ و زندگی دوباره‌ گیاهان است.

او با بیان اینکه در اساطیر ایران سیاوش نماد برکت‌بخشی و باروری بوده و در جایگاه ایزد نباتات ایفای نقش می کند افزود: اسطوره سیاوش به نوعي با اسطوره ايزد گیاهی بین‌النهرینی یعنی دموزی ارتباط پیدا می‌کند.

بر اساس اين کهن الگوی سومری، دموزی یا ایزد برکت بخشی به فرمان اینانا یا اینین ایزد بانوی عشق و آب‌ها که بر وی خشم گرفته به عالم مردگان یا زیرزمین فرستاده می‌شود و با مرگ دموزی گیاهان نیز زرد و پژمرده می شوند و خشکسالی و زمستان بر زمین حکمفرما می شود؛ آنگاه اینانا از کرده خود پشیمان شده و پس از به جای آوردن آیین‌های ویژه ی سوگواری چون گریستن، مویه کردن و موی افشاندن، دموزی را به روی زمین باز‌‌گردانده و مهرورزی از سرگرفته و با وی دوباره ازدواج می‌کند؛ حاصل ازدواج دوباره دو ایزد برکت‌ بخشی و عشق، زندگی دوباره گیاهان، سبز شدن کشتزارها و فرا رسیدن بهار پس از خزان و زمستان است.

به گفته او در نمونه‌ ایرانی این اسطوره سیاوش ایزد نباتات است که از او نیز با عنوان ایزد شهید شونده نباتی یاد می‌کنند.

حیدر پور افزود: سودابه که نامادری سیاوش است به جای اینانا ایزدبانوی سومری ایفای نقش می کند؛ سودابه با مکر، خدعه و آن عشق سودایی بر سیاوش خشم گرفته و باعث مرگ سیاوش می‌شود؛ در نمونه ایرانی این اسطوره پس از شهادت و سربریدن سیاوش از جایی که خون سیاوش بر زمین ریخته می‌شود گیاهی می‌روید که پرسیاوشان نام گرفته است؛ رستن گیاه از خون سیاوش، تولد کیخسرو و نجات جان وی از دست تورانیان، همگی نمادی از زندگی دوباره سیاوش هستند.

مژگان اسماعیلی رییس پژوهشکده زبان شناسی ،کتیبه ها و متون دیگر سخنران این نشست به ارایه گزارشی از سفرش به بلغارستان که به همراه حمیده چوبک رییس پژوهشکده باستان شناسی به منظور امضا تفاهم نامه انجام گرفت پرداخت .

او با اشاره به رایزنی های صورت گرفته با دانشگاه ها و مراکز فرهنگی این کشور تصریح کرد که مسئولان فرهنگی بلغارستان از همکاری با پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در حوزه زبان شناسی، باستان شناسی ،مردم شناسی و بناهای تاریخی استقبال می کنند .