منتخب آثار دهه بيست زنده‌ياد «علي اصغر پتگر» از 16 ارديبهشت در گالري فصيحي هرندي به نمايش درمي‌آيد.

به گزارش هنرنیوز به نقل از ايسنا، در اين مجموعه حدود 30 تابلوي منتخب از نقاشي‌هايي كه زنده ياد پتگر در دهه 20 (شروع كار حرفه‌اي) كشيده ، بر ديوارهاي گالري فصيحي هرندي نقش مي‌بندد.

در بخشي از يادداشت‌هاي «نامي پتگر-هنرمند نقاش درگذشته» درباره اين تابلوها و سير تاريخي آن آمده است:«علي اصغر پتگر از نقاشاني بود كه از چهره خودش تابلوهاي متعددي ساخته، با حالتي برخوردار از نوعي خود شيفتگي آشكار، ولي معصومانه.

معصومانه از اين جهت كه ماسك نزده. اگر خود را باور دارد و مي‌ستايد، آن را پنهان نمي‌كند. ژست متين و در عين حال مغرورانه آنها،با اعتماد به توانايي فني و هنري خود، همراه است.

پيراهن و پاپيون بعضي از چهره‌ها را، هرگز نخريده و نپوشيده بود. انگار آنها را فقط براي ساختن تابلو مناسب مي‌ديد.»

اين هنرمند نقاش دربخشي ديگر از يادداشت‌هايش، درباره تابلوهايي كه به پرتره افراد خانواده، شاگردان، كارگرها و گاه شخصيت‌هاي شناخته شده تعلق دارد ،مي‌گويد:« تابلوهايي نظير اديب پيشاوري، طالبوف، مصدق، باغبان و از اين دست ساخته، از مهمترين چهره‌پردازي‌هاي نقاشي معاصر ايران محسوب مي‌شوند.

در تمام چهره‌هايي كه ياد شد، شبيه سازي و تجسم حالات روحي مدل در وجنات چهره و پس زمينه تابلو، قوي‌ترين جنبه كار محسوب مي‌شود. دستها گاه نيمه تمام مانده‌اند و گاه كمپوزيسيون قوي و مناسبي ندارند. آنچه در اين آثار شگفت‌انگيز است، پس زمينه‌هاست، كه از درك تجريدي نقاش حكايت مي‌كند. او كه همواره مخالف آبستره (انتزاع) بود، چنان زواياي انتزاعي خيره كننده‌اي ارائه داده است،‌ كه مشاهده اين احساس ادراك در رنگ و بي شكلي‌هاي هارمونيك، با نظريات شفاهي او درباره هنر مدرن، تضاد ايجاد مي‌كند.»

پتگر همچنين درباره بخش‌هاي تخيلي ،مكان‌هاي تاريخي ، مدل كردن افراد معمولي و كارگران،تابلوهاي اعتراضي و ...در كار پتگر توضيحاتي ارائه كرده و درباره مخالفت‌ها او با هنر مدرن مي‌گويد:« در سال‌هايي كه هنر مدرن وارد ايران شد، مخالفت‌هاي او با اين موج مدرن شروع شد.

او اساسا رسالتي متفاوت از آنچه غرب آن روز براي هنر فرض مي‌كرد، قائل بود و انگار در اين دوره، لشكر مدرنيته هم به او تازانده بود. سهولت در اجراي بعضي از آثار مدرنيست‌ها، شلختگي در رنگ زدن و طراحي، همه از نظر او مردود بود. به زعم او نداشتن صناعت در ترسيم و شبيه سازي، ايراد و ضعف بزرگ اين قوم نوخاسته بود.

در اين برهه كه گاه با نمايشگاه‌ها و بينال‌هاي بين‌المللي مهم مصادف مي‌شد، او بيانيه خود را از طريق ترسيم چند تابلو، در دفاع از تعريفي كه خود براي نقاشي قائل بود ، ارائه داد و به اين ترتيب از ابزار و شيوه بياني مدرنيست‌ها استفاده كرد، ولي حرف‌هاي خودش را زد.»

گالري فصيحي هرندي در خيابان دروس،خيابان وارسته ،كوچه مشايخي، شماره 11 ميزبان علاقه‌مندان خواهد بود.